ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 182

หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป ทุกคนที่เกี่ยวข้องก็ได้เข้ามาจนครบ

มีทั้งกรรมกรและคนรับใช้ในจวนเสนาบดีซู มีพ่อค้าเร่บนท้องถนนและเจ้าของร้านขายยา แน่นอนว่ามีสาวรับใช้ข้างกายซูจื่ออวี๋อย่างซิวขุยอยู่ด้วย

ซิวขุยเห็นซูจื่ออวี๋นั่งคุกเข่าอยู่กลางท้องพระโรง ใบหน้าของนางก็ซีดเผือดลงจนเห็นได้ชัดว่านางนั้นหวาดกลัว

ซูจื่ออวี๋ยิ้มให้กับซิวขุยเพื่อเป็นการปลอบโยน ซิวขุยขยับปากอยากจะเรียกคุณหนูแต่กลับไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากพูด

“คนมาถึงทั้งหมดแล้วใต้เท้าเผย พิจารณาได้แล้ว!” น้ำเสียงหยิ่งยโสของอานเป่ยเยว่ดังขึ้น ทำให้เสนาบดีเผยหยวนแห่งศาลต้าหลีไม่พอใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้มีเวลาที่จะมาโต้เถียงกับองค์หญิงผู้นี้

จากสีหน้าของฮ่องเต้เจาเหวิน หากวันนี้ผลการพิจารณาไม่เป็นที่พอใจก็เกรงว่าเขาอาจจะถูกขุ่นเคืองใจด้วยเช่นกัน

เผยหยวนรวบรวมสมาธิและเดินเข้าไปหาผู้คนที่นั่งคุกเข่ากันอยู่ เริ่มถามจากด้านซ้ายไปยังด้านขวา

เผยหยวนถาม “เจ้ามีนามว่าอันใด?””

ซิงขุยรีบตอบด้วยความเคารพ “เรียนใต้เท้า บ่าวมีนามว่าซิวขุย เป็นสาวรับใช้ของคุณหนูสาม”

เผยหยวนถามต่อ “ในช่วงหนึ่งเดือนมานี้คุณหนูของเจ้ามีอะไรผิดปกติหรือไม่?”

ซิวขุยส่ายหัวไปมา “ไม่...ไม่มีอะไรผิดปกติ”

เผยหยวนกำลังจะถามต่อ แต่ฮูหยินซูกลับกล่าวขัดขึ้นมา “นังเด็กสารเลว ต่อหน้าฝ่าบาทเจ้าก็ยังกล้าที่จะโกหกอีกหรือ? รอบเดือนของซูจื่ออวี๋ไม่มี ทุกวันก็อยากกินแต่ของเปรี้ยว นี่ไม่ได้เรียกว่าผิดปกติอีกหรือ?”

เผยหยวนเดินเข้าไปหาฮูหยินซูและพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ในเมื่อเจ้าอยากจะพูดขนาดนั้น งั้นเจ้าก็พูดว่าเจ้าเห็นสิ่งผิดปกติอะไรบ้าง?”

ฮูหยินซูสูดหายใจเข้าไปและพูดพรั่งพรูออกมา

“เรียนใต้เท้า ช่วงนี้ชาซานจาและผลท้อสดในครัวลดลงไปอยู่มาก ข้าน้อยมีหน้าที่ดูแลเรื่องในครัว ดังนั้นจึงได้ถามพวกคนครัวอยู่คนสองคนถึงได้รู้ว่า ทั้งหมดนั้นถูกเรือนของซูจื่ออวี๋นำไป จากนั้นข้าน้อยก็ได้ยินรายงานจากสาวใช้มาว่ารอบเดือนของซูจื่ออวี๋ในเดือนนี้ไม่มี ต้องเรียกหมอมาตรวจดูหรือไม่? ข้าน้อยอาบน้ำร้อนมาก่อนจึงคิดว่าเรื่องนี้มีลับลมคมในบางอย่างมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เรื่องพวกนี้มันเกี่ยวกับชื่อเสียงหญิงสาวในบ้าน ข้าน้อยไม่กล้ากระโตกกระตากออกไป ดังนั้นจึงได้แอบสืบในจวนและพบว่าที่จวนของซูจื่ออวี๋นั้นมีเศษยาบำรุงครรภ์อยู่และต่งเอ้อร์หนิวยามประจำจวนได้ลาออกไปอย่างไม่มีเหตุผล ซ้ำยังอาลัยอาวรณ์กับซูจื่ออวี๋บนท้องถนน ข้าน้อยรู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากลจึงได้ไปนำตัวมาสอบสวน ข้าน้อยถึงได้รู้ว่าเขาและซูจื่ออวี๋ลักลอบผิดประเวณีกันและยังวางแผนที่จะหลบหนีไปกับซูจื่ออวี๋อีก ”

เผยหยวนปราดตามองไปยังต่งเอ้อร์หนิวและถามออกมา “ที่นางพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่?”

ต่งเอ้อร์หนิวคุกเข่าอยู่กับพื้นโดยที่แขนทั้งสองข้างของเขาถูกมัดไพล่ยู่ด้านหลัง เมื่อได้ยินเผยหยวนกล่าวถามจึงรีบตอบ “เรียนใต้เท้า ข้าน้อยและคุณหนูสามรักใคร่กัน แต่ไม่รู้ว่าคุณหนูสามไต่เต้าเข้าหาจวนฉินอ๋องในตอนใดและนางยังวางแผนจะร่วมเตียงกับฉินอ๋อง ผู้น้อยถูกทอดทิ้งอย่างไร้เยื่อใย ข้าน้อยไม่เคยคิดอยากจะทำลายอนาคตของคุณหนูสามจึงได้ออกจากจวน แต่ฮูหยินบอกกับข้าน้อยว่าคุณหนูสามตั้งครรภ์ ข้าน้อยกล้าทำก็ต้องกล้ารับและไม่สามารถที่จะละทิ้งทั้งลูกและเมียของตน ดังนั้นจึงกลับมาที่จวนเสนาบดีเพื่อรับโทษทัณฑ์ ”