ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1730

ฉู่หลิวเยว่โค้งคำนับด้วยความเกรงใจ

สายตาของโหมวหยางหยุดอยู่ที่ร่างของนางครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถอนสายตากลับอย่างรวดเร็ว

“ไม่ทราบว่าที่ทั้งสองท่านมาเยี่ยมเยียนอย่างกะทันหันเช่นนี้…หมายความว่าอย่างใดกันหรือ?”

โหมวหยางถามขึ้นอย่างอ้อมค้อม

ทุกคนที่อยู่ภายในจัตุรัสสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ด้านบนเหนือจัตุรัสเกิดระลอกคลื่นที่ผันผวนอย่างกะทันหัน ความว่างเปล่าแตกสลาย หลังจากนั้นเงาร่างของทั้งสองคนก็ปรากฏขึ้น

ต้องบอกก่อนว่า เกาะมังกรศักดิ์สิทธิ์ได้กางม่านพลังเอาไว้อย่างแน่นหนา

แม้ว่าจะเป็นคนเผ่าเดียวกันเอง แต่ก็ไม่สามารถเข้าออกได้ตามใจชอบ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนเผ่ามนุษย์เลย

แต่ทว่าสองคนนี้กลับไม่ได้สนใจอุปสรรคที่ขวางกั้นเหล่านั้นเลย พวกเขาทำลายมิติความว่างเปล่า แล้วพุ่งมาที่นี่โดยตรง

นี่มัน…

จึงทำให้ทุกคนสงสัยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“หากเล่าแล้วเรื่องมันจะยาวมาก”

หรงซิวยิ้มออกมา ใบหน้ายังคงราบเรียบเช่นเดิม

หลังจากนั้นเขาก็เล่าเรื่องทั้งหมดอย่างคร่าวๆ

แน่นอนว่ารายละเอียดส่วนใหญ่นั้น เขาเล่าข้ามมันไปทั้งหมด

หลังจากพูดจบ ทุกคนที่อยู่ในจัตุรัสล้วนเงียบกริบ สีหน้าแตกต่างกันออกไป

แต่เห็นได้ชัดว่าคนส่วนใหญ่นั้นยังคงรู้สึกสงสัยอยู่

แม้กระทั่งโหมวหยางเอง ใบหน้าก็ยังเผยความประหลาดใจอยู่หลายส่วน

“…นั่นหมายความว่า พวกเจ้าเดินทางมาจากสุสานสังหารเทพและมาถึงที่แห่งนี้ได้ด้วยไม่ทราบสาเหตุน่ะหรือ?”

หรงซิวพยักหน้า

เขาคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย

…แค่ฟังแล้วก็รู้สึกว่ามันน่าแปลกประหลาดเกินไป!

ถ้าหากไม่ได้สัมผัสด้วยตนเอง จะพูดเหตุผลเช่นนี้ออกมาได้อย่างใด?

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยฝีมือของทั้งสองคน ไม่มีทางที่จะทำลายการป้องกันของพวกเขาและเข้ามาด้านในอย่างไร้สุ้มไร้เสียงแน่นอน

กล่าวคือ…สิ่งที่หรงซิวพูดเป็นความจริง?

แน่นอนว่าโหมวหยางไม่มีทางเชื่อทั้งหมด แต่เขารู้สึกได้ว่าสิ่งที่หรงซิวพูดนั้น น่าจะมีสักส่วนที่เป็นความจริง

โหมวหยางจมอยู่ในความเงียบ

เรื่องเหล่านี้บุคคลภายนอกแทบจะไม่สามารถหาข้อพิสูจน์ได้เลย เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเท็จก็ขึ้นอยู่กับคำพูดพวกเขาเท่านั้น

ฐานะของหรงซิวไม่ต่ำต้อย เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถพรากเอาชีวิตของเขาไปได้

แต่ที่พวกเขามาที่นี่อย่างกะทันหันก็สมควรได้รับบทลงโทษ

หลังจากผ่านไปสักพัก โหมวหยางก็พูดขึ้นมาว่า

“ความจริงแล้วพวกข้าไม่ได้อยากทำให้พวกเจ้าลำบากใจ เพียงแต่ว่า…พวกเจ้ามาขัดจังหวะงานหมื่นคีรีของเผ่าเรา อีกทั้งเมื่อครู่นี้เจ้ายังเหยียบแผ่นจานหยกที่ใช้ในการทดสอบของพวกเราจนแตก เรื่องนี้ เกรงว่าจะต้องคิดบัญชีอย่างถี่ถ้วนแล้ว”

งานหมื่นคีรี?

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็ได้สติขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

มิน่าล่ะ!

นางก็คิดว่าเหตุใดถึงมีคนมากมายมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ ที่แท้ก็เป็นเพราะเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงกำลังจัดงานหมื่นคีรีอยู่นั่นเอง!

งานหมื่นคีรีที่ว่านี้ ความจริงแล้วก็เหมือนกับงานกราบไหว้บรรพบุรุษของเผ่าหงส์ทองคำ

เผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงจะจัดงานหมื่นคีรีขึ้นทุกๆ ร้อยปี เพื่อทำการทดสอบพรสวรรค์ของสายเลือดในหมู่เด็กรุ่นเยาว์

นี่นับว่าเป็นหนึ่งในงานพิธีใหญ่ที่สุดของพวกเขาเลย ซึ่งสำหรับพวกเขาแล้วมันเป็นเรื่องที่มีความสำคัญอย่างมาก

ตอนนี้ถูกนางกับหรงซิวขัดจังหวะ มิน่าล่ะพวกเขาถึงได้มีโทสะขนาดนี้

ทันใดนั้นสีหน้าของฉู่หลิวเยว่ก็แข็งค้างไป

ความไม่สบายใจแล่นผ่านเข้ามาในทันที!

ในเมื่องานหมื่นคีรีนี้มีความคล้ายคลึงกับงานพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษ ถ้าเช่นนั้น…พวกเขาก็น่าจะไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้ามาที่นี้โดยพละการ!

นางกับหรงซิวกำลังประสบกับปัญหาใหญ่แล้ว!

เผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงไม่มีทางแพร่กระจายเรื่องนี้ออกไปอย่างแน่นอน

แล้วยังแผ่นจานหยก…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน