ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 827

นี่กลับเป็นการสะดวกสำหรับซูจื่ออวี๋ ไม่ต้องเล่าถึงพฤติกรรมอันน่ารังเกียจของอานเป่ยเยว่เมื่อคืนนี้ซ้ำสอง

หันหรูเฟิงมองไปที่ซูจื่ออวี๋ แล้วเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ “พี่สะใภ้ เมื่อครู่นี้เจ้าว่าอะไรนะ? เจ้าต้องการอะไร?”

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยด้วยเสียงนิ่งสงบ “ภาพ! โป๊! เปลือย!”

หันหรูเฟิงก็มองจวินมู่เยว่ด้วยความตะลึงงัน ผ่านไปนานทั้งสองคนถึงได้สติ

หันหรูเฟิงพูดอย่างกระอักกระอ่วน “พี่สะใภ้ เจ้า...เจ้าต้องการสิ่งนั้นไปทำอะไร?...พี่เจ็ดไม่ได้เรื่องหรือ?”

หันหรูเฟิงมองไปที่จวินมู่เยว่ ทั้งสองคนต่างก็คิดจวินมู่เหนียนไม่ได้เรื่องในการร่วมรัก

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยด้วยความสงสัยว่า “มันเกี่ยวอะไรกับเขา ข้าจะใช้มาพิจารณาหน่อย!”

พิจารณา?

หันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่ต่างก็อ้าปากค้าง จวินมู่เยว่หน้าแดงเพราะเขินอาย มองหันหรูเฟิงที่ใจกว้างกว่าเขาหน่อย เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พี่สะใภ้...ไม่เห็นว่าพวกเราเป็นคนนอกจริงๆ!”

ซูจื่ออวี๋ก็รีบพูดว่า “ใช่ เรื่องแบบนี้ถ้าไม่มาหาพวกเจ้าแล้วจะให้ไปหาใคร เอามาให้ข้าเร็วเข้า ข้ารู้ว่าเจ้ามีอยู่ ของแบบนี้ยิ่งมากยิ่งดี”

หันหรูเฟิงพูดอย่างกระอักกระอ่วน “ข้าจะส่งลูกน้อยไปดูที่จวน ดูว่า...นี่สิ่งนี้...มันจะไม่ค่อย...”

หันหรูเฟิงยังพูดไม่ทันจบ ซูจื่ออวี๋ก็รีบเอ่ยขึ้นมาว่า “ดูตรงนี้แหละ พอข้าเลือกแล้ว ข้าจะบอกเจ้าว่าให้แก้ยังไง”

หันหรูเฟิงเกาศีรษะ “แก้?”

ซูจื่ออวี๋ก็พยักหน้า ริมฝีปากยกยิ้มอย่างเย็นชา “ใช่ ข้าอยากจะแก้ให้เป็นผลงานชิ้นเอกส่งให้เป็นของขวัญจวนอานชินอ๋องสักชุด”

หันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่ต่างก็พอกันถอนหายใจอย่างโล่งอก ในใจก็คิดว่าที่แท้ก็เป็นเช่นนี้

หันหรูเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น แล้วพูดว่า “พี่สะใภ้ ครั้งหน้าหากพูดกันอีก เจ้าช่วยบอกจุดประสงค์พวกเราก่อนได้หรือไม่ เพื่อไม่ให้น้องชายได้ฟังแล้วเกิดตกใจขึ้นมา”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน