แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 417

บทที่ 417 เป็นฉันที่ทำให้พวกคุณเดือดร้อน

เธอหันหน้ากลับไปทันที แต่ก็ไม่เห็นเงาร่างนั้นแล้ว ดูเหมือนว่าเมื่อครู่นี้ทั้งหมดจะเป็นภาพลวงตาของเธอเองอย่างไรอย่างนั้น

“ทำไมหรือ”

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเห็นตุลยาหยุดลงกะทันหัน ก็อดถามไม่ได้ จนถึงขั้นมองไปรอบๆด้าน

ตุลยารีบส่ายหน้า พลางเอ่ยว่า “ไม่มีอะไรค่ะ คุณยาย วันนี้หนูอาจจะถูกตระกูลโตเล็กทำให้เสียขวัญ จึงมักจะรู้สึกว่ารอบตัวพวกเรา ดูเหมือนจะมีคนจับตามองอยู่”

“เด็กโง่ ที่นี่คือตระกูลทวีทรัพย์ธาดา พวกเขาไม่กล้าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าหรอก แม้ว่านักข่าวพวกนั้นอยากจะเขียนอะไร ก็ไม่กล้าเขียนมั่วๆตามใจได้ วางใจเถอะ”

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาตบหลังมือตุลยา ยิ้มปลอบใจเธอ หลังจากนั้นก็พาตุลยาเข้าไปในบ้าน

ตุลยายังคงรู้สึกอึดอัดอยู่มาก

เธออ้างว่าร่างกายไม่ค่อยสบาย เป็นฝ่ายเริ่มขอตัวกลับห้องไปก่อน

เพิ่งจะกลับมาถึงห้อง เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

เมื่อเห็นเบอร์โทรศัพท์แปลกหน้า คิ้วตุลยาก็ขมวดเล็กน้อย

ที่ร่วมมือกับผู้หญิงคนนั้น ก็เพื่อที่จะทำลายนรมน แต่หลังจากเรื่องนี้หลุดออกไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ติดต่อเธอมาอีก ยิ่งไปกว่านั้น รูปภาพของเรื่องนี้ก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไร ตอนนี้แม้ว่าการสืบค้นของนรมนยังไม่ได้เงียบลงไป แต่ก็เห็นได้ชัดว่าบุริศร์จะลงมือเองแล้ว

ขอเพียงแค่บุริศร์ลงมือ ก็จะมีวิธีที่ทำให้เรื่องรูปภาพที่เผยแพร่ออกไปของนรมนเกิดโอกาสเปลี่ยนแปลง ถึงตอนนั้นถ้าหากว่าสืบมาถึงตัวเอง.............

ตุลยาคิดถึงตรงนี้แล้ว ก็ค้นพบว่าตัวเองถูกคนหลอกใช้เป็นเครื่องมือในการโจมตีคนอื่นเสียแล้ว

ในตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นเริ่มติดต่อตัวเธอมาแล้ว เธอมีความรู้สึกเหมือนกับว่าการอยากได้ในสิ่งที่ขัดกับผลประโยชน์ของผู้ที่มีอำนาจมากกว่านั้นสำเร็จได้ยาก

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่

มีบุญคุณความแค้นอะไรระหว่างนรมนกันแน่

ทำไมเธอถึงไม่ลงมือเอง กลับใช้ประโยชน์จากการลงมือของเธอมากำจัดนรมน

ตุลยาขบคิดมากมาย แต่กลับไม่ได้รับสายโทรศัพท์

หลังจากโทรศัพท์ดังอยู่พักหนึ่งก็ตัดสายไป

ตุลยาอดไม่ได้ที่จะโล่งใจ

สามารถตัดขาดความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นไปทั้งแบบนี้ก็ไม่เลว เธออยากจะเป็นคุณนายน้อยของตระกูลโตเล็ก อยากจะทำลายนรมน ตัวเธอเองก็มีวิธี ทำไมจะต้องร่วมมือกับผู้หญิงคนนั้นด้วยล่ะ

