ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 938

จวินมู่เหนียนหัวเราะ “ไม่ใช่ว่าตำหนิ เพียงแต่ในเมืองหลวงของตงโจวแห่งนี้ องค์รัชทายาทอวิ๋นหยางวางท่าว่าเป็นคนของเป๋ยฉู่ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องเสียใจกันทั้งนั้น ถึงอย่างไร...เจ้าก็ไม่ใช่องค์รัชทายาทของตงโจวข้าใช่หรือไม่?”

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ท่านอ๋องพูดถูก ลองคิดดูนะ หากจวนอ๋องฉินของพวกเราบุกรุกยึดครองส่วนหนึ่งในเมืองเยี่ยนของเป๋ยฉู่ ไม่ให้ท่านอ๋องของเป๋ยฉู่เข้าออกจะเกิดอะไรขึ้น องค์รัชทายาทอวิ๋นหยางคิดว่าอย่างไร? ท่านอ๋องแปดของพวกเรา แสดงมารยาทไปก่อนถึงได้ใช้กำลังในภายหลัง เขาพยายามแสดงคุณธรรมออกมาอย่างถึงที่สุดแล้ว”

ฉู่อวิ๋นหยางโกรธพวกเขาสองผัวเมียมาก จึงเอ่ยด้วยความโกรธว่า “พวกเจ้าสองคน...ช่างปากคอเราะรายจริงๆ เลยนะ”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเบาๆ และพูดว่า “จะพูดอย่างนั้นได้อย่างไร มีเหตุผลสามารถเดินไปได้ทั่วหล้า หากไร้เหตุผลจะก้าวสักก้าวก็ยังยาก พวกเราต่างก็เป็นคนที่พูดกันด้วยเหตุผล”

ฉู่อวิ๋นหยางโกรธจนเลือดเดือดพล่าน ถ้าอยากตำหนิ ก็ต้องตำหนิน้องสาวของเขาที่ไม่ได้ดั่งใจ

ฉู่อวิ๋นหยางหันไปมองที่ ฉู่อวิ๋นชิงและถามด้วยความโกรธ “อวิ๋นชิง เจ้าบอกความจริงมา จวินมู่เยว่ได้รังแกเจ้าหรือไม่?”

หัวใจของฉู่อวิ๋นชิงเต้นรัว นางมองไปที่ฉู่อวิ๋นหยางด้วยความหวาดกลัว และสงสัยว่าฉู่อวิ๋นหยางรู้อะไรมาหรือไม่

เมื่อฉู่อวิ๋นหยางเห็นสีหน้าของน้องสาวตนเขาก็พอจะเดาได้เจ็ดส่วนแล้ว ฉู่อวิ๋นหยางรู้สึกว่าภาพตรงหน้าเขาสั่นไหว ชั่วขณะนั้นเขาก็รู้สึกโกรธจนเวียนหัว

เมื่อเห็นว่าฉู่อวิ๋นหยางยืนไม่มั่นคง ฉู่อวิ๋นชิงจึงรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเขา “เสด็จพี่”

“ไปให้พ้น!” ฉู่อวิ๋นหยางผลักฉู่อวิ๋นชิงออกไปอย่างรุนแรง หันไปมองจวินมู่เหนียนแล้วพูดด้วยความโกรธ “ท่านอ๋องฉินช่างมีกลอุบายที่ดีจริงๆ ทำให้ข้าต้องเสียชายาและเสียกองกำลัง แต่เจ้าอย่าได้ใจเกินไปนัก การเดิมพันยังไม่นับไม่แพ้ การแข่งขันของพวกเรายังอีกยาว”

จวินมู่เหนียนเงยหน้าขึ้นมองฉู่อวิ๋นหยาง เอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบไม่แยแส “ข้าพร้อมเสมอ”

ฉู่อวิ๋นหยางตะคอกอย่างเย็นชา จ้องมองไปที่จวินมู่เยว่ด้วยความโกรธ ก่อนจะเดินจากไปอย่างเดือดดาล

เมื่อเห็นเช่นนี้ ฉู่อวิ๋นชิงก็รีบตามไป

เมื่อเห็นว่าฉู่อวิ๋นชิงกำลังจะไป จวินมู่เยว่ก็รีบตะโกน “อวิ๋นชิง...”