หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 159

“เฉินผิง ตอนนี้นายไม่มีซูอวี่ฉีผู้หญิงเลวคนนั้นอยู่แล้ว เรื่องของนายนี่มันไม่ได้มีอะไรเลยนะ ทำไมยังกล้าอีกดีแบบนี้อยู่อีก”

เกิ่งซานซานตำหนิเฉินผิง!

เฉินผิงหรี่ตาลงเล็กน้อยและดวงตาก็เขาก็มีแสงเย็นวาบออกมา “ปากของคุณไม่ได้แปรงฟันมาเหรอ ปากเสียเกินไปแล้ว...”

หลังจากพูดจบ เฉินผิงก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วตบไปที่หน้าของเกิ่งซานซาน!

ทุกๆคนไม่มีใครตอบโต้ได้ทัน ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเกิ่งซานซานแดงและบวมขึ้นมา!

หลี่เจี้ยนที่ยืนอยู่ข้างๆตะลึงเมื่อเห็นว่าเฉินผิงกล้าทำร้ายเกิ่งซานซาน

ใครรู้บ้างว่าเกิ่งซานซานคนนี้เป็นแฟนกับเซียวเหล่ย แต่เฉินผิงที่ดูเป็นผู้ชายธรรมดาๆ กล้าลงมือกับแฟนสาวของคุณชายซู สงสัยคงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ!

“เจ้าหนุ่ม นี่นายช่างกล้ามาลงไม้ลงมือที่หน้าประตูของบริษัทเรา วิปริตไปแล้วแท้ๆ!” หลี่เจี้ยนส่งเสียงตะคอก “การ์ด! มาเอาชายหนุ่มคนนี้ออกไป!”

ไม่นานการ์ดรักษาความปลอดภัยทั้งสองคนก็เดินเข้าไปหาหลิ่งผิง

หลี่เจี้ยนไม่ได้สังเกตเลยว่าหลังจากที่เฉินผิงตบเกิ่งซานซาน เซียวเหล่ยก็ไม่กล้าพูดออกมาอีกเลย หัวหน้าแผนกบริษัทเล็กๆแบบเขาก็กล้าที่จะตอกกลับเฉินผิงเช่นกัน!

เฉินผิงหมุนตัวไปด้านหลัง หลบการ์ดทั้งสองคนได้อย่างง่ายดาย จากนั้นมองไปที่หลี่เจี้ยนและกล่าวว่า “ฉันมาจากบริษัทซินอวี่ มาเพื่อหารือเกี่ยวกับการเซ็นสัญญา!”

“เหอะ บริษัทเทียนเหม่ยของพวกเราจะไม่ทำสัญญากับพวกไร้การศึกษาแน่ๆ นอกจากนี้เราตัดสินใจที่จะเซ็นสัญญากับตระกูลเซียวแล้ว ดังนั้นนายควรออกไป...”

หลี่เจี้ยนพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทเทียนเหม่ยหรือ”

“ฉันไม่ใช่ผู้จัดการทั่วไป แต่ฉันเป็นหัวหน้าแผนก ฉันพูดไปหมดแล้วว่าเราจะเซ็นสัญญากับตระกูลเซียวแล้ว เพราะฉะนั้นนายควรออกไปซะ...”

หลี่เจี้ยนพูดอย่างเย็นชา!

ไม่นานนัก การ์ดรักษาความปลอดภัยประมาณห้าถึงหกคนก็เข้ามา

“คุณเป็นแค่หัวหน้าฝ่ายแผนกเล็กๆ แต่กล้าทำตัวเป็นเจ้าของบริษัทเหรอ”

หลังจากพูดจบเฉินผิงก็เดินเข้าบริษัทไปทันที

เมื่อเห็นเช่นนี้ เหล่าการ์ดก็รีบช่วยกันลงมือจับเฉินผิง!

และในขณะเดียวกัน ในสำนักงานชั้นบนสุดของบริษัทเทียนเหม่ย ท่านประธานเกาเหรินกำลังเดินไปเดินมาเหมือนมดที่กำลังเดินอยู่ในกระทะร้อน

ตอนนี้เขากำลังตื่นเต้นเป็นอย่างมาก หลังจากได้รับแจ้งจากหลินเทียนหู่ว่าเฉินผิงกำลังมาหารือเกี่ยวกับการเซ็นสัญญา หัวใจของเกาเหรินก็ไม่สามารถสงบลงได้!

ที่งานเลี้ยงของกู่เหวินเทียน เกาเหรินได้ไปเข้าร่วมด้วย เขาจึงเห็นกับตาตัวเองท่าทีที่เคารพเฉินผิงของหลินเทียนหู่กับกู่เหวินเทียน โดยเฉพาะวิธีแก้ปัญหากับเฝิงซื่อไห่ด้วยลูกเตะเดียวของเฉินผิงได้สร้างความประทับใจให้กับเกาเหรินมากยิ่งขึ้น

ในเวลานั้นทุกคนที่อยู่ที่นั่นล้วนต้องการประจบประแจงเฉินผิง และเกาเหรินก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตามคำพูดของคนที่ต่ำต้อยย่อมไม่มีน้ำหนัก ตลอดมาไม่มีโอกาสได้ติดต่อเฉินผิงเลย คราวนี้เมื่อเขาได้ยินว่าเฉินผิงมาคุยเรื่องสัญญาจริงๆเกาเหรินก็รู้สึกประหม่า เหงื่อเย็นผลุดออกมาที่หน้าผาก เขากลัวว่าจะต้อนรับได้ไม่ดีแล้วทำให้เฉินผิงขุ่นเคือง และครั้งนี้ถือเป็นโอกาสที่เขาจะได้รู้จักกับเฉินผิงด้วย เกาเหรินจึงต้องรีบคว้ามันไว้!