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ช่วยเหลือตัวเองเท่าไรไม่ใช่หรือ

ตุลยากำลังครุ่นคิด เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นข้อความ MMS ข้อความหนึ่ง

MMS นั้นเป็นคลิปวิดีโอที่ตุลยาถูกเถ้าแก่น้อยสองคนข่มขืน

ช่วงแรก ทั่วทั้งร่างตุลยาแข็งค้างไปแล้ว ร่างกายสั่นระริกอย่างไม่อาจควบคุมได้

เป็นแบบนี้ได้อย่างไรกัน

คลิปวิดีโอในตอนแรกนั้น เธอได้ส่งคนกลับไปหาแล้ว แต่หาไม่พบ เธอนึกว่าถูกบุริศร์เอาไปแล้ว แต่ตอนนี้ดูท่าจะเป็นผู้หญิงคนนี้ที่อยู่เบื้องหลัง

บุริศร์ไม่ยอมรับว่าตัวเขาแตะต้องเธอมาตลอด ถ้าหากว่าคลิปวิดีโอนี้แพร่หลุดออกไป อย่างนั้นเธอก็จบแล้วจริงๆ

ตุลยารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ต่อสายกลับไปหาผู้หญิงคนนั้น

“ในที่สุดก็ยอมรับโทรศัพท์แล้วหรือ”

เสียงของผู้หญิงคนนั้นแฝงไปด้วยการประชดประชัน

ตุลยากลับถามอย่างตัวสั่นเล็กน้อย “สองคนนี้มันอะไรกันแน่ เป็นคุณที่จัดการหรือ หรือว่าบุริศร์จัดการกัน”

“มีอะไรแตกต่างกันด้วยหรือ ถ้าหากบุริศร์ไม่พูด จะมีเถ้าแก่ตัวเล็กๆแบบนี้มาต้องตาเธอหรือ ถ้าหากว่าตอนนั้นบุริศร์อยู่ข้างกายเธอ เถ้าแก่ตัวเล็กๆสองคนนี้จะฉวยโอกาสมาข่มเหงเธอได้หรือ ตุลยา ตอนนี้เธอคิดจะสลัดฉันทิ้ง แยกตัวไปเคลื่อนไหวเองคนเดียว เธอคิดจริงๆหรือว่าตัวเองจะสลัดฉันทิ้งไปได้จริงๆ”

เสียงของผู้หญิงคนนั้นแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม ทำลายความหวังสุดท้ายของตุลยาไปจนหมดสิ้น

“คุณจะช่วยอะไรฉันได้ นอกจากรูปภาพเหล่านั้นของฉันแล้ว ไม่ใช่ว่าอะไรก็เป็นฉันที่ไปทำเองหรือ ฉันหาคนมาประกาศรูป ฉันแบกรับโทสะของบุริศร์คนเดียว จนถึงขั้นที่ต้องจ่ายค่าตอบแทนอันทุกข์ทรมาน คุณล่ะ คุณทำอะไรเพื่อฉันบ้าง ตอนนี้กลับใช้คลิปวิดีโอนี้มาข่มขู่ฉัน ผู้หญิงอย่างคุณจะสามารถร่วมมือกับฉันด้วยความจริงใจได้อย่างไรกัน”

เสียงของตุลยาสั่น แต่ก็โกรธยิ่งกว่า

น้อยครั้งที่เธอจะถูกคนวางแผนตลบหลัง คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะถูกคนหลอกใช้ประโยชน์ ตอนนี้กลับถูกคนข่มขู่โดยไม่คาดฝัน นี่มันเรื่องบ้าจริงๆ

