ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 856

ซูจื่ออวี๋เอ่ยว่า “ตอนนั้นเป็นช่วงที่เขากำลังรุ่งโรจน์ หน้าที่การงานก็ดี อยู่ๆ ก็อยากจะเกษียณลากลับบ้าน เรื่องนี้มันน่าสงสัย”

จวินมู่เหนียนพยักหน้าแล้วพลิกสมุดต่อ

ซูจื่ออวี๋เห็นว่าคนอันดับถัดไปคือพ่อค้า นางก็บ่นว่า “เถ้าแก่ร้านข้าวกู่หม่านชางเมืองจินหลิง...จวงหม่านชาง”

จวินมู่เหนียนก็เอ่ยว่า “เขาคือลุงของข้า”

ซูจื่ออวี๋ก็กล่าวด้วยความตกใจ “ลุงของท่าน? พี่ชายของจวงเสียนเฟย? ตระกูลจวงมิใช่ทำกิจการค้าผ้าหรือ?”

จวินมู่เหนียนพยักหน้าโดยไม่ปิดบัง “ใช่ เขาเอง ตระกูลจวงทำกิจการค้าข้าวมาตลอดเมื่อสิบห้าปีก่อน กิจการค้าผ้าที่เจียงหนาน ตระกูลหร่วนก็เป็นคนเดียวที่ครอบครอง หลังจากตระกูลหร่วนล้มลง ตลาดผ้าก็ถูกแบ่งโดยพ่อค้าจำนวนมาก ในนั้นก็มีจวงหม่านชาง ตอนนี้ผ้าจวงจี้ไม่เป็นสองรองใครในเมืองจินหลิงแล้ว”

ซูจื่ออวี๋ก็ขมวดคิ้วกล่าวว่า “เหตุใดเขาถึงเข้ามาเกี่ยวข้องกับตระกูลหร่วน?”

จวินมู่เหนียนนึกถึงหยกเจี๋ยจื่อสีขาวที่อยู่บนตัวของตน ก็แอบพูดขึ้นมาว่า “ส่วนใหญ่ท่านลุงจะฉวยโอกาส เพื่อหาหยกเจี๋ยจื่อให้ท่านแม่ ดังนั้นถึงได้ถูกโยงเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลหร่วนกระมัง ลุงเป็นพ่อค้า ไม่มีอำนาจ ไม่สามารถเข้ากับกลุ่มอำนาจใดได้เลย และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะติดต่อกับเป๋ยฉู่ เรื่องนี้ส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวกับเขา”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จวินมู่เหนียนก็เอ่ยว่า “ล้วนเป็นพ่อค้าของเมืองจินเฉิง เพื่อหลีกเลี่ยงอดีต เรื่องท่านลุงเจ้าไม่ต้องกังวล เจ้าอยากเจอเขา ข้าเชิญเขามาได้ทุกเมื่อ”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า แล้วมองดูรายชื่อต่อไป ตอนที่เห็นรายชื่อคนที่สาม ซูจื่ออวี๋ก็ดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด แล้วเอ่ยว่า “เถ้าแก่ร้านไข่มุกจินหลิง ไป๋หลี่เหอเจ๋อ? แซ่ไป๋หลี่?”

จวินมู่เหนียนพยักหน้าว่า “ในสมุดบันทึกว่าตระกูลไป๋หลี่ได้ตกลงเกี่ยวดองกับตระกูลหร่วน แต่ต่อมาก็เงียบหายไป ไป๋หลี่เหอเจ๋อคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับไป๋หลี่เชียนซางหรือไม่ก็ยังต้องตรวจสอบ”

ซูจื่ออวี๋ก็ถามว่า “ไป๋หลี่เหอเจ๋อยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?” นางจำได้ว่าไป๋หลี่เชียนชางบอกว่าพ่อของเขาตายแล้ว ก็เลยให้เขามาตามหาหร่วนหานอินเพื่อทำความปรารถนาให้สำเร็จ