หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 230

ทุกคนต่างก็งงกับพฤติกรรมของเกิ่งซานซาน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดแค่ว่านี่เป็นวิธีที่จะทำให้เฉินผิงอับอาย ด้วยการให้เฉินผิงรับรู้ว่า แฟนที่มีคุณธรรมแบบนี้ เดี๋ยวนี้ได้กลายเป็นภรรยาของคนอื่นแล้ว!

สุราถูกเวียนดื่มหลายต่อหลายรอบ อาหารก็เสริฟจนครบ งานเลี้ยงดำเนินมาสักพัก เพื่อนนักเรียนบางคนก็เริ่มเมาแอ๋!

หยวนหวาก็หน้าแดง เมื่อเขาอารมณ์ดีก็ยกแก้วเหล้ามาและพูดกับเกิ่งซานซานว่า “ซานซาน พวกเราเป็นเพื่อนนักเรียนเก่า ตอนนี้ฉันก็ทำธุรกิจร่วมกับตระกูลเซียวอยู่นะ เดี๋ยวนี้เธอเป็นนายหญิงน้อยของตระกูลเซียวแล้ว ช่วยพูดคำดีๆกับตระกูลเซียวถึงฉันให้หน่อย ช่วยให้ฉันได้โครงการเพิ่มอีกสักนิดนะ? เพื่อนเก่าขอขอบคุณมา ณ ที่นี่!”

หยวนหวาพูดจบ ก็ดื่มเหล้าหมดแก้ว!

หยวนหวาเริ่มพูด เพื่อนนักเรียนคนอื่นๆก็เริ่มขอร้องให้เกิ่งซานซานช่วยเรื่องธุรกิจด้วย มีบางคนอยากหางานทำ มีบางคนอยากซื้อบ้านใหม่ พวกเขาเหล่านั้นถึงได้มาร่วมในงานเลี้ยงรุ่นนี้ ที่ยกยอปอปั้นเกิ่งซานซาน ล้วนแล้วแต่มีจุดมุ่งหมาย!

ในตอนนี้เกิ่งซานซานรู้สึกประดักประเดิดเหลือกำลัง แต่เธอก็ไม่สามารถพูดออกไปตรงๆได้ว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเซียวเหล่ยแล้ว ทำแบบนั้นก็ขายหน้าแย่ แล้วอีกอย่างนะเพื่อนนักเรียนพวกนี้ก็คงจะเปลี่ยนสีหน้าท่าทางในทันที เหตุผลที่ตอนนี้ทุกคนยังเคารพนบนอบเธออยู่ ก็เพราะเธอยังอยู่ในตระกูลเซียว!

“ฉันขอดูก่อน ฉันขอดูก่อนนะ…”

เกิ่งซานซานทำได้แค่ตอบแบ่งรับแบ่งสู้

“ซานซาน งานเลี้ยงรุ่นของพวกเรา ทำไมเธอไม่เชิญคุณชายเซียวมาล่ะ เพื่อนนักเรียนหลายคนของพวกเรายังไม่เคยเห็นคุณชายเซียวมาก่อนเลยนะ!”

เจี่ยงเหวินจิ้งเสนอขึ้นมา!

พอเจี่ยงเหวินจิ้งพูด เพื่อนนักเรียนอีกหลายคนก็พูดสมทบ!

“ใช่ ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของคุณชายเซียวเลย ต้องหล่อมากแน่ๆ!”

“สามารถกินข้าวกับคุณชายของตระกูลเซียว ฉันไปอวดได้แล้ว!”

“ซานซาน เธอเชิญคุณชายเซียวมาสิ มื้อนี้ฉันเป็นเจ้ามือเอง ฉันจะสั่งอาหารเพิ่ม กับสั่งเหล้าดีๆอีก…”

หยวนหวาพูดกับเกิ่งซานซานอย่างตื่นเต้น

“เขาไม่ว่าง!”

เกิ่งซานซานเค้นยิ้มอย่างขมขื่น พูดอย่างอึดอัด

“ซานซาน คุณชายเซียวเชื่อฟังเธอที่สุด เธอบอกให้เขามา เขาจะไม่มาเหรอ? ดีไม่ดีเธอบอกว่าเฉินผิงอยู่ที่นี่ คุณชายเซียวมาแน่นอน!”

เจี่ยงเหวินจิ้งพูดโน้มน้าวเกิ่งซานซานสุดฤทธิ์ เพราะขอแค่เซียวเหล่ยมา เธอก็ไม่ต้องควักกระเป๋าตังเอง หยวนหวาจะต้องเป็นคนเลี้ยง!”

ตอนนี้เกิ่งซานซานเกลียดเจี่ยงเหวินจิ้งเข้าไส้เข้ากระดูก อยากบีบคอเธอให้ตายไปซะ!

“นังโง่ ฉันบอกแกแล้วใช่ไหม ไม่ให้โทรฯมาให้ฉันอีก ฉันจะหักขาแกให้ดู?”

เสียงขู่อย่างโมโหดังมาจากฝั่งโน้น!

ตั้งแต่กลับมาในวันนั้น เซียวเหล่ยก็อกสั่นขวัญแขวนทุกวัน ทั้งกลัวเฉินผิงจะจัดการกับเขา ทั้งกลัวเซียวเหยียนบิดาจะวิตกกังวล เขาคิดหาวิธีที่จะกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเฉินผิงกับตระกูลเซียวให้ดีขึ้น ถึงแม้จะพูดว่าลูกผู้ชายแก้แค้นสิบปีก็ไม่สาย แต่มันก็ต้องมีเวลานานพอถึงจะทำได้

ถ้าหากตอนนี้เฉินผิงจะลงมือกับตระกูลเซียว ตระกูลเซียวคงจบสิ้น กู่เวิ่นเทียนกับหลินเทียนหู่บุคคลสำคัญขนาดนั้น ล้วนให้ความเคารพต่อเฉินผิง แล้วตระกูลเซียวจะเหลืออะไร?

แค่เฉินผิงพูดคำเดียว ตระกูลเซียวก็ล่มสลาย!

“พี่เหล่ย ฉัน…ฉันมางานเลี้ยงรุ่น หวังว่าพี่จะมาร่วมด้วย!”

เกิ่งซานซานตัวสั่นเล็กน้อยขณะพูด

“ร่วมกะผี ฉัน…”

“เฉินผิงก็อยู่นะ เขาบอกให้ฉันเรียกพี่มา!”

เกิ่งซานซานรีบเอาเฉินผิงออกมาอ้าง