หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 329

ณ โรงแรมอวิ๋นเฉิง!

ซูอวี่ฉีมองหลินเทียนหู่ด้วยความแปลกใจพลันเอ่ยถามว่า “หลินเทียนหู่ นายบอกฉันมาตามความจริงเถอะ เฉินผิงไปทำอะไร”

“คุณหนูซู ผมไม่รู้จริงๆ คุณเฉินบอกว่ามีเรื่องด่วน จากนั้นก็รีบออกไป!”

หลินเทียนหู่กล่าวด้วยสีหน้าจนปัญญา

“ไปตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้ยังไม่กลับมา โทรศัพท์ไปก็โทรไม่ติด คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกนะ”

ใบหน้าของซูอวี่ฉีเต็มไปด้วยความกังวลใจ

“ฉันว่าเขาคงจะไปหากิ๊กตัวน้อยแล้วมั้ง ผู้ชายหล่อรวยแบบนี้ คงไม่รักเดียวใจเดียวหรอก!”

กู้อวี่เฟยที่อยู่ด้านข้างยิ้มอย่างชั่วร้าย!

“อวี่เฟย อย่าพูดมั่วซั่วสิ ฉันคิดว่าเฉินผิงไม่ใช่คนประเภทนั้นหรอก!”

ตอนนี้กู้อวี่เหยาตีกู้อวี่เฟยเบาๆ เพื่อไม่ให้เธอพูดจาเรื่อยเปื่อย!

ขณะนี้ทัศนคติที่กู้อวี่เหยามีต่อเฉินผิงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งแต่กลับทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ตลอดเวลา คงจะไม่มีทางก้มกราบชายกระโปรงสีทับทิบของผู้หญิงง่ายๆ หรอก

“ฉันคิดว่าสหายเฉินผิงคงไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น” เหอจื้อกังก็ไม่เชื่อเช่นกัน

“ฉันเชื่อใจเฉินผิง แค่กลัวว่าเขาจะมีอันตราย!”

ซูอวี่ฉีไม่ได้กลัวเฉินผิงไปหากิ๊ก แต่กังวลว่าเฉินผิงจะมีอันตรายต่างหาก!

“เอาเถอะ บางทีเดี๋ยวสหายเฉินผิงคงจะโทรกลับมา พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ!”

เหอจื้อกังพูดจบ ทุกคนก็เดินออกไปจากโรงแรมและเตรียมเสาะหาร้านอาหารเพื่อกินข้าว!

ขณะที่เดินมาถึงถนนใหญ่ หลินเทียนหู่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ความรู้สึกอันตรายบางอย่างทำให้หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น!

“คุณหนูซูครับ พวกเราอาจจะโดนสะกดรอยตามอยู่ พวกคุณหนูเดินไปก่อนเลย ห้ามหันกลับมานะครับ!”

หลินเทียนหู่กระซิบข้างหูซูอวี่ฉี

ซูอวี่ฉีตกใจ หลังจากพยักหน้า เธอก็รีบพาพวกกู้อวี่เฟยเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว!

หลินเทียนหู่จับเข็มขัดตัวเองด้วยมือข้างหนึ่ง ทันทีที่หันหลังกลับไป ก็เห็นคนสามคนเดินมาทางเขาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน!

เมื่อเห็นว่าหลินเทียนหู่รู้ตัวแล้ว แต่พวกเขาสามคนกลับไม่ตกใจเลยสักนิด!

“พวกแกเป็นใคร ทำไมต้องสะกดรอยตามพวกเรา”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยกล่าวด้วยสีหน้าเยือกเย็น

“ตระกูลเว่ยส่งพวกแกมา!” เมื่อหลินเทียนหู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็รีบรวบรวมสติและดึงเข็มขัดออกมา เพื่อเตรียมลงมือจู่โจม

“แกคือหลินเทียนหู่ใช่ไหม ได้ยินว่าแกก็เป็นคนที่น่ากลัวเหมือนกัน แต่ฉันไม่มีธุระกับแกที่นี่ ไสหัวไปซะ!”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยโบกมือไล่หลินเทียนหู่

“หึ อวดดี...”

พอหลินเทียนหู่พูดจบ เขาก็เหวี่ยงเข็มขัดในมือไปทางเจี่ยงเหวินเจี๋ย เวลาแบบนี้ ต้องเป็นฝ่ายลงมือก่อน!

เข็มขัดเหล็กเส้นนั้น ส่งเสียงแหลมและแกว่งไปทางเจี่ยงเหวินเจี๋ย แต่เจี่ยงเหวินเจี๋ยกลับไม่หลบหลีก เขายื่นมือออกไปจับเข็มขัดของหลินเทียนหู่ จากนั้นก็ออกแรงดึงอย่างพรวดพราด!

หลินเทียนหู่ตกใจเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดึงไปทางเจี่ยงเหวินเจี๋ยด้วยแรงมหาศาล!

เจี่ยงเหวินเจี๋ยเหวี่ยงหมัดเข้าที่หน้าท้องของหลินเทียนหู่ทันที

อุ๊ก...

หลินเทียนหู่กระอักเลือดออกมา กระดูกซี่โครงหลายท่อนหักในชั่วพริบตา!