ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2161

ช่วงซื่อ ：“ใช่แล้ว ถ้าฉันแพ้ ฉันก็จะกลายเป็นเพียงเงาในชะตากรรมของคุณ แต่ถ้าฉันชนะ คุณก็จะกลายเป็นเงาในชะตากรรมของฉัน” ช่วงซื่อ พูดอย่างนิ่งลึก

อู๋เป่ยรู้สึกว่าคำพูดของอีกฝ่ายลึกลับเหลือเกิน แต่เขาก็เข้าใจสิ่งสำคัญที่สุด—ใครชนะ คนนั้นจะเป็นผู้กำหนดชะตาของอีกฝ่าย และนั่นอาจไม่ใช่เรื่องเลวร้าย

“ช่วงซื่อ ฉันจะต้องชนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ไม่มีทาง เราอยู่คนละระดับ ฉันอยู่บนฟ้า ส่วนคุณอยู่ใต้ดิน” ช่วงซื่อ ตอบ

“งั้นก็รอดู” อู๋เป่ยพูดสั้นๆ แล้วลุกขึ้นยืนทันที

เขากวาดตามองรอบเวที แล้วพบชายผู้หนึ่งที่แผ่รัศมีแห่งจักรพรรดิอย่างชัดเจน นั่งอยู่บนอัฒจันทร์โดยมีองครักษ์ล้อมรอบ

เมื่อแน่ใจว่าเขาคือจักรพรรดิแห่งอาณาจักรอู๋อิง อู๋เป่ยก็กระโดดขึ้นกลางอากาศ แล้วลงมายืนต่อหน้าพระที่นั่ง พร้อมตะโกนว่า “อู๋เป่ย ขอคารวะฝ่าบาท!”

บรรดาองครักษ์ตกใจและเตรียมตั้งท่า แต่จักรพรรดิกลับยิ้มหลังจากประหลาดใจเพียงครู่ “แกคืออู๋เป่ยเองหรือ ดีมาก หน้าตาสง่างามสมคำร่ำลือ สมกับเป็นผู้ทำลายสถิติทั้งสามรายการ ในช่วงการแข่งขันนี้ แกต้องการพบเราด้วยเรื่องใด?”

“ฝ่าบาท การแข่งขันต่อไปจะเป็นแบบเวียนรอบ ซึ่งผมคิดว่ายุ่งยากเกินไป เลยอยากขอสู้กับยอดฝีมืออีกสิบสองคนพร้อมกัน”

จักรพรรดิถึงกับชะงัก ถามกลับทันทีว่า “แกจะสู้กับสิบสองคนพร้อมกัน?”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ใช่ครับ”

จักรพรรดิมองไปยังเหล่าเสนาบดี ก่อนจะมีคนหนึ่งพูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท ในเมื่อเขามั่นใจถึงเพียงนี้ ก็สมควรให้โอกาสเขาเถอะพ่ะย่ะค่ะ”

เหล่าเสนาบดีคนอื่นก็พากันสนับสนุน พวกเขายินดีหากอู๋เป่ยจะสู้กับสิบสองคน เพราะดูแล้วแทบไม่มีทางชนะ ยอดฝีมือทั้งสิบสองคนรวมกันนั้นแข็งแกร่งเกินไป

จักรพรรดิมองอู๋เป่ยอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะยิ้มแล้วกล่าวว่า “แกคิดให้ดี หากสู้ไม่ไหว ก็เท่ากับแพ้ให้กับสิบสองคน และจะไม่มีอันดับใดเลย”

อู๋เป่ยพูดชัดเจน “ผมคิดดีแล้ว จะเป็นที่หนึ่ง หรือไม่เป็นอะไรเลย”

“ดี!” ดวงตาจักรพรรดิเป็นประกาย “คนมา! ส่งคำสั่งฉัน ให้สิบสองยอดฝีมือขึ้นประลองพร้อมกันกับอู๋เป่ย ถ้าพวกเขาชนะ ก็ให้การแข่งขันแบบเวียนรอบดำเนินต่อไป”

คำสั่งถูกส่งออกไป ยอดฝีมือทั้งสิบสองคนขึ้นเวทีอย่างต่อเนื่อง หลายคนแสดงสีหน้าแปลกใจ บางคนมองอู๋เป่ยเหมือนคนโง่ บ้างก็สงสัย—ทำไมเขาต้องเลือกเสี่ยงแบบนี้? ชนะก็แค่ได้ที่หนึ่ง แต่ถ้าแพ้ก็เสียทุกอย่าง แล้วจะทำไปเพื่ออะไร?

อู๋เป่ยยืนอยู่บนเวที โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ทุกท่าน ผมไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก เลยเรียกพวกคุณขึ้นมาพร้อมกัน จะโจมตีพร้อมกันก็เชิญครับ”

ในหมู่สิบสองคน มีชายรูปร่างสูงผอมคนหนึ่งก้าวออกมาแล้วพูดว่า “ในเมื่อหมอนี่กล้าทำตัวอวดดีถึงขนาดนี้ จะรออะไรอยู่ล่ะ? ลงมือพร้อมกันเลย!”

คำพูดนั้นทำให้คนอื่นเห็นด้วยทันที ห้าหกคนพุ่งเข้าสู่อู๋เป่ย

อู๋เป่ยระเบิดพลังลับทันที ร่างของเขากลายเป็นเงาวูบ พุ่งเฉันหากลุ่มนั้น

“บึ้ม!”

แค่สัมผัสแรก ก็มีสามคนกระเด็นออกจากเวที หมดสติทันที

คนที่เหลือตกใจสุดขีด ต่างปล่อยไม้ตายสุดกำลัง แต่ร่างของอู๋เป่ยกลับวูบซ้ายพุ่งขวา เวทีเต็มไปด้วยสายฟ้าและหมอกหนา พวกเขาไม่มีแม้แต่โอกาสโต้กลับ ก็โดนซัดกระเด็นทีละคน

ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที!

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างตะลึงในความแข็งแกร่ง

อู๋เป่ยเก็บพลัง แล้วหันไปคำนับทิศที่จักรพรรดินั่งอยู่

จักรพรรดิหัวเราะเสียงดัง “ดีมาก ตอนนี้เราขอประกาศ—”

แต่ยังไม่ทันพูดจบ องครักษ์คนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหลังกลับฟันคอจักรพรรดิทันที ศีรษะของฝ่าบาทลอยขึ้นกลางอากาศ เลือดพุ่งกระจาย!