หญิงสาวยังคงเอ่ยเสียงเย็น ไม่ได้รู้สึกอะไรต่อการเอะอะโวยวายของตุลยาเลยแม้แต่น้อย “เธอยังมีทางเลือกอื่นอีกหรือ ไม่ว่าฉันจะปฏิบัติต่อเธออย่างไร อย่างน้อยที่สุด เป้าหมายของพวกเราก็เหมือนกัน เพื่อที่จะทำให้นรมนพ่ายแพ้และเสียชื่อไม่ใช่หรือ ตอนนี้ ถ้าหากว่าเธออยากถอนตัวออกไป ก็ทำได้ แต่ฉันจะนำคลิปวิดีโอนี้ให้กับสื่อมวลชน ฉันเชื่อว่าสื่อมวลชนจะชอบคลิปนี้มากเป็นพิเศษ ถึงตอนนั้น ความฝันที่เธออยากจะแต่งให้กับบุริศร์ก็คงจะแตกสลายแล้วจริงๆ”

“คุณ.........”

ตุลยาโกรธเสียจนตัวสั่น แต่กลับถูกคนข่มขู่

สิ่งสำคัญของเธออยู่ในมือของคนอื่น แล้วเธอจะไม่ถูกคนอื่นจูงจมูกเดินได้อย่างไรกัน

“คุณต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่”

“ทำอะไรหรือ ความจริงแล้วก็ไม่มีอะไร ก็แค่อยากให้เธอคิดหาวิธีเรียกนรมนออกมา ทำให้เกิดเหตุการณ์เคลื่อนไหวเกี่ยวกับภาพถ่าย ก็เพื่อให้นรมนพ่ายแพ้และเสียชื่อเสียง ตอนนี้เธอหลบซ่อนตัวอยู่ การโจมตีมากมายจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากว่าเธอไม่ออกมา เธอก็ตั้งใจจะกล้ำกลืนความน่าสมเพชนี้ลงไปหรือ รอให้บุริศร์กลับคำพิพากษากับนรมนเรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้นก็มองพวกเขาสองสามีภรรยาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนเธออะไรก็ไม่มีอย่างนั้นหรือ”

คำพูดของหญิงสาวทำให้ตุลยารู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที

“เรื่องของฉัน ไม่ต้องให้คุณมายุ่ง”

“ฉันก็ไม่ได้อยากยุ่ง แต่ถ้าหากว่าเธอยังไม่ยอมลงมือ ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน”

เอ่ยจบแล้ว หญิงสาวก็ตัดสายโทรศัพท์ทันที

ตุลยาโกรธเสียจนตัวสั่น

คลิปวิดีโอของเธออยู่ในมือฝ่ายตรงข้าม ไม่อาจจะทำเป็นอะไรก็ไม่สนใจได้ แต่จะล่อให้นรมนออกมาได้อย่างไรกัน

นับตั้งแต่เกิดเรื่อง นรมนก็หลบซ่อนตัวทันที ตอนนี้หาตัวคนไม่พบจริงๆ ส่วนบุริศร์ก็ยิ่งต้องการกลับคำพิพากษาให้กับนรมน ถ้าหากว่าเรื่องนี้ผ่านไปแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างนรมนกับบุริศร์ก็จะดียิ่งขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นเธอจะทำอย่างไร

ตอนนี้ตุลยามีเพียงความคิดเดียวคือแต่งเข้าตระกูลโตเล็ก เป็นคนเหนือคน แย่งสิ่งที่เคยเป็นของนรมนทั้งหมดมา แล้วเธอจะยอมให้นรมนหลบซ่อนตัวตลอดไปได้อย่างไร

แต่ตอนนี้นรมนไม่ยอมออกมา เธอจะมีวิธีอะไร หรือว่าต้องให้คุณนายทวีทรัพย์ธาดาป่วยสักรอบ

นรมนรู้สึกเป็นทุกข์อยู่บ้าง

“เป็นฉันที่ทำให้พวกคุณเดือดร้อน”

