ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1996

อู๋เป่ยลืมตาขึ้น พยักหน้าและยิ้มเล็กน้อย : “อืม เป็นพลังเวทย์”

ระหว่างที่พูด เขาชี้ออกไปหนึ่งนิ้ว มีเส้นไฟปรากฏขึ้นกลางอากาศ วนอยู่สิบกว่ารอบ ผูกเป็นดอกไม้ไฟหนึ่งดอก

หม่าเป่าอวี่มองตาค้างไปเลย บ่นพึมพำ : “พลังเวทย์ นี่ก็คือพลังเวทย์เหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “มีพลังเวทย์แล้ว ฉันสามารถปรุงยาอายุวัฒนะเวทย์ระดับสูงได้แล้ว”

หลังจากนั้นเขามองไปทางหม่าเป่าอวี่ : “เหล่าหม่า แกมีสมุนไพรอย่างอื่นที่นี่ไหม”

หม่าเป่าอวี่รีบคุกเข่าลงบนพื้น : “ท่านต้องการสมุนไพรอะไร ข้าน้อยจะจัดการให้ทันที!”

อู๋เป่ย : “ใช่ไหม แกไม่เกลียดฉันเหรอ”

หม่าเป่าอวี่ตบหน้าของตัวเองหนึ่งที : “ก่อนหน้านี้เป็นเพราะข้าน้อยมีตาหามีแววไม่ ท่านไม่ฆ่าผม ข้าน้อยก็รู้สึกซาบซึ้งใจมากแล้ว นับแต่นี้เป็นต้นไป ข้าน้อยก็คือทาสรับใช้ของนายท่าน เป็นสุนัขตัวหนึ่ง ท่านต้องการให้ข้าน้อยทำอะไร ข้าน้อยก็จะทำตาม!”

อู๋เป่ย : “ดี นายไปเอาสมุนไพรที่มีค่าที่สุดที่นายหาได้ เอามาทั้งหมด ฉันขอดูหน่อยสิว่าสามารถปรุงยาอายุวัฒนะอะไรได้บ้าง”

หม่าเป่าอวี่ : “รับทราบ ข้าน้อยจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

อู๋เป่ยโบกมือ : “ไปเถอะ”

หลังจากหม่าเป่าอวี่ไป เสี่ยวอู่ถาม : “พี่อู๋ คุณไม่กลัวหม่าเป่าอวี่ไปหาคนมาแก้แค้นเหรอ”

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา : “เขาเป็นคนมีความรู้เรื่องการปรุงยา หลังจากเห็นวิชาปรุงยาของฉัน ภายในใจบูชาฉันเหมือนกับพระเจ้า ไม่กล้าไม่เคารพแม้แต่นิดเดียวอย่างแน่นอน”

บนใบหน้าเล็กของเสี่ยวอู่เต็มไปด้วยความนับถือ : “พี่อู๋ คุณร้ายกาจที่สุดแล้ว!”

ในเวลานี้อู๋เป่ยนึกถึงเชียนเสวี่ยหลิงเจียว ทั้งสองคนมาที่โลกโลกเซินหลัวด้วยกัน ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง เขาถามเสี่ยวอู่ : “ฉันอยากหาคน เธอมีวิธีไหม”

เสี่ยวอู่คิดสักพัก : “โลกใบนี้กว้างอย่างมาก ต้องการหาคนเป็นเรื่องที่ยากอย่างมาก เว้นเสียแต่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง”

ค่อนข้างมีชื่อเสียงเหรอ หัวใจของเขาเต้นแรง พูด : “เธอชื่อว่าเชียนเสวี่ยหลิงเจียว ตอนนี้อาจจะยังไม่มีชื่อเสียง แต่ใช้เวลาไม่นาน เธอจะต้องกลายเป็นคนมีชื่อเสียงอย่างแน่นอน”

เสี่ยวอู่พูดด้วยรอยยิ้ม : “งั้นก็รออีกหน่อย บางที พี่อู๋อาจจะกลายเป็นคนมีชื่อเสียงก่อน แบบนี้จะทำให้เธอหาคุณได้ง่ายขึ้น”

อู๋เป่ยรู้สึกว่ามีเหตุผลอย่างมาก พูดด้วยรอยยิ้ม : “ก็ถูก!”

หลังจากหนึ่งชั่วโมงกว่า หม่าเป่าอวี่ไปแล้วกลับ เอาสมุนไพรจำนวนมากมา บางอย่างไม่มีขายในร้านสมุนไพร แม้ว่าฝีมือการปรุงยาของเขาจะธรรมดา แต่หลายปีที่ผ่านมาก็ทำเงินได้ไม่น้อยเหมือนกัน ติดต่อกับผู้คนก็เยอะเช่นกัน ในเมืองหยวนตู ทุกคนล้วนแล้วต้องไว้หน้าเขาเล็กน้อย

อู๋เป่ยตรวจสอบสมุนไพรสักพัก พบว่ามีบางส่วนคุณภาพถือว่าใช้ได้เลย แต่ว่ายังคงขาดแบบที่สามารถทำให้ดวงตาของเขาเป็นประกาย

ดูเหมือนว่าจะรู้ว่าอู๋เป่ยผิดหวัง หม่าเป่าอวี่พูด : “คุณอู๋ มีสัตว์ประหลาดระดับแปดหรือเก้าบางตัวที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้ ในมือของพวกมันมีสมุนไพรหายากมากมาย เพียงแต่ผมไม่สามารถปรุงได้ ถ้าหากผมสามารถปรุงยาอายุวัฒนะที่พวกเขาต้องการได้ ก็จะได้รับการสนับสนุนสมุนไพรจากพวกมัน”

อู๋เป่ย : “อ่อ พวกเขาอยากได้ยาอายุวัฒนะอะไร”

หม่าเป่าอวี่เอาสูตรยาอายุวัฒนะออกมา มอบให้อู๋เป่ยด้วยมือทั้งสองข้าง อู๋เป่ยเหลือบมองหนึ่งที นี่เป็นยาอายุวัฒนะที่ใช้เปิดพันธนาการในร่างกาย เหมาะกับสัตว์ประหลาด นอกจากนี้ยังมีผลลัพธ์ต่อมนุษย์อย่างแน่นอน

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถาม : “สัตว์ประหลาดตัวนั้นเป็นสัตว์อะไร”