หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 283

เฉินผิงก้าวขึ้นไปจิกผมเกิ่งซานซาน หน้าตาอาฆาต “อวี่ฉีอยู่ที่ไหน”

เกิ่งซานซานถลึงตาจ้องเฉินผิง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “เฉินผิง นายกล้าตบฉัน คุณชายเว่ยไม่ปล่อยนายไปแน่!”

เพี๊ยะ!

เพี๊ยะ!

เพี๊ยะ!

เฉินผิงจบหน้าเธออีกหลายที จนใบหน้าของเกิ่งซานซานบวมช้ำ ฟันหลุดร่วงจนเหลือไม่กี่ซี่

“ฉันจะพูดอีกรอ อวี่ฉีอยู่ที่ไหน”

เวลานี้เกิ่งซานซานมองเห็นแววตาสังหารของเฉินผิง ก็เริ่มกลัว “ฉัน…ฉันไม่รู้ ฉันจะไปรู้ว่าอวี่ฉีอยู่ที่ไหนได้ไง”

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าเกิ่งซานซานจะปากแข็งขนาดนี้

“หลินเทียนหู่ จัดการ!”

เฉินผิงปล่อยมือจากเกิ่งซานซาน ก่อนจะหันไปสั่งหลินเทียนหู่

หลินเทียนหู่พยักหน้า เขาก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วเตะเกิ่งซานซานจนลงไปกองกับพื้น ก่อนจะปล่อยหมัดและเตะซ้ำ จนใบหน้าของเกิ่งซานซานไม่เหลือเค้าโครงเดิม

“ฉันพูด ฉันพูด…”

เกิ่งซานซานถูกทุบตีจนปางตาย ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผล แขนขาก็หักหมด

เฉินผิงค่อยๆ ย่อลง มองเกิ่งซานซานที่มีแต่รอยแผล แววตาไร้ซึ่งความเห็นใจ

“ฉันรู้แค่ว่าซูอวี่ฉีถูกเซียวเหล่ยเอาตัวไป ฉันเป็นคนโทรเรียกให้ซูอวี่ฉีออกมาเอง คนที่อยู่เบื้องหลังคือเว่ยเทา แต่ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขาพาซูอวี่ฉีไปที่ไหน”

เกิ่งซานซานพูดอย่างไร้เรี่ยวแรง สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เพราะเธอรู้แล้ว ว่าถ้าเธอไม่พูด เฉินผิงจะทุบตีเธอจนตาย

เฉินผิงขมวดคิ้วแน่น ซูอวี่ฉีถูกเซียวเหล่ยกับเว่ยเทาพาตัวไป แล้วจะเป็นอย่างไรต่อนั้น เฉินผิงไม่กล้าคิดต่อ

“เซียวเหล่ย ฉันอุตส่าห์ไว้ชีวิตแก แต่แกกลับรนหาที่ตายเอง!”

ทั่วทั้งร่างขอเฉินผิงเต็มไปด้วยไอสังหาร แม้แต่เกิ่งซานซานเองก็ยังสัมผัสได้ จนตัวเธอสั่นไปทั้งร่าง

“คุณเฉิน ต่อไปจะทำอย่างไรต่อ”

หลินเทียนหู่ถาม

“ส่งคนไปล้อมตระกูลเซียวไว้ ห้ามให้หนีไปได้แม้แต่คนเดียว!”

ไม่นานนัก ซูอวี่ฉีก็ตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นว่าตัวเองถูกมัดไว้ ใบหน้าก็ฉายแววตื่นกลัวและสับสน

“อวี่ฉี ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ผมแค่อยากจะคุยกับคุณเท่านั้นเอง”

เมื่อเห็นว่าซูอวี่ฉีตื่นแล้ว เว่ยเทาก็รีบร้อนเอ่ยขึ้นมา

“เว่ยเทา?” ซูอวี่ฉีตกใจ “คุณ…คุณจับฉันมาทำไม”

“เปล่า คุณเข้าใจผิดแล้ว เซียวเหล่ยเป็นคนจับคุณมา ผมมาช่วยคุณ”

เว่ยเทาพูด ก่อนจะเข้าไปแก้เชือกให้ซูอวี่ฉี

เมื่อเห็นว่าเว่ยเทาแก้เชือกให้ ซูอวี่ฉีก็โล่งใจ สีหน้าดีขึ้นจากเมื่อครู่

“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่” ซูอวี่ฉีขยับข้อมือก่อนจะเอ่ยถาม

“เซียวเหล่ยยังเกลียดเฉินผิงอยู่ก็เลยจับคุณมา เพื่อจะล่อเฉินผิงมาที่นี่แล้วฆ่าเขา”

เว่ยเทาอธิบาย

ซูอวี่ฉีได้ยินก็ตกใจ “เว่ยเทา เอาโทรศัพท์มาให้ฉันเร็ว ฉันจะโทรบอกเฉินผิง จะให้เขาติดกับไม่ได้”

เว่ยเทาเห็นท่าทางของซูอวี่ฉี สายตาของเว่ยเทาก็ฉายแววอิจฉา “ก็แค่ไอ้ขี้คุก คุณจะไปสนใจทำไม”