ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 811

จวินมู่เหนียนชะงักไปเล็กน้อย แล้วเอ่ยอย่างเหลือเชื่อ

“เจ้าหมายถึง นางชอบเจ้าแปดหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ยักไหล่

“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้? ท่านอ๋องแปดรูปโฉมงดงาม วรยุทธ์สูงส่ง องอาจห้าวหาญ หากไม่ใช่เพราะอยู่กับท่านอ๋องตลอดเวลา ถูกกลบรัศมีจนหมด คาดว่าในเมืองหลวงคงมีหญิงสาวหมายปองท่านอ๋องแปดไม่น้อย”

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วพร้อมหันมองซูจื่ออวี่

“ข้าไม่เคยรู้มาก่อน ว่าเจ้าประทับใจเจ้าแปดถึงขนาดนี้?”

ซูจื่ออวี๋ชะงักไปเล็กน้อย สัมผัสถึงความไม่สบอารมณ์ของจวินมู่เหนียนชัดเจน นางจึงหันหลังคิดจะวิ่งออกไป ทว่าทันใดนั้นกลับถูกเขาโอบเอวจากด้านหลัง เพียงพริบตาก็ถูกจวินมู่เหนียนกอดไว้ในอ้อมอกทันที

ในใจซูจื่ออวี๋กระตุกวาบ รีบบอกว่า

“ท่านอ๋อง ยังไม่ได้ปิดประตูเจ้าค่ะ!”

แม้ทั้งสองคนจะอยู่ในห้องหนังสือ แต่ตอนนี้ประตูยังเปิดอยู่ จวินมู่เหนียนกลับลุกขึ้ยืน หากภายในจวนมีสายลับ คงอันตรายมาก

จวินมู่เหนียนกอดซูจื่ออวี๋เอาไว้จากด้านหลังแน่น คางเกยเอาไว้ที่ซอกคอนาง

“อวี๋เอ๋อร์ ข้าไม่อยาก...เสแสร้งอีกต่อไปแล้ว”

หืม?

ซูจื่ออวี๋รู้สึกแปลกใจมาก แต่กลับไม่ได้เอ่ยปากสอบถาม ได้แต่เงียบแล้วรอให้เขาพูดต่อไป

จวินมู่เหนียนพูดต่อ

“ข้าไม่อยากแสร้งทำเป็นคนพิการแล้ว เพราะคล้ายเปิดช่องให้คนที่ไม่หวังดี มือสังหารหญิงในสวนชิวเยว่ ที่ลอบสังหารหนานหยวนชิงกับหนานหยวนหรัว สุนัขจิ้งจอกที่ถูกวางยาเพื่อลอบสังหารฉู่อวิ๋นหยางในสนามล่าสัตว์ลั่วเสีย เรื่องพวกนี้ต่างเป็นชนวนให้เกิดสงครามที่ชายแดส พวกเราคงไม่โชคดีทำลายแผนการของนางได้ทุกครั้ง”

ซูจื่ออวี๋รู้ว่าคนที่จวินมู่เหนียนพูดถึงคือใคร ดูท่าจวินมู่เหนียนยังคงสงสัยว่าเป็นฝีมือของจวงเสียนเฟย

ซูจื่ออวี๋ค่อยๆหันหลังไป แล้วเงยหน้ามองจวินมู่เหนียน พร้อมเอ่ยปากถาม

“ท่านสงสัยจวงเสียนเฟยใช่หรือไม่?”

จวินมู่เหนียนเอ่ยปาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน