ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1068

เมื่อเห็นเช่นนั้นทุกคนก็อิจฉาอยากจะขอชาร้อนสักแก้ว

แต่รองเจ้ากรมคนแรกกลับไม่ได้ดื่มเอง แต่รีบยื่นให้ลูกสาวตัวเล็กๆ ของเขา

ลูกสาวตัวเล็กๆ ถือถ้วยชาร้อนๆ ด้วยสองมือ ปากเล็กๆ ของนางค่อยๆ ดื่มมันลงไป ใบหน้าที่แข็งทื่อจนม่วงคล้ำ ค่อยๆ กลับมาเป็นสีแดงเรื่อ

เมื่อลูกชายคนเล็กของหูจวิ้นเฟิงเห็นเช่นนั้น น้ำตาก็ไหลพร้อมกับตะโกนไปว่า“แง ท่านแม่ ข้าอยากได้ชาร้อนๆ เหมือนกัน ข้าหนาวมาก แงๆๆ หนาวจัง!”

ฮูหยินหูก็รีบพูดขึ้นมาว่า “พระชายาอ๋องฉิน ถ้าจะโทษก็โทษผู้ใหญ่สิ เด็กผิดอะไร ถ้าจะเป็นเช่นนี้ต่อไป อยากจะเอาชีวิตคนหรืออย่างไร”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเยาะ “ผิดหรือ? ข้าไม่เข้าใจว่าฮูหยินหูพูดอะไร อาลักษณ์หูผิดตรงไหน?”

ฮูหยินหูสงสารลูกชายของตนมาก ฮูหยินหูไปมองหูจวิ้นเฟิงแล้วพูดว่า “นายท่าน...”

หูจวิ้นเฟิงพูดด้วยความโกรธ “หุบปาก! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าจะทนไม่ได้จนถึงรุ่งสาง!”

ช่างเป็นคนหัวแข็งจริงๆ!

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเยาะและพูดว่า “ฮูหยินหูอย่ากังวลไปเลย หากแม่ทัพชายแดนไม่ได้รับค่าจ้างทหาร พวกเขาก็ไม่สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้ ลูกๆ ของพวกเขาก็ต้องตากลมกินหิมะ ไม่ใช่ว่าจะมีชีวิตที่สุขสบายเช่นนี้ ความอดทนของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด คุณชายผู้สูงศักดิ์คงไม่แข็งตัวง่ายๆ เช่นนี้”

เมื่อซูจื่ออวี๋พูดมาถึงตรงนี้ ก็หันไปมองคนอื่นๆ แล้วพูดต่อ “อีกอย่างนะ ไม่ใช่ว่าข้าไม่ได้ให้อำนาจในการเลือกแก่ทุกท่าน ใครที่มีความคิดดีๆ เกี่ยวกับเรื่องเงินเดือนทหารก็จะได้ชาร้อนๆ หนึ่งชาม ใครที่สามารถบริจาคเงินหนึ่งร้อนตำลึงก็จะได้ซุปร้อนๆ หนึ่งชาม ใครที่มีเงินก็ให้เงิน ไม่มีเงินก็เสนอความคิด!”

เหยียนฉงเหยินถอนหายใจกัดฟันแล้วกล่าวว่า “คนฉลาดไม่เก็บงำความลับ พระชายาอ๋องฉินต้องการเช่นไร โปรดพูดมาตรงๆ เถอะ”