หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 335

กู้อวี่เหยาถูกขังอยู่ในห้องข้างๆ เจี่ยงหลานเฟิ่งบ่นอุบ “ไอ้เสเพลนี่ เหมือนพ่อมันไม่มีผิด เห็นผู้หญิงแล้วเป็นบ้า......”

เจี่ยงหลานเฟิ่งเพิ่งพูดจบ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังมากๆ !

เสียงที่ดังมากๆ นั้นราวกับเป็นเสียงชน!

เจี่ยงหลานเฟิ่งจึงรีบมองไปตามเสียง พบว่าประตูทองแดงบานยักษ์ของคฤหาสถ์ถูกคนขับรถชนออกอย่างแรง ประตูทองแดงทั้งสองบานล้มลงบนพื้น จนพัดเป็นพายุฝุ่นขึ้น!

บอดี้การ์ดทุกคนในตระกูลเว่ยได้ยินเสียงเข้า จึงรีบวิ่งไปทางหน้าประตู พร้อมทั้งกันรถคันนั้นที่พุ่งมาชนประตูเอาไว้!

ประตูรถเปิดออก เฉินผิงเดินลงมาจากรถด้วยไอสังหารอันแรงกล้า เผชิญกับบอดี้การ์ดนับสิบคนของตระกูลเว่ย สีหน้าของเฉินผิงไม่แสดงความสั่นไหวแม้แต่น้อย!

“แกเป็นใครกัน?” บัดนี้เจี่ยงหลานเฟิ่งได้วิ่งมาถึงด้านหน้าแล้ว จึงขมวดคิ้วถาม

“วันนี้ ทุกคนในสวนนี้ ต้องตายทั้งหมด......”

เฉินผิงพูดอย่างเยือกเย็น ราวกับเป็นเสียงที่ส่งมาจากนรกเก้าขุม ทำให้คนที่ได้ยินนั้นตัวสั่นอย่างอดไม่ได้!

“กะ......แกคือเฉินผิงงั้นเหรอ” เจี่ยงหลานเฟิ่งถามด้วยสีหน้าฉงน

“มันคือเฉินผิง มันคือเฉินผิง ฆ่ามันซะ......”

เมื่อได้ยินเสียง เว่ยคุนอันก็รีบมุ่งมาทางนี้เช่นกัน เมื่อเขาเห็นเฉินผิง ก็มีสีหน้าตื่นกลัวจากนั้นก็ตะโกนสั่งลูกน้องทันที!

เมื่อบอดี้การ์ดตระกูลเว่ยได้รับคำสั่ง ทุกคนก็พุ่งตัวไปทางเฉินผิง!

นัยน์ตาของเฉินผิงหดเกร็ง บนตัวแผ่ไอสังหารที่กระหายเลือดออกมา จากนั้นเขาก็ค่อยๆ หยิบแท่งเหล็กออกมาแท่งหนึ่ง!

“ตาย...”

สิ้นเสียงคำว่าตาย ร่างของเฉินผิงก็หายไปจากที่เดิมทันที จากนั้นก็เห็นเพียงเงาลางๆ ที่เคลื่อนที่อยู่ท่ามกลางกองบอดี้การ์ด!

เฉินผิงที่อยู่ระดับฝึกลมหายใจขั้นที่เก้า บอดี้การ์ดธรรมดาพวกนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไรกัน!

ผลั่กๆๆ......

“ตู้ม!”

หมัดทั้งสี่ชนกัน เกิดเป็นเสียงราวกับฟ้าผ่า!

สีหน้าของเฉินผิงเย็นยะเยือก แขนทั้งสองของเขารู้สึกชาหน่อยๆ ส่วนผู้เก่งกาจทั้งสองรายของตระกูลเจี่ยงกระเด็นออกไปไกล ร่างที่ลอยอยู่กลางอากาศจู่ๆ ก็ระเบิดออก เลือดสดและเครื่องในร่วงกระเด็นเต็มพื้น เป็นภาพที่อำมหิตและทารุณมากๆ!

เฉินผิงลงมือเป็นท่าสังหาร ที่ไม่มีการกักเก็บไว้แม้แต่นิด แต่เมื่อทั้งคู่ลงมือพร้อมกัน กลับสามารถทำให้แขนของเขาชาได้ แสดงให้เห็นว่าพวกเขาก็เป็นผู้เก่งกาจตัวจริง

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ เว่ยคุนอันและเจี่ยงหลานเฟิ่งตะลึงงันทันที ระดับของผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงเหล่านี้ พวกเขาเข้าใจดีที่สุด แต่ตอนนี้กลับโดนเฉินผิงเอาชนะด้วยหมัดเดียว

สีหน้าของผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงอีกสองคนที่เหลือนั้นย่ำแย่มาก แต่ก็ยังกัดฟัน พูดกับเจี่ยงหลานเฟิ่ง “คุณหนูใหญ่ ท่านรีบพาท่านเขยหนีไป พวกผมถ่วงเขาไว้เอง”

เจี่ยงหลานเฟิ่งพยักหน้า ร่างกายของเธอกำลังถอยหลังอย่างช้าๆ ก่อนที่จะเจอเฉินผิง เธอด่าว่าเว่ยคุนอันเป็นสวะ แต่ตอนนี้เธอกลับเริ่มรู้สึกเสียใจขึ้นมา ถ้ารู้ว่าเฉินผิงเก่งกาจขนาดนี้ ก็น่าจะให้ตระกูลเจี่ยงส่งคนมาเพิ่ม!

“คิดจะไปงั้นเหรอ ฉันบอกไปแล้วพวกแกทั้งหมดจะต้องตาย!”

เฉินผิงพูดจบ ร่างของเขาก็แปลงเป็นเงาลาง พุ่งไปหาเว่ยคุนอันและเจี่ยงหลานเฟิ่ง!