ปาชิงหนิงหน้าซีดเผือด จ้องไปยังคุณชายตระกูลหยาง พลางกล่าวว่า “ข้าไม่ควรไว้ใจเจ้าเสียตั้งแต่แรก!”
นางหยิบกล่องไม้สีม่วงออกมาจากอก แววตาแน่วแน่ ก่อนจะขว้างมันออกไปยังอู๋เป่ยที่นอกประตู
ทันทีที่กล่องไม้ถูกขว้างออกไป คนของตระกูลหยางต่างก็ร้องลั่น เงาหลายสายพุ่งออกมาชิงกล่อง
อู๋เป่ยก็เคลื่อนไหวเช่นกัน เห็นเพียงเส้นสีเทาสายหนึ่ง ก่อนจะกระโดดขึ้นอย่างแผ่วเบาและคว้ากล่องไม้ไว้ได้ที่หน้าประตู
เงาร่างเหล่านั้นจึงหยุดอยู่แค่ภายในประตู จ้องอู๋เป่ยอย่างไม่วางตา หนึ่งในนั้นคือผู้นำตระกูลหยาง เขากล่าวเสียงต่ำว่า “ท่านหัวหน้าคุ้มกัน ได้โปรดคืนของสิ่งนั้นให้ตระกูลหยางของพวกเราด้วย!”
อู๋เป่ยเก็บกล่องใส่ในอกแล้วพูดว่า “ทางตระกูลปาตกลงให้เราคุ้มกันคุณหนูปากลับไป ได้โปรดส่งตัวคุณหนูมาด้วย ไม่เช่นนั้นผลลัพธ์จะไม่ดีนัก”
ผู้นำตระกูลหยางหัวเราะ “ปาชิงหนิงตอนนี้เป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหยางแล้ว ตระกูลบาก็เป็นแค่ตระกูลเดิมของนางเท่านั้น ถ้าข้าไม่อนุญาต นางก็กลับไปไม่ได้”
ตอนนั้นเอง หานเสวี่ยฉีก็เดินออกมา พูดเสียงเย็นว่า “ในเมื่อสำนักคุ้มกันอวิ๋หู่รับภารกิจมาแล้ว ก็ต้องพาตัวคนกลับไป ขอท่านหยางโปรดให้ความร่วมมือด้วย”
ผู้นำตระกูลหยางกล่าวว่า “คนนะพาไปได้ แต่ส่งคืนกล่องใบนั้นให้ตระกูลหยางของเราก่อน”
“ไม่ได้! นั่นเป็นสมบัติของตระกูลปา บิดาข้านำมันไปแลกเป็นยาเพื่อช่วยชีวิตตระกูลหยาง ให้ท่านลุงห้ากินรักษาอาการ” ปาชิงหนิงเพิ่งพูดจบ ก็ถูกสองคนควบคุมตัวและปิดปากไว้ทันที
อู๋เป่ยพูดกับหานเสวี่ยฉีว่า “ที่แท้ตระกูลหยางก็ไม่ได้ให้ยาฟรี แต่แลกเปลี่ยนกันมา หากเป็นการแลกจริง มูลค่าก็น่าจะใกล้เคียงกัน ทำไมพวกเขาถึงตื่นตระหนกนัก?”
หานเสวี่ยฉีว่า “อยากรู้ไม่ยากนักหรอก แค่เปิดออกดูก็รู้แล้ว”
อู๋เป่ยเปิดกล่อง ขณะนั้นคนของตระกูลหยางตะโกนลั่นว่า “หยุดนะ!” จากนั้นหลายคนก็พุ่งเข้ามา
อู๋เป่ยโบกมือเบา ๆ มังกรเพลิงตัวหนึ่งปรากฏขึ้นกลางอากาศ ขวางทางคนของตระกูลหยางไว้ เขาเปิดกล่องออก ภายในกลับเป็นกระดูกนิ้วหนึ่งท่อน มันวาวใสดุจผลึก เปล่งพลังลี้ลับออกมา แต่พลังนั้นหมุนวนรอบนิ้ว ยังไม่ปลดปล่อยเต็มที่
“นิ้วของยอดฝีมือจากจักรวาลหลัก?” อู๋เป่ยหรี่ตา
หานเสวี่ยฉีว่า “ของชิ้นนี้มีค่าด้วยงั้นหรือ?”
อู๋เป่ยว่า “ถ้าใช้งานให้ถูก มันคือของล้ำค่าที่ประเมินไม่ได้ ดูจากปฏิกิริยาของตระกูลหยางก็รู้ว่าพวกเขาให้ความสำคัญมากแค่ไหน”
เขาเก็บกล่องกลับไปอีกครั้ง กำลังจะเจรจากับตระกูลหยาง ก็มีองครักษ์คนหนึ่งมารายงานว่า “เรียนหัวหน้าคุ้มกัน จู่ ๆ ท่านปาห้าก็เสียชีวิตเนื่องจากพิษขอรับ!”
หานเสวี่ยฉีขมวดคิ้ว “ตระกูลหยางช่างโหดเหี้ยมนัก ยานั่นคงเป็นยาปลอมที่ผสมยาพิษเอาไว้แน่”
องครักษ์รายงานต่อว่า “เมื่อท่านปาห้าสิ้นใจ ตระกูลหยางก็ร่วมมือกับตระกูลหมาป่าบุกทำลายตระกูลปาทันที ตอนนี้ไม่มีใครในตระกูลปาเหลือรอดเลย”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้นำตระกูลหยางก็หัวเราะ “ไม่มีตระกูลปาอีกแล้ว พวกเจ้าจะพาปาชิงหนิงไปที่ใดอีก? ทิ้งกล่องเอาไว้ แล้วต่างฝ่ายต่างแยกย้าย ดีหรือไม่?”
อู๋เป่ยว่า “ข้ามีคำถามบางอย่าง หวังว่าท่านจะตอบ”
“เชิญว่ามา”
“ระหว่างเราคุ้มกันปาชิงหนิงมา มีคนลอบสังหารนางอยู่ตลอด คนพวกนั้นเป็นพวกท่านหรือไม่?”
ผู้นำตระกูลหยางว่า “แน่นอนว่าไม่ใช่ แต่เป็นฝีมือตระกูลหมาป่า เราร่วมมือกับพวกเขามานาน แต่ตระกูลหมาป่าโลภเกินไป อยากแย่งกระดูกนิ้วนี้ด้วย จึงลงมือ”
อู๋เป่ยว่า “พวกเจ้าตั้งใจร่วมมือกันจัดการตระกูลปาตั้งแต่ต้น แล้วแบ่งสมบัติกันงั้นหรือ?”
ผู้นำตระกูลหยางว่า “ต่างฝ่ายต่างเอาสิ่งที่ต้องการไป ตระกูลข้าได้สมุนไพรและร้านยา ตระกูลหมาป่าได้ที่ดินและร้านค้า”
หานเสวี่ยฉีว่า “แล้วพวกเจ้าทำให้ตระกูลปาเชื่อได้อย่างไร?”
ผู้นำตระกูลหยางว่า “พวกเรารับปากว่าแค่ส่งปาชิงหนิงมา ตระกูลหยางจะให้แต่งเป็นลูกสะใภ้ แล้วจะส่งยอดฝีมือไปช่วยตระกูลปากำจัดตระกูลหมาป่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...