ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 888

หลังจากนึกถึงเรื่องนี้แล้ว ซูจื่ออวี๋ก็ถามอย่างสงสัย “ท่านอ๋องมีความสุขหรือไม่?” ซูจื่ออวี๋สนใจว่าจวินมู่เหนียนคิดยังไงกับองค์รัชทายาทที่เขาเลือก

จวินมู่เหนียนนวดคิ้วด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะเอ่ยว่า “ยิ่งมีอำนาจมากเท่าไร ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น” เขาไม่สนใจว่าเขาจะมีความสุขหรือไม่มีความสุข เขาเพียงต้องการตงโจวเจริญรุ่งเรือง และใต้หล้าสงบสุข

เมื่อซูจื่ออวี๋เห็นว่าเขาเหนื่อยเพียงใด ก็อดปวดใจขึ้นมาไม่ได้ นางเป็นฝ่ายเอื้อมมือออกไป จับฝ่ามือใหญ่ของจวินมู่เหนียนเอาไว้แล้วเอ่ยอย่างอ่อนโยน “เมื่อหิมะแรกตก ข้าจะช่วยท่านอ๋องเก็บกวาดพวกเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่กรมพระคลังเหล่านั้น”

จวินมู่เหนียนจับมือของซูจื่ออวี๋แล้วพูดอย่างปลื้มใจว่า “อื้อ พระชายาต้องออกแรงแทนข้าแล้ว!”

.....

หน้าประตูวังหลวง

เมื่อจวินมู่เหนียนพาซูจื่ออวี๋มาถึงที่หน้าประตูวัง ก็เห็นจวินมู่เยว่ยืนอยู่ตรงนั้นยังไม่เข้าไป ท่าทางเหมือนกำลังมองไปรอบๆ ไม่รู้ว่ากำลังรอใครอีก

ทั้งสองลงมาจากม้า มาตรงหน้าจวินมู่เยว่ จวินมู่เยว่รีบกล่าวทักทาย “พี่เจ็ดและพี่สะใภ้เจ็ด พวกท่านมากันแล้ว”

จวินมู่เหนียนเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปที่จวินมู่เยว่ก่อนจะเอ่ยว่า “การบวงสรวงที่เทศกาลฉงหยางเป็นงานกันเอง คนจากเป๋ยฉู่ไม่ได้มาเข้าร่วมด้วย เจ้ายืนอยู่ตรงนี้ก็ไม่เห็นฉู่อวิ๋นชิงมาหรอก”

รอยยิ้มของจวินมู่เยว่แข็งทื่อ เขาก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย “นี่...เป็นอย่างนี้หรือ!”

ซูจื่ออวี๋รู้สึกว่าท่าทีของจวินมู่เยว่มันช่างน่าตลก ก่อนจะเอ่ยว่า “เอาล่ะ เข้าไปข้างในด้วยกันเถอะ งานเลี้ยงดอกไม้หลังพิธีบวงสรวงก็น่าจะได้พบแล้วกระมัง?”

จวินมู่เยว่ติดตามจวินมู่เหนียนและซูจื่ออวี๋เข้าไปในวังหลวง พลางเอ่ยด้วยสีหน้าขมขื่น “พี่สะใภ้เจ็ด เจ้าคงไม่รู้อะไร องค์หญิงอวิ๋นชิงมาที่จวนเพื่อพบข้า แต่วันนั้นข้ายุ่งมากเลยไม่อยู่จวน จากนั้นข้าส่งบัตรเชิญไปที่วังรับรองอยู่หลายครั้ง ไม่รู้ว่าอวิ๋นชิงโกรธข้าหรือไม่ วันนี้ผู้คนพลุกพล่าน ชายหญิงมีความแตกต่างกัน ข้าเองก็ไม่เหมาะจะไปคุยกับนาง เฮ้อ!”

ซูจื่ออวี๋รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ฉู่อวิ๋นหยางถึงขั้นยอมให้ฉู่อวิ๋นชิงไปหาจวินมู่เยว่ที่จวนอ๋องแปดเลยหรือ?

ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดแล้วเอ่ยปลอบใจ “ไม่ต้องกังวล วันนี้ข้าพบนางแล้วจะถามสถานการณ์ให้”