ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 903

เมื่อเห็นฮ่องเต้และฮองเฮาหันมองเหยียนหรูอี้ด้วยสายตาเกลียดชัง ฮูหยินเหยียนรีบโผเข้าหาเหยียนหรูอี้ พร้อมกับใช้แรงบิดเอวของนาง พร้อมพูดเสียงดัง

“อวี้เอ๋อร์ ไอหยา อวี้เอ๋อร์ เจ้าเป็นอะไรไป ทำไมถึงได้เป็นลมไปอีก?”

เหยียนหรูอี้เข้าใจทันที จึงรีบแสร้งทำเป็นหมดสติ เห็นได้ชัดว่านางไม่มีสิ่งใดโต้แย้งแล้ว

ซูจื่ออวี๋เห็นดังนั้น ไม่ได้อาศัยโอกาสไล่ต้อน นางไม่อยากเอาชีวิตของเหยียนหรูอี้ ตายไปแล้วคงไม่มีความหมาย มีเพียงอยู่ต่อไปเท่านั้น ถึงจะมีโอกาสสำนึกในความผิดที่ตัวเองก่ออยู่ทุกคืนวัน

อีกอย่าง หากเอาเรื่องต่อไปแล้วเป็นความผิดของนาง ใครจะแต่งงานไปเป๋ยฉู่ล่ะ?

ซูจื่ออวี๋กลอกตาใส่เหยียนหรูอี้ แล้วหันหลังเดินไปหาจวินมู่เหนียน จวินมู่เหนียนจับมือของนางไว้อย่างเป็นธรรมชาติ ท่าทางรักใคร่ของสองสามีภรรยา เห็นได้ชัดว่าไม่ได้รับผลกระทบจากข่าวลือที่เหยียนหรูอี้สร้างขึ้น

ทุกคนเห็นท่าทางไม่แยแสของท่านอ๋องฉิน จึงไม่คิดจะสืบสาวข่าวลือระหว่างซูจื่ออวี๋กับท่านอ๋องแปดอีกต่อไป

ฮองเฮาหันมองฮ่องเต้เจาเหวิน อยากรู้ว่าเรื่องนี้จะปล่อยผ่านไปอย่างง่ายดาย หรือว่ารอให้เหยียนหรูอี้ตื่นแล้วค่อยสืบสวนอย่างจริงจัง

ฮ่องเต้เจาเหวินเอ่ยขึ้น

“ส่งตัวไปที่สำนักหมอหลวง”

ฮองเฮาเข้าใจความหมายของฮ่องเต้เจาเหวิน แสดงว่าปล่อยผ่านไปอย่างง่ายดาย พระนางจึงเอ่ยขึ้น

“พวกบ่าว ส่งตัวคุณหนูเหยียนกับฮูหยินเหยียนไปสำนักหมอหลวง”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ฮองเฮาหันมองฉู่อวิ๋นหยาง พร้อมหัวเราะ

“ช่างเสียมารยาทต่อหน้าองค์รัชทายาทอวิ๋นหยางนัก พอดีอาลักษณ์ของกรมพิธีการ กรมพระคลังกับกรมโยธาธิการอยู่กันครบ พวกเราไปหารือเรื่องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ต่อดีกว่า”

ฉู่อวิ๋นหยางฝืนยิ้มออกมา พร้อมบอกว่า

“กระหม่อมรับบัญชา”

……

ทุกคนกลับไปที่งานเลี้ยงอีกครั้ง จวินมู่เหนียนกำลังจะถามซูจื่ออวี๋ว่าทำไมถึงมาที่สระปลาทอง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยปาก ทันใดนั้นได้เกิดเสียงดังขึ้น คล้ายเป็นเสียงกระถางดอกไม้แตก

ทันใดนั้นมีเสียงของฉู่อวิ๋นฉิงดังขึ้น

“หยุดนะ! เจ้าเป็นใคร? !”