ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1722

………………..

ฉู่หลิวเยว่ได้ยินเสียงสะท้อนกลับของตนเอง

นางเบนสายตาออกไปเล็กน้อย จากนั้นก็เห็นว่า รอบกายของนางมีฉากกั้นที่มองไม่เห็นปรากฏขึ้นมาชั้นหนึ่ง และกั้นเสียงของนางเอาไว้

ตอนที่นางพูดนั้นก็สามารถมองเห็นถึงระลอกคลื่นที่กระจายออกไปบนผนังรอบด้าน

ในตอนนั้นนางจึงคาดเดาว่า ผู้อาวุโสอาจิ่งไม่ต้องการให้บุคคลภายนอกได้ยินบทสนทนาระหว่างพวกเรา ดังนั้นจึงวางม่านพลังขวางกั้นเอาไว้

หลังจากที่อาจิ่งได้ยินดังนั้น เขาก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงต่ำ

“ด้วยสติปัญญาอย่างเจ้า เจ้าน่าจะคาดเดาได้ตั้งนานแล้วใช่หรือไม่ แล้วเหตุใดถึงเพิ่งถามขึ้นในตอนนี้ล่ะ?”

ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย

“ท่านต้องการจะให้ข้าอ่านจนจบ ดังนั้นท่านจะต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน”

นางก็แค่ทำตามไปก็พอ

ส่วนที่นางมาถามในตอนนี้ ก็เพราะแค่อยากได้คำตอบ

อาจิ่งหัวเราะเสียงต่ำ จากนั้นก็ค่อยๆ กลายเป็นเสียงดังลั่น

“ฮ่าๆ ! ข้าดูคนไม่ผิดจริงๆ ด้วย! บนโลกใบนี้ไม่มีใครเหมาะสมจะเป็นเจ้านายของเนื้อเพลงฉินคนใหม่ไปมากกว่าเจ้าอีกแล้ว!”

หลายหมื่นปีที่ผ่านมา เนื้อเพลงฉินถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน แต่ละส่วนกระจัดกระจายหายไป

นอกจากส่วนหนึ่งที่อยู่กับเขามาโดยตลอด ที่เหลืออีกสองส่วนนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เขารอคอยการเลือกเจ้านายคนใหม่ของเนื้อเพลงฉินมาโดยตลอด แต่คิดไม่ถึงเลยว่า การรอคอยในครั้งนี้จะเนิ่นนานขนาดนี้!

กาลเวลาอันยาวนาน

เขาคิดว่าตนเองจะรอไม่ไหวเสียแล้ว

แต่สุดท้าย…ก็ไม่ได้ทำลายการคาดหวังของเขา!

ตึง!

ฉู่หลิวเยว่รู้ว่าผู้อาวุโสอาจิ่งจะช่วยเหลือนางผสานเนื้อเพลงฉิน ใบหน้าของนางสงบราบเรียบ นางพยักหน้าขึ้นลงอย่างจริงจังและเต็มไปด้วยความเคารพ

“ขอบคุณผู้อาวุโสอาจิ่ง”

เสียงฉินดังเข้าโสตประสาท

ฉู่หลิวเยว่หลุบสายตามองต่ำ จากนั้นก็มองไปที่กระดาษโปร่งแสงที่อยู่ในเมืองอีกครั้ง!

นางเลือกอ่านแผ่นที่อยู่ขวามือเป็นแผ่นแรก

ท่ามกลางเสียงฉินที่น่าเกรงขาม ฉู่หลิวเยว่ก็สามารถอ่านจบหนึ่งแผ่นได้อย่างรวดเร็ว

นางโยนกระดาษแผ่นนั้นออกไปด้วยความใจเย็น ก่อนจะหันมองแผ่นสุดท้าย!

บนกระดาษที่โปร่งแสง แสงสว่างส่องประกายเจิดจ้า

ดวงตาทั้งสองข้างของฉู่หลิวเยว่จ้องตาเขม็ง จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ

…แผ่นนี้คือเนื้อเพลงฉินของจริง!

นางรวบรวมสมาธิ และเริ่มศึกษามันอย่างตั้งใจ!

แต่ที่น่าแปลกใจก็คือ บนกระดาษแผ่นนั้นไม่มีตัวอักษรเขียนอยู่เลยแม้แต่ตัวเดียว มีเพียงแสงสว่างหลากสีกลุ่มหนึ่งเท่านั้น

เมื่อนางเห็นเช่นนี้ ความคิดก็เริ่มเชื่อมโยงกับเสียงเพลงฉินที่อยู่ในภายในสมอง!

จากนั้นฉู่หลิวเยว่ถึงค่อยพบว่า คาดไม่ถึงว่าอักขระดนตรีทุกตัวจะฝังแน่นอยู่ในจิตใจของนางแล้ว!

เรื่องนี้ทำให้นางรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้นางได้ฟังบทเพลงนี้ซ้ำไปมาเป็นจำนวนนับครั้งไม่ถ้วน แต่นางก็ไม่สามารถจดจำมันได้ทั้งหมด

แต่ในตอนนี้ นางไม่จำเป็นต้องครุ่นคิด บทเพลงนั้นก็ปรากฏขึ้นภายในใจของนางในทันที!

แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น นางสามารถฟังออกอย่างเลือนรางว่ามีตำแหน่งจำนวนนับไม่ถ้วนเปลี่ยนแปลงไป ราวกับว่ามันถูกขยายออก แต่นางก็สามารถฟังได้อย่างราบรื่นเช่นเดิม!

เมื่ออุปกรณ์ทุกอย่างพร้อมก็สามารถบรรลุผลได้โดยง่าย

ในที่สุด ตอนนั้นเองเสียงฉินก็หยุดลง!

ทันใดนั้นก็มีระลอกคลื่นแปลกประหลาดเกิดขึ้นภายในตันเถียนของฉู่หลิวเยว่!

ระลอกคลื่นนี้แผ่กระจายออกมาจากกระดาษโปร่งแสงนั้นอย่างเงียบงัน!

หลังจากนั้น เนื้อเพลงฉินแผ่นนั้นที่อยู่ในมือของนางก็กลายเป็นลำแสงสายหนึ่ง พุ่งเข้าไปในร่างกายของนางทันที!

เดิมทีกระดาษแผ่นนั้นที่ถูกฉีกขาดก็ได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาทีละน้อย!

แผ่นกระดาษโปร่งแสงทั้งสองแผ่นกำลังเชื่อมเข้าหากัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน