ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1966

ลี่หง: “ข่าวที่ว่า อธิการบดีอู๋ ได้รับตำแหน่งอธิการบดีและเป็นอาจารย์เจ็ดดาว เราจะปิดเรื่องนี้ไว้ช่วงหนึ่ง ก่อนที่การเดิมพันจะเสร็จสิ้น สถานะของคุณตอนนี้คือที่ปรึกษาสี่ดาวของสถาบันนี้”

อู๋เป่ย ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้นัก ตอบว่า: “ไม่มีปัญหา”

เมื่อการประชุมสิ้นสุดลง ลี่หงเดินตามมายิ้มแล้วพูดว่า: “อาจารย์อู๋ คืนนี้คุณมีเวลาว่างไหม?”

อู๋เป่ย: “อธิการบดีลี่มีธุระอะไรหรือครับ?”

ลี่หง: “คืนนี้เป็นวันเกิดครบยี่สิบสามปีของฉัน ฉันเชิญผู้อาวุโสและอาจารย์บางท่านในสถาบัน และหวังว่าคุณจะมาร่วมด้วย”

อู๋เป่ย รู้สึกตกใจ: “คุณอายุแค่ยี่สิบสามปีเหรอ?”

ลี่หงยิ้มตอบ: “ทำไมล่ะ หรือฉันดูแก่เกินไป?”

อู๋เป่ยส่ายหัว: “คนอายุยี่สิบสามปี ไม่เพียงแต่มีพลังยุทธ์ที่สูงส่ง แต่ยังเป็นอธิการบดีของวิทยาลัยหมื่นเต๋าอีก แน่นอนว่าผมต้องตกใจ”

ลี่หง: “ฉันเป็นอธิการบดีของวิทยาลัยหมื่นเต๋าตั้งแต่อายุสิบสี่ปีแล้ว”

อู๋เป่ย รู้สึกแปลกใจ: “ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?”

ลี่หง ถอนหายใจเบาๆ: “วิทยาลัยหมื่นเต๋ามีกฎข้อหนึ่งว่า อธิการบดีก่อนหน้าสามารถแต่งตั้งอธิการบดีคนต่อไปได้ เดิมทีฉันเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดา แต่จู่ๆ ก็ถูกแต่งตั้งให้เป็นอธิการบดี”

อู๋เป่ยยิ้ม: “เขาคงไม่แต่งตั้งคุณแบบไร้เหตุผล ต้องมีสาเหตุบางอย่างแน่นอน”

ลี่หง: “ตอนแรกฉันเองก็ไม่เข้าใจ จนกระทั่งก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาได้บอกความจริงกับฉัน”

อู๋เป่ยสนใจมาก: “เขาพูดว่าอะไร?”

ลี่หง: “อธิการบดีคนเก่าบอกว่า ชะตากรรมของฉันพิเศษมาก สามารถทำให้วิทยาลัยหมื่นเต๋าเจริญรุ่งเรืองได้”

อู๋เป่ย: “ดูเหมือนอธิการบดีคนเก่าจะเก่งเรื่องการพยากรณ์”

ลี่หง: “ฉันเองก็สงสัยในเรื่องนี้ แต่ก็คิดเหตุผลอื่นไม่ออก”

อู๋เป่ยหยุดเดิน: “ผมเองก็พอมีความรู้เรื่องการพยากรณ์ จะช่วยดูให้คุณก็ได้”

ลี่หง ดวงตาเปล่งประกาย: “จริงเหรอ? ได้เลย!”

อู๋เป่ย ถามวันเดือนปีเกิดของเธอ จากนั้นหยิบเส้นผมของเธอมาเส้นหนึ่ง แล้วเริ่มท่องคาถาศักดิ์สิทธิ์ ไม่นานนัก ภาพหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา เป็นภาพที่แบ่งออกเป็นหกชั้น มีรายละเอียดที่ซับซ้อนและลึกลับมาก ซึ่งลี่หงมองแล้วไม่เข้าใจเลย

อู๋เป่ย มองภาพเพียงแวบเดียวก่อนพูดว่า: “อธิการบดีคนเก่าทำนายไม่ผิด การปรากฏตัวของคุณจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อวิทยาลัยหมื่นเต๋า”

ลี่หงถาม: “ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?”

อู๋เป่ยมองเธอแวบหนึ่งแล้วพูดว่า: “เพราะสามีของคุณเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่มาก”

ลี่หงหัวเราะ: “ฉันเคยคบหามาหลายคน แต่พวกเขาไม่มีอนาคตเลย และก็เลิกกันไปนานแล้ว”

อู๋เป่ยยิ้ม: “คุณจะเจอคนที่ใช่”

หลังจากแยกกับลี่หงแล้ว อู๋เป่ยก็ถอนหายใจยาว พึมพำว่า: “เธอจะเป็นผู้หญิงของฉันได้อย่างไร?”

ที่แท้ในตอนที่เขาทำการพยากรณ์ เขาพบว่าชะตากรรมของ ลี่หง ถูกลิขิตให้กลายเป็นผู้หญิงของเขา แต่สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยมากกว่านั้นคือ ชะตาชีวิตของ ลี่หง จะเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ถึงสองครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งจะส่งผลสะเทือนเลื่อนลั่นอย่างยิ่ง

คืนนั้น อู๋เป่ย ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของลี่หง และได้พบกับอาจารย์และผู้อาวุโสของสถาบันอย่างเป็นทางการ