ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 225

มีบางคนสุขมีบางคนเศร้า สนมรองเช่นเดียวกัน คนหนึ่งต้องเผชิญหน้ากับการแย่งชิงความโปรดปรานกับพี่น้องและอีกหนึ่งคนกลับได้รับความเอ็นดูจากฉินอ๋องเพียงผู้เดียว

หนึ่งคนของหมั้นบางตา อีกหนึ่งหน้าเรือนมีของหมั้นมากมายจนไม่มีที่วาง

เสนาบดีซูถือใบรายการของหมั้นที่พ่อบ้านเฟิงนำมาให้ด้วยใบหน้าเบิกบานยิ้มไม่หุบ

นี่มันมอบให้ชายารองที่ไหนกัน มันเป็นของงานแต่งชายาเอกชัดๆ

ถึงจะมีความสุขแต่เสนาบดีซูก็ยังต้องทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวังและรอบคอบ เขาเอ่ยถามขึ้นมาว่า “นี่...มันจะไม่ล่วงเกินไปใช่หรือไม่?”

พ่อบ้านเฟิงตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “เสนาบดีซูไม่ต้องกังวล ข้าน้อยทำตามความต้องการของเจ้านาย ไม่สามารถที่จะใช้พญาหงส์ก็ใช้นกยูงแทน ไม่สามารถใช้แก้วเก้าหาง เช่นนั้นก็ใช้แปดหาง ใช้สีแดงเจิ้งไม่ได้ก็ให้ใช้สีแดงเชียนสูแทน”

เสนาบดีซูรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและรีบกล่าวว่า “ดีเหลือเกิน เป็นบุญของอวี๋เอ๋อร์แล้วที่รับพระมหากรุณาธิคุณจากฝ่าบาทฉินอ๋อง”

พ่อบ้านเฟิงพูดต่อว่า “เรื่องของหมั้นและสินทรัพย์ก่อนแต่งงาน ท่านเสนาบดีซูก็ไม่ต้องเป็นกังวลไป มีเพียงบางเรื่องที่ต้องการให้ท่านเสนาบดีซูช่วยอีกเล็กน้อย”

เสนาบดีซูตอบรับโดยไม่ลังเล “โธ่ ยังไงก็ครอบครัวเดียวกัน ยังจะมีอะไรที่ต้องเกรงใจกันอีก พ่อบ้านเฟิงพูดมาตามสบายเถิด ”

พ่อบ้านเฟิงกล่าวว่า “มีเรื่องบังเอิญที่ว่าวันรับเจ้าสาวของท่านอ๋องและวันรับสนมของฝ่าบาทรองเป็นวันเดียวกัน ท่านอ๋องของข้าได้บอกว่า หวังว่าคุณหนูสามจะเข้าทางประตูหลักและออกจากจวนก่อน เสนาบดีซูท่านเห็นว่า...”

เสนาบดีซูพูดอย่างรีบร้อน “ไม่มีปัญหา เรื่องนี้ข้าจัดการเอง” ท่านฉินอ๋องให้เกียรติกับซูจื่ออวี๋เช่นนี้ เขาไม่สามารถทำให้ฉินอ๋องต้องเสียหน้า

ส่วนทางด้านของจวินมู่หลานก็ไม่ได้มีเรื่องร้องขอใดออกมา ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ใส่ใจมัน เช่นนั้นเขาก็ยินดีที่จะช่วยเหลือตามความต้องการของฉินอ๋อง ไม่เช่นนั้นคงจะไม่มีความสุข

ซูจื่อหยวนที่นั่งจิบชาอยู่เงียบๆเห็นว่ามารดาตนเดินไปเดินมาเหมือนเดินอยู่บนหม้อร้อนๆจึงหัวเราะออกมาเสียงเย็น “เรื่องมาถึงตอนนี้แล้วยังมีอะไรพลิกผันได้อีกหรือ? นังเด็กคนนั้นมีวิชารักษาที่ดีปานนั้น เกรงว่าหากต้องการวางยาคงไม่ง่าย ท่านแม่ยอมรับเสียเถอะ”

ฮูหยินซูพูดด้วยความโกรธเคือง “ไม่ได้! เจ้าจะให้คนอื่นมีอำนาจแล้วดูถูกความสามารถของตนได้อย่างไร! ข้าไม่มีวันปล่อยให้นางได้เป็นไปอย่างที่นางต้องการ! ”

ซูจื่อเหยียนหลุบตาลงพร้อมกับใช้ฝาถ้วยชาเขี่ยใบชาที่ลอยอยู่บนน้ำชาและพูดออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ท่านแม่ ข้ามีวิธีที่มันอาจจะได้ผล”

ฮูหยินซูมองซูจื่อหยวนด้วยความกังวล “วิธีใดก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้ฝ่าบาททรงอนุญาตให้อภิเษกแล้ว ถ้าหากพวกเราผลีผลามลงมือไป อาจจะโดนลงโทษฐานที่หลอกลวงกษัตริย์ ไม่มีหนทางที่จะรับปัญหาที่ตามมาได้ หึ่ย!”

ซูจื่อหยวนยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยและพูดออกไป “พวกเราไม่สามารถจัดการกับปัญหาที่จะตามมาภายหลังได้ แต่มีบางคนที่จัดการมันได้ ท่านแม่ยังคงต้องขอท่านแม่ให้ช่วยเรื่องนี้ ข้าอยากได้ของบางอย่างจากท่านลุง ”