หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 176

ในเวลาเดียวกัน ณ ในห้องทำงานของผู้จัดการร้านเสียนเฮอ เซียวเหล่ยหอบแขนที่ได้รับบาดเจ็บมานั่งตรงหน้าเลี่ยวเฟยสยง

“คุณชายเซียว คุณขอให้ใครบางคนติดต่อผมมา คุณมีธุระอะไรเหรอ ?”

เลี่ยวเฟยสยงรินชาให้เซียวเหล่ยด้วยตัวเองแล้วพูดว่า

ที่จริงแล้วตระกูลเซียวก็เป็นตระกูลที่ร่ำรวยในหงเฉิง แม้ว่าองค์กรมังกรแดงจะไม่เกรงกลัวตระกูลเซียวแต่ตระกูลที่ร่ำรวยเหล่านี้คือเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง เลี่ยวเฟยสยงรู้ว่าวันนี้เซียวเหล่ยมาเพื่อส่งเงิน!

“พี่สยง ผมได้ยินมาเสมอว่าพี่สยงนั้นทรงพลังมาก วันนี้เมื่อได้เห็นกับตาก็สมคำร้ำลือจริงๆ ด้วยกล้ามเนื้อของพี่สยง ผู้ชายที่แข็งแกร่งสามหรือห้าคนไม่อาจต้านได้!”

เซียวเหล่ยพูดยินยอเลี่ยวเฟยสยง!

“ฮ่าฮ่า คุณชายเซียวไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ หากท่านมีเรื่องอะไรก็รีบบอกมา ถ้าผมทำได้ กระผมเยวคนนี้จะไม่มีวันปฏิเสธ…”

เลี่ยวเฟยสยงหัวเราะ!

“พี่สยง พูดตามตรงผมมีศัตรูและผมต้องการให้พี่สยงช่วยผมแก้แค้น หลังจากเสร็จภารกิจผมจะให้รางวัลแก่พี่สิบล้าน ตอนนี้ผมมีห้าล้านมามัดจำ..."

เซียวเหล่ยพูดแล้วก็เลื่อนบัตรเครดิตไปตรงหน้าเลี่ยวเฟยสยง!

“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นคุณชายที่ร่ำรวยจริงๆ คุ้มค่ากับความฟุ่มเฟือย…” เลี่ยวเฟยสยงประหลาดใจเล็กน้อย เซียวเหล่ยเล่นซัดเข้ามาตั้งสิบล้าน!

แต่หลังจากหัวเราะสองที้ลี่ยวเฟยสยงก็หยุดยิ้มทันที มองไปที่เซียวเหล่ยด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมและถามว่า "ผมรู้ว่าตระกูลเซียวกับหลินเทียนหู่มีบุญคุณต่อกัน แต่ในเมื่อคุณต้องการแก้แค้นศัตรูของคุณ ทำไมไม่มองหาหลินเทียนหู่ และนอกจากนี้ตระกูลเซียวของคุณจ้างบอดี้การ์ดจำนวนมากนี่ แล้วยังต้องการความช่วยเหลือจากองค์กรมังกรแดงของผมอีกเหรอ”

“องค์กรมังกรแดงและสำนักจวี้อี้ของเรามีความขัดแย้งกันมาตลอด คุณชายเซียวละทิ้งสำนักจวี้อี้ แล้วมาที่องค์กรมังกรของผม นี่จะไม่ใช่การมองข้ามของดีใกล้ตัวเหรอ?”

เลี่ยวเฟยสยงรู้ถึงความคับข้องใจระหว่างตะกูลเซียวกับหลินเทียนหู่ อันที่จริงแล้วเรื่องนี่ไม่ใช่เรื่องลับ!

“หึ อย่าพูดถึงคนที่เนรคุณอย่างหลินเทียนหู่นั้นเลย ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลเซียวของผม หลินเทียนหู่คงหิวแห้งกลายเป็นกระดูกแล้วและตอนนี้หลินเทียนหู่กลายเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลซู ตระกูลเซียวของผมได้ตัดขาดกับเขาไปนานแล้ว!"

เมื่อเซียวเหล่ยได้ชื่อหลินเทียนหู่ เขาก่นด่าอย่างโมโหจัดแล้วรีบพูดอีกว่า “ผมเพียงแค่ไม่สามารถระดมบอดี้การ์ดของตระกูลเซียวของผมได้ พวกเขาเชื่อฟังแต่คำสั่งของพ่อของผม พ่อของผมยังคงคิดว่าผมกำลังพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย!"

“ฮาฮาฮา ผมเข้าใจแล้ว!” เลี่ยวเฟยสยงพยักหน้า

“ช่วงนี้หลินเทียนหู่ได้ติดตามตระกูลซูอย่างใกล้ชิด! ศัตรูของคุณชายเยี่ย คงไม่ใช่ลูกข้าราชการใช่ไหมผมจะบอกให้ว่าองค์กรมังกรแดงของเราไม่เคยคบค้าสมาคมกับครอบครัวที่เป็นข้าราชการ ...

“ก็ได้ ในเมื่อคุณชายเซียวพูดแบบนี้ ผมจะส่งคนไปสามสิบคนไปเสริมทัพคุณชายเซียว และผมหวังว่าในอนาคตเราจะได้ร่วมมือกันอย่างยาวนาน...”

เลี่ยวเฟยสยงลุกขึ้นและจับมือกับเซียวเหล่ย!

“งั้นก็ขอบคุณมากๆครับพี่สยง...”

เซียวเหล่ยพูดอย่างพอใจ

หลังจากออกร้านเสียนเฮอ เซียวเหล่ยก็ขึ้นรถและเกิ่งซานซานกำลังรอเขาอยู่ในรถ!

“พี่เหล่ย เป็นยังไงบ้าง” เกิ่งซานชานถามอย่างอย่างใจจดใจจ่อ

“อืม รอดูเฉินผิงก้มหัวขอความเมตตาต่อหน้าเราในวันพรุ่งนี้เถอะ ผมจะใช้เท้าเหยียบเขาอย่างเหี้ยมโหดและบอกให้เขารู้ว่าผมเก่งแค่ไหน…”

ดวงตาของเซียวเหล่ยฉายแววเย็นชา เขาพูดอย่างภาคภูมิใจ!