“วางใจเถอะ เรื่องนี้จะผ่านไปในไม่ช้า อย่างไรผมก็ไม่ยอมให้คุณแบกรับชื่อเสียงเน่าเสียแบบนี้ในการดำรงชีวิตหรอก ผู้หญิงของผม บุริศร์ จะต้องใช้ชีวิตได้อย่างเปิดเผย ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ จิตใจกว้างขวาง”

นรมนเห็นท่าทางแบบนี้ของบุริศร์แล้ว ก็สบายใจขึ้นมาก

เธอทานเค้กมะม่วงแล้วก็รู้สึกว่ามีกระแสแห่งความอบอุ่นไหลกระเพื่อมเป็นระลอก

“คุณออกไปทำอะไรหรือ”

“ไม่มีอะไร ไปตรวจสอบเบาะแสของนาคร แต่น่าเสียดายที่เจตต์ก็ไม่รู้เช่นกัน

บุริศร์ไม่ได้ปิดบังนรมนในจุดนี้

“คุณเป็นอย่างไรบ้างคะ”

เมื่อคิดถึงคุณนายตระกูลโตเล็กแล้ว นรมนก็รู้สึกละอายใจอยู่บ้าง

“ไม่เป็นไรแล้ว คุณแม่สบายดี ท่านให้ผมมาบอกคุณว่า อย่าคิดฟุ้งซ่าน ตระกูลโตเล็กจะเป็นที่หลบภัยของคุณตลอดไป”

สามารถได้แม่สามีและสามีแบบนี้แล้ว นรมนก็รู้สึกว่าเป็นของขวัญที่สวรรค์ประทานมาให้จริงๆ

ทั้งสองคนคลอเคลียกันอยู่พักหนึ่ง บุริศร์ก็พูดว่า “ผมให้ธิดาตุ๋นไก่บำรุงร่างกายให้คุณ ยังอยากทานอะไรอีกไหม ผมจะไปทำให้คุณ”

“ไม่ต้องแล้วค่ะ ฉันรู้สึกอ่อนเพลีย ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับอาหารเท่าไร คุณก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะค่ะ”

“ผมไม่เหนื่อย ใช่แล้ว ผมต้องบอกกับคุณก่อนว่า สำหรับเรื่องการไกล่เกลี่ยในการหย่าร้างนั้น อีกสักพักผมจะประกาศออกไปว่า การไกล่เกลี่ยในการหย่าร้างฝ่ายเดียวของคุณนั้นเป็นโมฆะ หลังจากนี้ถ้ายังกล้าทำแบบนี้อีก ก็คอยดูเลยว่าผมจะจัดการกับคุณอย่างไร”

บุริศร์ถมึงตาใส่นรมนอย่างดุร้าย แต่นรมนกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นและความห่วงใย

“ได้ค่ะ ครั้งหน้าไม่เขียนแล้ว ครั้งหน้าจะส่งให้คุณเลย..........”

“คุณลองพูดอีกประโยคหนึ่งดูสิ!”

บุริศร์โผเข้าหานรมนอย่างดุร้าย

ทั้งสองคนตะลุมบอนกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขนั้นดังไปทั่วห้อง

ไม่ง่ายเลยที่บุริศร์จะเล่นจนเหนื่อย เห็นเม็ดเหงื่อบนหน้าผากนรมนแล้ว ก็อดพูดไม่ได้ว่า “ผมจะอุ้มคุณไปอาบน้ำ”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณไปอาบก่อนเถอะ ฉันจะพักสักหน่อย”

นรมนนั้นแรงกายไม่พอจริงๆ

เห็นท่าทางแบบนี้ของนรมนแล้ว บุริศร์ก็ทำได้เพียงแค่ตามใจเธอ เพียงแต่ในตอนที่เขาลุกขึ้นนั้น สีหน้านรมนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เธอได้กลิ่นน้ำหอมอันคุ้นเคยบนร่างของบุริศร์

เป็นกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิง!