หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 324

“งั้นท่านรู้ไหมว่าเสี่ยวหรูอยู่ที่ไหน” เฉินผิงเอ่ยถาม

“ถูกจับไปที่วัดซยงหมิงแล้ว หลังจากจัดการเรื่องของศิษย์น้อง ข้าก็จะไปช่วยเธอ!”

นักพรตอู่เต๋ากอดร่างไร้วิญญาณของอาจารย์ปู้ซวีขึ้นมาอย่างช้าๆ และเตรียมพาร่างไร้วิญญาณไปฝังที่หลังพระวิหาร!

เฉินผิงยื่นมือออกไปขวางนักพรตอู๋เหวย “นักพรตเต๋า งานศพของอาจารย์ปู้ซวีและคนอื่นๆ มีคนจัดการที่นี่แล้ว ตอนนี้ท่านพาผมไปที่วัดซยงหมิงเถอะ ผมกลัวว่าหากไปช้า เสี่ยวหรูจะมีอันตราย!”

นักพรตอู๋เหวยชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็วางร่างไร้วิญญาณของอาจารย์ปู้ซวีลงและกล่าวว่า “ได้ ข้าจะพาท่านไปเดี๋ยวนี้!”

“ท่านกู้ นายกเทศมนตรีหลิง ตรงนี้ขอมอบให้พวกท่านจัดการนะครับ!”

เฉินผิงกล่าวกับกู้เวิ่นเทียนและหลิงเจิ้นชวน

“คุณเฉิน ระวังตัวตัว!”

กู้เวิ่นเทียนกล่าวกำชับ!

จากนั้นเฉินผิงและอาจารย์ปู้ซวีก็ออกเดินทาง วัดซยงหมิงตั้งอยู่บนภูเขาสูงและอันตรายลูกหนึ่ง ที่นี่มีประชากรเบาบาง เนื่องจากคนรู้จักที่นี่น้อยมาก ดังนั้นจึงไม่มีคนมาสักการะที่วัดซยงหมิงเหมือนกับวัดเหลยหมิง!

ภายใต้การบอกทางของนักพรตอู๋เหวย จนกระทั่งฟ้าสาง พวกเฉินผิงจึงจะเดินทางมาถึงเชิงเขา!

เมื่อมองไปยังภูเขาสูงตระหง่านและป่าไม้เขียวขจี ดวงตาของเฉินผิงก็เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น

เนื่องจากเมื่อคืนฝนตกหนัก ขณะนี้ยอดเขาจึงถูกปกคลุมด้วยหมอกที่เปียกชื้น เฉินผิงกับนักพรตปู้ซวีฝ่าเข้าไปในหมอกทันที ไม่นานก็รอยเท้าก็หายไป!

ขณะนี้ภายในวัดซยงหมิง พวกเต้าถงที่หน้าตาดุดันกำลังกวาดวัดเต๋าด้วยความเกียจคร้าน เต้าถงเหล่านี้ล้วนเป็นฆาตกรแสนโหดเหี้ยม ต่อมาโดนไล่จับและมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่ โดยการเป็นเต้าถง!

ภายในพระวิหาร มีคนผู้หนึ่งสวมใส่เสื้อคลุมนักพรตเต๋า คนผู้นี้คือซวนจีจื่อดำรงตำแหน่งเป็นผู้ดูแลกิจการวัดเต๋าคนปัจจุบันของวัดซยงหมิง คนทรยศที่นักพรตอู๋เหวยบอกก็คือคนผู้นี้ เลี่ยวเฟยก็คือลูกศิษย์ของเขา!

เดิมทีเช้าตรู่ควรเป็นเวลาเทศนาธรรม แต่ซวนจีจื่อคนนี้กลับจิตใจฟุ้งซ่าน ยกหูแอบฟังความเคลื่อนไหวตรงด้านหลังพระวิหาร!

“แก...แกอย่าเข้ามานะ ไม่อย่างนั้นพ่อของฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปแน่ เขาต้องฆ่าแกแน่ๆ!”

เวลานี้เสี่ยวหรูยังไม่รู้ข่าวการตายของอาจารย์ปู้ซวี!

“พ่อของหนูจะฆ่าข้างั้นหรือ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...ขำจริงๆ เป็นเรื่องที่น่าขำมาก!

ทันใดนั้นนักพรตเมี่ยเจวี๋ยก็เงยหน้าหัวเราะยกใหญ่ “ตอนนี้พ่อของหนูกลายเป็นศพไปตั้งนานแล้ว เขาจะใช้อะไรฆ่าข้า ใช้วิญญาณของเขางั้นหรือ แม้วิญญาณของเขาจะกล้ามาหาข้า ข้าก็สามารถขับไล่วิญญาณของเขาให้กระเจิงได้”

เมื่อเสี่ยวหรูได้ยินเช่นนั้น ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว “แกฆ่าพ่อของฉันเหรอ”

“หากข้าไม่ฆ่าไอ้ของเก่าเก็บคนนั้น ข้าจะพาหนูมาที่นี่ได้อย่างไร”

นักพรตเมี่ยเจวี๋ยยิ้มตอบอย่างเยือกเย็น

ฟังถึงตรงนี้ เสี่ยวหรูก็มึนงงเหมือนกับคนโง่ จากนั้นเธอก็ระเบิดสายตาโกรธเคืองอย่างรุนแรงออกมา “ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก...”