หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 282

หลินเทียนหู่ไม่กล้าถามอะไรมาก ก็รีบส่งคนทั้งสำนักจวี้อี้และกลุ่มมังกรแดงที่เพิ่งรวบรวมได้กว่าพันคนกระจายไปทั่วหงเฉิงเพื่อตามหาซูอวี่ฉีทันที

ไม่นานเฉินผิงก็มาถึงวิลล่าตระกูลซู ซูเหวินจนกำลังเดินเป็นหนูติดจั่นอยู่ที่ลานบ้าน เมื่อเห็นเฉินผิง เขาก็รีบเข้ามาต้อนรับทันที

“คุณลุง อย่าเพิ่งเครียดไป ผมให้หลินเทียนหู่ส่งคนออกไปตามหาแล้ว อีกไม่นานก็น่าจะได้ข่าว”

เฉินผิงปลอบซูเหวินจง “ไม่แน่ว่าเธออาจจะแค่ออกไปเที่ยวเล่นก็ได้ แล้วก็ลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ”

ซูเหวินจงทำได้แค่ปลอบตัวเอง แต่ในใจกลับมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ

ไม่นาน หลินเทียนหู่ก็โทรมา บอกกับเฉินผิงว่าเจอรถแล้ว อยู่ที่ถนนเฟิ่งหวง แต่ไม่เจอคน รอบข้างก็ไม่มีกล้องวงจรผิด หลินเทียนหู่ไปถามคนแถวนั้นก็ได้ความว่ามีคนพาตัวซูอวี่ฉีไป

ตูม…

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลินเทียนหู่พูด หัวสมองของเฉินผิงก็ราวกับใกล้จะระเบิดทันที ไอสังหารก่อตัวขึ้นมาทันที เฉินผิงในตอนนี้ดูเหมือนกับเทพเจ้าแห่งการฆ่า ดวงตาสองข้างแดงก่ำ

“เฉิน…เฉินผิง เกิดเรื่องอะไรกับอวี่ฉีใช่ไหม”

เมื่อเห็นเฉินผิงเป็นเช่นนั้น หัวใจของซูเหวินจงก็เต้นไม่ตรงจังหวะ

“คุณลุง ตอนที่อวี่ฉีออกไป มีใครเห็นบ้างไหม”

เฉินผิงเอ่ยถามซูเหวินจง

“มี ลูกน้องของผมบอกว่าหลังจากที่อวี่ฉีคุยโทรศัพท์เสร็จ ก็โมโหตึงตังออกไปเลย”

ซูเหวินจงตอบ

“คุณลุง คุณอยู่พักผ่อนที่บ้าน เดี๋ยวผมจะไปตามหาอวี่ฉีเอง”

เฉินผิงพูดจบ ก็เดินออกจากวิลล่าตระกูลซูไปทันที

เป็นจังหวะที่หลินเทียนหู่มาถึงพอดี เฉินผิงจึงขึ้นไปบนรถของเขาก่อนจะตรงไปที่โถงธุรกิจ เฉินผิงต้องการตรวจสอบว่าสายล่าสุดที่โทรมาหาซูอวี่ฉีคือใคร สายนั้นต้องเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปขอซูอวี่ฉีแน่นอน

ด้วยการอาศัยชื่อเสียงของหลินเทียนหู่ ไม่นานก็ตรวจสอบเจอว่าเบอร์โทรศัพท์สายล่าสุดที่โทรเข้ามาหาซูอวี่ฉี เมื่อเห็นตัวเลขที่คุ้นเคย ดวงตาของเฉินผิงก็เต็มไปด้วยแววสังหาร

“ประมุข นี่เบอร์ใคร”

หลินเทียนหู่ถาม

“ไปที่บ้านของเกิ่งซานซาน!” เฉินผิงพูดจบ เขาเอนหลังพิงเบาะก่อนจะหลับตาลง

หลินเทียนหู่ก้าวขึ้นไปคว้าคอเสื้อของจย่าเหม่ยลี่ ก่อนจะยกเธอขึ้น

นั่นทำให้จย่าเหม่ยลี่ตื่นตระหนก

“หยุดนะ ปล่อยแม่ฉัน”

ตอนนั้นเอง เกิ่งซานซานก็ออกมาจากตัวบ้าน “เฉินผิง อย่าคิดว่าตัวเองรู้จักหินเทียนหู่แล้วจะทำอะไรก็ได้ ตอนนี้ฉันเป็นคนของคุณชายเว่ย นายกล้าล่วงเกินตระกูลเว่ยแห่งเสิ่งเฉิงหรือไง”

เกิ่งซานซานพูดกับเฉินผิงด้วยท่าทีหยิ่งยโส

เพี๊ยะ!

เฉินผิงก้าวขึ้นไปข้างหน้าก่อนจะตวัดมือฟาดลงบนหน้าของเกิ่งซานซานโดยไม่ลังเล เกิ่งซานซานถูกตบจนมึนไปชั่วขณะ ฟันร่วงออกจากปากหลายซี่

“เฉินผิง แกกล้าตบลูกฉันเหรอ ฉันจะสู้กับแกเอง!”

จย่าเหม่ยลี่เห็นเกิ่งซานซานโดนตบ ก็ร้องตะโกนสุดชีวิต

หลินเทียนหู่ปล่อยหมัดเข้าที่ห้าของจย่าเหม่ยลี่จนเลือดกบปาก ไม่สามารถพูดอะไรได้