“แม่ครับ ที่ดินตรงบ้านเก่าจะได้รับการพัฒนาแล้ว ต่อไปต้องมีราคาสูงมากแน่ๆ!”
ความจริงเฉินผิงไม่ได้สนใจเงินจำนวนนั้น เขาแค่ไม่อยากดูถูกครอบครัวของเฉินเป่าเฉียงก็เท่านั้น!
“อะไรนะ จะได้รับการพัฒนางั้นเหรอ จริงหรือเปล่า”
เมื่อถังหงอิงได้ฟัง เธอก็สนใจในทันที ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง หลังจากที่ขายบ้านเก่าไปแล้ว คงจะมีเงินไม่น้อย!
“เรื่องจริงครับ ตอนนี้วางแผนกันแล้ว ผมเคยเห็นคำรายงานที่บ้านนายกเทศมนตรีหลิง!”
เฉินผิงกล่าวตามความเป็นจริง
“เฉินผิง แกหมายความว่าไง อยากบอกจะว่าฉันโกหกแกเรื่องที่ดินของบ้านใช่ไหม แกเคยเห็นคำรายงานที่บ้านนายาเทศมนตรีหลิงงั้นเหรอ แกโม้เก่งจริงๆ ทำไมแกถึงไม่บอกว่าแกเคยไปกินข้าวที่บ้านนายกเทศมนตรีหลิงด้วยล่ะ”
เฉินเป่ากั๋วตะคอกใส่เฉินผิงด้วยใบหน้าโกรธเคือง
“ผมเคยไปกินข้าวที่บ้านนายกเทศมนตรีหลิงจริงๆ!”
เฉินผิงผงกหัว
“ฮ่าฮ่าฮ่า...”
เมื่อเฉินผิงพูดแบบนี้ ทุกคนจึงหัวเราะดังลั่น
แม้แต่หลี่เหลยซึ่งเงียบมาโดยตลอดยังยกมุมปากขึ้นในเวลานี้ “ฉันเคยเห็นคนขี้โม้มาไม่น้อย แต่คนขี้โม้แบบนาย ฉันเคยเจอเป็นครั้งแรก นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ถึงได้พูดแบบนี้ต่อหน้าฉัน ฉันจะบอกความจริงกับนายก็แล้วกัน อีกเดี๋ยวนายกเทศมนตรีหลิงจะมากินข้าวที่นี่ พ่อของฉันก็จะมาเป็นเพื่อน นายบอกว่าตัวเองเคยกินข้าวที่บ้านนายกเทศมนตรีหลิงใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นอีกสักพักฉันจะพานายไปชนแก้วเคารพ ดูสิว่านายกเทศมนตรีหลิงจะรู้ไหมว่านายเป็นใคร”
“ได้สิ!” เฉินผิงพยักหน้าโดยไม่ตื่นตระหนก!
“เฉินผิง!” ถังหงอิงรีบดึงแขนเสื้อของเฉินผิง มุกอื่นๆ เล่นได้ แต่เล่นมุกแบบนี้กับท่านผู้นำเมือง ถือเป็นการร้นหาที่ตายไม่ใช่หรือไง!
สีหน้าของเฉินเป่ากั๋วเยือกเย็น “เฉินผิง นั่งลงเดี๋ยวนี้!”
เฉินเป่ากั๋วไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะเคยไปกินข้าวที่บ้านหลิงเจิ้นชวนเช่นกัน ถึงอย่างไรเฉินผิงก็เป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา ดังนั้นเรื่องที่เขาไปกินข้าวที่บ้านนายกเทศมนตรี จึงไม่มีทางเป็นความจริง!
เฉินผิงขมวดคิ้วและหันไปเรียกถังหงอิง!
“พอแล้ว ลูกไม่ต้องยุ่ง แม่ตัดสินใจยกบ้านเก่าให้อาสองของลูกแล้ว!”
ถังหงอิงหันไปโบกมือใส่เฉินผิง เพื่อให้เขาหยุดพูด!
เฉินเป่ากั๋วซึ่งสูบบุหรี่อยู่ด้านข้าง ก็ไม่พูดอะไร ดูเหมือนเขาจะไม่มีความคิดเห็นอะไรเลย!
“ผมไม่เห็นด้วย จะเอาบ้านเก่าหลังนี้ให้พวกเขาไม่ได้!” เฉินผิงตะคอกด้วยความเด็ดเดี่ยว!
เขาไม่เคยตะคอกใส่แม่ของตัวเองมาก่อน แต่ครั้งนี้เขาไม่มีทางปล่อยให้แผนชั่วของเฉินเป่าเฉียงคนนี้สำเร็จ!
“เฉินผิง แกเป็นใครกัน การที่แกไม่เห็นด้วยมันจะมีประโยชน์อะไร นี่เป็นบ้านบรรพบุรุษของพวกเราตระกูลเฉิน แกเกี่ยวอะไรด้วย แกมันก็แค่คนป่าเถื่อนที่ถูกเก็บมาเลี้ยง!”
ทันใดนั้นเฉินเป่าเฉียงก็ตบโต๊ะและหันไปด่าเฉินผิงด้วยความโกรธ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...