หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 194

“ทำไม? นี่มันทำไมกัน? เจ้าเฉินผิงนั่นมันมีดีตรงไหน.............”

เซียวเหล่ยกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เข้าใจ เฉินผิงมันก็แค่ไอ้ขี้คุกคนหนึ่ง ทำไมทุกคนถึงได้เคารพ นับถือมันมากขนาดนี้!

เพียะ!

เซียวเหยียนตบหน้าเซียวเหล่ยไปอย่างรุนแรงอีกหนึ่งฉาบ นั่นทำให้เซียวเหล่ยหุบปากลงในทันที!

“บอกไว้ก่อนนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามไปหาเรื่องเฉินผิงอีก เจอหน้าเขาก็ต้องเคารพ ฉันรู้ว่าแกเคียดแค้นเขาอยู่ในใจ แต่ลูกผู้ชายแก้แค้น สิบปีก็มิสาย ก่อนที่แกจะมีความสามารถที่สามารถต่อกรกับเขาได้ ทางที่ดีแกควรเก็บศักดิ์ศรีของแกลงซะ มิฉะนั้นหายนะจะมาตกอยู่ที่หัวของแก......”

เซียวเหยียนลุกขึ้นยืน พร้อมตำหนิเซียวเหล่ยด้วยสีหน้าจริงจัง!

นัยน์ตาของเซียวเหล่ยกระพริบด้วยไออันเยือกเย็น เขาพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่มีทางปล่อยเฉินผิงไปแน่ ก่อนที่เขาจะเก่งกาจพอ เขาจะเก็บซ่อนคมดาบของตนไว้

มิฉะนั้นในบรรดาผู้ที่คนที่มาในวันนี้ มิว่าใครก็สามารถจัดการตระกูลเซียวได้อย่างง่ายดาย ถ้าหากพวกเขาร่วมมือกัน ตระกูลเซียวคงได้ตายไปโดยที่ไม่มีกระทั่งที่ฝังศพ!

เมื่อเห็นว่าเซียวเหล่ยเข้าใจในสิ่งที่ตนพูด เซียวเหยียนถอนหายใจ พร้อมตบไปที่บ่าของเขาเบาๆ “ไปเถิด หวังว่ารอบนี้แกจะเติบโตขึ้น......”

“พี่เหล่ย พี่เหล่ย............”

เมื่อเห็นว่าเซียวเหล่ยจะจากไปพร้อมกับเซียวเหยียน เกิ่งซานซานจึงรีบเกาะขาของเซียวเหล่ยเอาไว้!

ตอนนี้เธอเหลือเพียงเซียวเหล่ยแล้ว เธอบาดหมางกับเฉินผิงเพื่อเซียวเหล่ย ถ้าหากว่าตอนนี้เซียวเหล่ยไม่สนใจเธอ อนาคตข้างหน้าเธอจะทำยังไง?

เซียวเหล่ยมองไปที่เกิ่งซานซาน แววตานั้นกลับแฝงแววอาวรณ์!

“ไสหัวไป......” เซียวเหยียนที่อยู่ด้านข้างกลับเตะไปที่เธอแรงๆ หนึ่งที “ยัยบ้านี่ ฉันว่าแล้วว่าเธอมันเป็นตัวโชคร้าย......”

เดิมทีเซียวเหยียนก็มิค่อยพอใจกับการหมั้นของทั้งคู่ เพราะฐานะของพวกเขาทั้งสองมิคู่ควรกันสักนิด เพียงแต่เซียวเหล่ยยืนกรานที่จะแต่งงานกับเกิ่งซานซาน เซียวเหล่ยเองก็ทำอะไรไม่ได้!

และตอนนี้เรื่องทั้งหมดนี้ก็เกิดขึ้นเพราะเกิ่งซานซาน เซียวเหยียนจะตกลงให้เซียวเหล่ยแต่งงานกับเธอได้อย่างไรอีก?

เซียวเหยียนและเซียวเหล่ยจากไปแล้ว เหลือเพียงเกิ่งซานซานที่นอนร้องไห้อย่างปวดใจบนพื้น

“หันหัน ดึกขนาดนี้แล้ว เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่?”

เฉินผิงถามอย่างแปลกใจ

“เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่มาเดินเล่นเพราะเพิ่งกินอิ่มน่ะ พี่รีบกลับไปเถอะ คุณลุงเฉินเขาเป็นห่วงพี่อยู่......”

เมื่อหวังหันหันพูดจบ ก็รีบจากไปอย่างร้อนรน

“ยัยเด็กนี่มันเป็นอะไรไปกัน” เฉินผิงมองไปที่แผ่นหลังของหวังหันหัน เขาส่ายหัวเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว!

เวลานี้ ภายในบ้านของเฉินผิง ถังหงอิงกำลังปาดน้ำตา เฉินเป่ากั๋วกำลังดูดบุหรี่ ด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ซุนฟูไห่และซุนเสี่ยวเหมิงเองก็อยู่ และยังมีหวังฉั่งเฟิ่ง ที่กำลังปลอบใจถังหงอิง!

“หงอิง วางใจเถอะน่า เฉินผิงไม่เป็นไรหรอก ไม่แน่อีกประเดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้ว!”

ถึงแม้วังฉั่งเฟิ่งจะกำลังปลอบใจถังหงอิง แต่บนใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความวิตกไม่ต่างกัน