หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 346

เมื่อเห็นกู่หลิงเอ๋อร์ท่าทางตื่นเต้นแบบนั้น ซูอวี่ฉีก็พูดด้วยสีหน้าแปลกใจ “ทำไมเหรอ เฉินผิงก็เป็นคนดีนะ ฉันรู้จักเขาดี พ่อแม่ของเขาฉันก็เจอพวกท่านมาแล้ว”

“เธอรู้อะไรล่ะ? เขาเป็นอาชญากรฆ่าคนนะ เธอรู้บ้างไหม?เขาเป็นคนไปถล่มตระกูลเว่ย วิธีการช่างโหดเหี้ยมเหลือทน...”

กู่หลิงเอ๋อร์อดไม่ได้ จึงเล่าความจริงออกมา ทว่าหลังจากที่เธอพูดจบ ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยหลังจากที่ให้ซูอวี่ฉีรู้เรื่องไม่ดีพวกนี้

ตอนแรกเธอคิดว่าซูอวี่ฉีจะตกใจหลังจากที่ได้ยิน แต่ใครจะรู้ซูอวี่ฉีไม่มีท่าทีประหลาดใจเลย แต่กลับพยักหน้า “ฉันรู้อยู่แล้ว ที่เขาทำแบบนั้นก็เพื่อฉัน!”

“เพื่อเธอ?” สีหน้าของกู่หลิงเอ๋อร์เต็มไปด้วยความสงสัย

ซูอวี่ฉีเล่าเรื่องที่ตัวเองพบเจอมาให้กับกู่หลิงเอ๋อร์ฟัง รวมถึงเรื่องที่อวิ๋นเฉิง เธอก็เล่าให้กู่หลิงเอ๋อร์ฟังจนหมด

“ไอ้เว่ยเทาคนนี้ เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน สมควรตาย...”

กู่หลิงเอ๋อร์ได้ยินดังนั้น ก็กระแทกโต๊ะด้วยความโมโห!

“หลิงเอ๋อร์ เธอ...ที่เธอมาหงเฉิงครั้งนี้ คงไม่ได้มาจับตัวเฉินผิงหรอกใช่ไหม?”

จู่ๆ ซูอวี่ฉีก็โต้ตอบ เธอถามกู่หลิงเอ๋อร์กลับ

“ฉัน...ฉัน...”

กู่หลิงเอ๋อร์ถึงกับพูดไม่ออก เธอไม่รู้จะตอบซูอวี่ฉีว่าอย่างไร!

“หลิงเอ๋อร์ ถ้าหากเธอจับเฉินผิง อย่าโทษฉันที่ต้องทำเป็นไม่รู้จักกับเพื่อนอย่างเธอเลยนะ แล้วไหนจะชีวิตของท่านกู่อีกเฉินผิงก็เป็นคนช่วยเขาไว้ เธอจะแก้แค้นผู้มีพระคุณไม่ได้นะ!”

สีหน้าซูอวี่ฉีเริ่มซีดลง

“อะไรนะ?เฉินผิงคนนั้นช่วยชีวิตคุณปู่ไว้?”

กู่หลิงเอ๋อร์ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย

“ก็ใช่นะสิ ถ้าเธอไม่เชื่อก็ไปถามท่านกู่ดูก็ได้ แต่รายละเอียดที่เหลือฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน!”

ซูอวี่ฉีเคยได้ยินเฉินผิงพูดถึงบางครั้ง แต่เรื่องทั้งหมดเป็นยังไงนั้น ซูอวี่ฉีเองก็ไม่รู้!

“เรื่องนี้ ให้นายกเทศมนตรีหลิงเป็นบอกกับพวกคุณเองดีกว่า!” เมื่อกู่เวิ่นเทียนพูดจบ ก็ให้คนไปเชิญหลิงเจิ้นชวนมา!

หลังจากหลิงเจิ้นชวนมาถึง รู้ว่ากู่เวิ่นเทียนต้องการจะสื่ออะไร จึงเล่าเรื่องที่เฉินผิงช่วยตัวเองให้ฟังอีกครั้ง!

เรื่องทั้งหมดทำให้หลี่โส่วอี้และกู่หลิงเอ๋อร์ตกตะลึงไปตามกัน อย่างไรเสียเรื่องเหลือเชื่อแบบนี้ถ้าไม่เห็นด้วยตาตัวเอง ก็ยากที่จะทำใจเชื่อได้ลง

แต่นี่ออกมาจากปากของหลิงเจิ้นชวนเอง พวกเขาจะไม่เชื่อก็คงจะไม่ได้ เพราะอย่างไรเสียหลิงเจิ้นชวนไม่มีทางพูดโกหกอยู่แล้ว

ไม่นาน หลี่โส่วอี้ก็ถอนหายใจ “ท่านกู่ ต่อให้พวกเราไม่จับเฉินผิง แต่ทางตระกูลเจี่ยงคงไม่ปล่อยเขาไว้แน่ อีกอย่างคนที่เกี่ยวข้องกับเขาก็เกรงว่าจะได้รับอันตรายไปด้วย เจี่ยงเจิ้งจงประกาศกร้าว ว่าจะฆ่าล้างโครตเฉินผิงให้สิ้น!”

ทันทีที่หลี่โส่วอี้พูดจบ ทุกคนก็ตกอยู่ในความเงียบ ตระกูลเจี่ยงเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงไปทั่ว ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลนี้ เจี่ยงเจิ้งจงนั้นเป็นปรมาจารย์กำลังภายใน ความแข็งแกร่งย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ตอนนี้เจี่ยงเจิ้งจงประกาศศึกด้วยตัวเองแบบนั้น เรื่องนี้คงไม่จบลงง่าย ๆแน่

“พวกเราไปจากที่นี่ดีไหม? หนีไปที่ไกล ๆ ไปในที่ตระกูลเจี่ยงไม่มีวันที่จะหาเจอ...”

ซูอวี่ฉีถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล