แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 66

บทที่ 66 เธอมันไม่ใช่คน

บุริศร์เดาไม่ออก แต่คำถามแบบนี้ทำให้เขาอยู่ยากมาก

เมื่อเขาออกไปนรมนรู้สึกสบายขึ้นเยอะ และมีคนโทรมาหาหล่อน

จู่ๆข้อความของหมดเดชาแจ้งขึ้น

“บอกให้คุณบุริศร์แล้วว่าเป็นDNAเดียวกันแล้ว คุณคงไม่ทำไรเขาใช่มั้ย?”

นรมนกระตุกยิ้ม

ทำไรเขา?

หล่อนทำเพื่อให้เขากลับมาต่างหาก

แต่หล่อนก็ไม่ได้ตอบกลับคุณเดชา แต่ลบข้อความนี้ทิ้งเลยโดยตรง ตั้งแต่นี้หล่อนก็จะตัดขาดการติดต่อกับคุณหมอเดชา

และลบเบอร์คุณเดชาออกด้วยทีเดียว

พอทำเสร็จ บุริศร์ก็กลับมา

เขาไม่รู้ว่าตัวเองไปยืนหน้าประตูเมื่อไหร่ และมองหล่อน เงียบๆศึกษาหล่อน แต่รู้สึกมีอะไรสักอย่าง

นรมนเงยหน้าสบตากับเขา ความรู้สึกหลายๆอย่างทำให้ใจหล่อนสั่น รีบวางโทรศัพท์ลง

คิดไปมา บุริศร์ก็ไม่รู้ว่าหล่อนทำอะไร ทำไมต้องกลัว

นรมนรีบทำหน้าทำตายิ้ม:“มีไรหรอ? หน้าฉันมีำรติด?”

บุริศร์มองหล่อนที่ยิ้มปลอมๆแล้วก้าวขาเข้าไป

สำหรับบุริศร์ที่จู่ๆก็เข้ามา นรมนอึ้งสักแป๊บแล้วยิ้มตอบ:“ คุณบุริศร์เก่งไม่ใช่หรอ คนอะไรจะทำให้เธอรู้สึกอยากได้ล่ะ?”

“ไม่ได้แน่นอน แต่คนร้ายคนนี้มีอะไรที่พิเศษ”

บุริศร์มองนรมน

นรมนรีบหันไป ถามเสียงต่ำ:“อะไรพิเศษ? หรือว่าคนนั้นเป็นคนรักของคุณบุริศร์?”

“คนรักน่าจะไม่ใช่ แต่แค่เป็นเด็กคนหนึ่ง เป็นเด็กแค่อายุ4ขวบ!”

บุริศร์พูดจบก็นอนลงไป

นรมนยิ้ม:“คุณนี้ชอบพูดเล่น เด็ก4ขวบคนร้ายแฮกเกอร์? ตลกละ?”

“ให้ดูอะไรบางอย่าง”

บุริศร์ไม่เถียงได้ยื่นโทรศัพท์ที่มีคลิปนั้นให้นรมนดู

นรมนก็เบื่อๆก็เลยเปิดดู

คลิปนี้เป็นกานต์ที่กำลังทำเกมส์ให้กิจจา ข้อมูลพวกนั้นชั่งซับซ้อนแต่กานต์ทำอย่างคุ้นชิน

นี่เป็นลูกชายหล่อนหรอ?

ลูกชายหล่อนใช้คอมเป็น?

ความสามารถดีอีกด้วย?

ทำไมคนเป็นแม่ยังไม่รู้?

ตกใจและงง ทำไมบุริศร์ถึงให้ หล่อนดู?

สมองนั้นลบคำที่บุริศร์พูดไปตะกี้

คนร้ายที่แฮกข้อมูลบริษัทฮัวยูกรู๊ปจำกัดเป็นเด็กอายุ4ขวบ!

หรือว่าเป็นกานต์?

ไม่!

ไม่ใช่!

บุริศร์มองหล่อนเห็นหล่อนตกใจมาก สงสัยผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้ว่าลูกชายตัวเองเป็นอัจฉริยะ

ความรู้สึกที่รู้ว่าลูกชายเขาเป็นอัจฉริยะก่อนนั้นดีจริงๆ

บุริศร์ยิ้มมุมปาก

“ทำไม? รู้สึกพิเศษ? เธอเลี้ยงเด็กนี้ตั้ง4ปียังไม่รู้ว่าเขาเก่งด้านนี้มากหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้!”

หล่อนรีบปกป้องกานต์

ลูกหล่อน ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาพูด

แต่เขาไม่รู้สึกตัว

“เป็นไปไม่ได้? ฉันยังมีคลิปนะ เธอจะดูมั้ย?”

พูดแล้วเขาก็หาคลิปให้หล่อนแล้วยื่นให้หล่อน

คลิปนั้นกานต์แอบเข้าไปในห้องทำงานแล้วขยับเขยื้อนกับคอม วันนั้น เวลานั้น ดันเป็นเวลาที่ความลับบริษัทฮัวยูกรู๊ปจำกัดโดนแพร่ออกมาพอดี

ถึงแม้หล่อนไม่อยากยอมรับ แต่หล่อไม่เชื่อไม่ได้!

นันเป็นลูกหล่อนที่อายุ4ขวบทำ!

หล่อนรู้ว่าบุริศร์เป็นอัจฉริยะตั้งแต่เด็ก ยิ่งด้านคำนวณ อายุ17ก็ได้แชมป์แฮกเกอร์ อายุ18ก็ได้ออกแบบการป้องกันของตัวเอง

ถ้าเขาไม่ใช่ทายาทของตระกูลโตเล็ก ประสบความสําเร็จของเขาอาจจะยิ่งกว่าตอนนี้

แต่หล่อนคิดไม่ถึง ลูกชายดันได้ความอัจฉริยะของเขา แค่อายุ4ขวบ ก็มีความสามารถที่สูงแบบนี้

หล่อนทำใจสงบนิ่ง

หล่อนมองไปทางเขา

เมื่อรู้ว่ากานต์เป็นใครแล้ว เขาก็ไม่ถามหล่อน และไม่ได้ทำร้ายกานต์ หล่อนคิดว่าเขามีจิตใต้สำนึก ไม่คิดว่าเขาจะรอหล่อนตรงนี้

เห็นสายตาของหล่อนที่ทั้งโกรธทั้งเกลียด เขารู้ว่าหล่อนนั้นเข้าใจผิด

แต่เข้าใจผิดแล้วไง?

รอบนี้ที่หล่อนกลับมา หล่อนก็ไม่ได้ตั้งใจมาอธิบายอยู่แล้วไม่ใช่หรอ?

เขาก็ไม่ค่อยพอใจ แต่ยิ้มพูด:“ฉันก็ไม่ได้อยากทำไร เธอรู้แค่ฉันให้คนอื่นตรวจ เธอว่าจุดจบของเด็กน้อยนี้จะเป็นยังไง?”

“เธอทำแบบนี้ไม่ได้! กานต์เป็น....”

หล่อนเกือบหลุดปาก

พูดจบ เขาก็รีบวาง แล้วพูด:“ฉันให้เวลาเธอคิด ถ้าอีก1ชั่วโมงเธอตอบไม่ได้ดั่งใจฉัน เธอก็จะได้ยินข่าวที่ลูกเธอโดนเอาไป ถึงแม้เขาแค่4ขวบเข้าคุกไม่ได้ แต่มันก็มีของเด็กโดยเฉพาะ ฉันได้ยินมาว่าเด็กที่อายุน้อยที่สุดก็10กว่า เธอคิดว่าถ้า4ขวบเข้าไปจะเป็นไง?”

“เธอมันเลว!”

หล่อนโกรธ

หล่อนอยากต้าน แต่เสียดายหล่อนไม่สะดวกตอนนี้ไม่มีแรง เขาได้จัดการหล่อนไว้บนเตียง

ลมหายใจเขาเข้าใกล้

“ถ้าเธออยากปรนนิบัติฉันตอนนี้ ฉันก็ไม่ไร เพราะเธอสวยไม่ใช่หร อ?”

เขายิ้มกริ่ม จับเอวหล่อนไว้

หล่อนโมโหมาก อยากเตะเขาก็ไม่มีแรง ได้แค่ด่า

“บุริศร์เธอมันไม่ใช่คน! ฉันไม่เคยทำไรให้เธอ ทำไมเธอต้องทำแบบนี้กับฉัน?”

“ฉันเคยบอกว่า ฉันชอบเธอ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปนรมน เธอรู้ดีกับนิสัยฉันนะ?”

พูดจบเขาก็ปล่อยหล่อน

หล่อนใจสั่นมาก

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

ทำไมทุกอย่างยุ่งเหยิง

ไม่ว่ายังไง หล่อนก็ไม่สนกานต์ไม่ได้?

เขาเมื่อ5ปีก่อนก็ไม่ได้สนใจหล่อนกับลูก 5ปีหลังแล้วไงเขาจะแคร์กานต์หรอ?

หล่อนโง่เอง!

คิดว่ากานต์นั้นจะทำให้เขาสงสารหน่อย แต่หล่อนลืม หมาป่าก็คือหมาป่า โหดเหี้ยม

หล่อนมองอย่างเกลียดแค้น แต่เสียดายเขาบอกหล่อนอย่างผู้ชนะ

“เธอออกไป!”

หล่อนจะปรี๊ดแตก

ตอนแรกคือตาบอกใช่มั้ยที่ไปรักคนแบบนี้?

เขายิ้มกริ่ม:“ห้องนี้ฉันจ่ายเงินทำ พูดคำที่ไม่น่าฟัง นี้เป็นห้องฉัน “

“งั้นฉันไปใช่มั้ย?”

หล่อนเตรียมลงจากเตียง

เขารีบไปห้าม

“เธอเชื่อมั้ย ถ้าแค่ขาเธอโดนพื้น ฉันจะไม่ให้เธอได้เจอลูกอีก!”

“ชั่ว!”

หล่อนตาเริ่มแดง

ไอ่ผู้ชายโหดเหี้ยม ทำไมเขาเลวแบบนี้ หล่อนดันทำไรไม่ได้สักอย่าง แค่ตบยังไม่ได้

ความโมโหแล้วหายใจยากทำให้หล่อนปิดตาสลบไป