หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 423

ขณะนั้น ซูอวี่ฉีกำลังคลำหาโทรศัพท์เพื่อโทรหาเฉินผิงด้วยมืออันสั่นเทา แต่ก่อนที่เธอจะโทรหาเขา เฉินผิงก็โทรมาหาเธอพอดี

“เฉินผิง มีชายสองคนจากหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่อยู่ที่บ้าน พวกมันน่ากลัวมาก ตอนนี้มันอยู่ในห้องนั่งเล่น ส่วนฉันอยู่ในห้องนอน ฉันล็อกประตูห้องนอนไว้แล้วค่ะ!” ซูอวี่ฉีแจ้งให้เฉินผิงรู้ด้วยน้ำเสียงกังวล

หัวใจของเฉินผิงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อได้ยินอย่างนั้น เพราะเขารู้ในทันทีว่าประตูห้องนอนนั้นไม่สามารถจะขัดขวางคนของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ได้อย่างแน่นอน

“รออยู่ในห้องนอน ผมจะไปถึงในไม่ช้านี้!”

เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็เร่งฝีเท้าตัวเองจนสุดกำลัง เขารีบเดินทางจนได้ยินเสียงลมคำรามอยู่ก้องในหูของเขา

ที่ห้องนั่งเล่นในบ้าน ผู้บุกรุกจากหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ทั้งสองคนไม่พยายามจะพังประตูห้องนอนเข้าไป พวกเขากลับนั่งลงที่โซฟาและคุยกันต่อ

“เฉินผิงเก่งถึงขนาดสร้างสุดยอดเครื่องป้องกันได้ ถ้าเราได้ตัวเขาไปพวกเดียวกัน เขาจะต้องกลายเป็นคนสำคัญในหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่อย่างแน่นอน” ผู้คุ้มกันฝ่ายขวากล่าวอย่างชื่นชม

ผู้คุ้มกันฝ่ายซ้ายสั่นหัว “ดูจากที่เขาทะนงตนขนาดนี้ ไม่มีทางหรอกที่เขาจะมาเข้าพวกกับเรา นายไม่ต้องเสียเวลาเกลี้ยกล่อมเขาเลย”

“หึ ไม่ว่าเขาจะหยิ่งทะนงมากแค่ไหน ก็ไม่มีทางรอดพ้นจากพลังดูดวิญญาณของฉันไปได้หรอก พอถึงเวลานั้นเขาจะต้องทำตามที่เราสั่งเท่านั้น!”

ผู้คุ้มกันฝ่ายขวายิ้มกว้าง ขณะยกมือขวาที่มีหมอกสีดำปกคลุมอยู่ขึ้นมา

ขณะนั้นเอง เฉินผิงก็บุกเข้ามาในบ้าน เมื่อเขาเห็นผู้บุกรุกสองคนนั่งอยู่ที่โซฟาโดยไม่ได้พังประตูห้องนอนเข้าไป เขาก็พ่นลมหายใจออกอย่างโล่งอก

เมื่อเห็นเฉินผิงมาถึง ผู้บุกรุกทั้งสองคนก็ผุดลุกขึ้นยืนและจ้องมองด้วยความประหลาดใจ

“นายคือเฉินผิงใช่ไหม?” ผู้คุ้มกันฝ่ายขวาถาม

พวกเขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะหนุ่มขนาดนี้ ด้วยความสำเร็จของเขาในวัยนี้ เขาจะต้องได้เป็นหัวหน้าแห่งหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่แน่ๆ ถ้าเขาเข้าร่วมกับเรา”

เมื่อเห็นการโจมตีที่กำลังเกิดขึ้น เฉินผิงก็ยินดีกับมัน เขาแสร้งทำเป็นหลบไม่พ้น และปล่อยให้หมอกสีดำนั้นพุ่งเข้าสู่ร่างของเขา

ทันทีที่หมอกนั้นปะทะร่างของเฉินผิง เขาซับพลังนั้นไว้ทันที เขาเริ่มใช้พลังจิตตวิสุทธิเพื่อจัดการมัน

ผู้คุ้มกันฝ่ายขวาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อเขาเห็นว่าเฉินผิงแทบไม่หลบการโจมตีนั้นเลย “ฮ่าๆ ไอ้หนุ่มเอ๊ย แกกล้าดียังไงมาอวดดีทั้งที่มีพลังเพียงเท่านี้ ตอนนี้แกถูกพลังดูดวิญญาณของฉันโจมตีแล้ว แกจะต้องทำตามที่ฉันสั่งอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง!”

แต่ผู้คุ้มกันฝ่ายซ้ายกลับตะลึงงันไปวูบหนึ่ง “พลังเพียงแค่นี้ มันฆ่าอาจารย์ปู๋ฮั่วและผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายได้ยังไง? พวกนั้นถูกลอบสังหารอย่างนั้นเหรอ?”

ผู้คุ้มกันฝ่ายขวาตอบอย่างเย้ยหยันว่า “ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ อาจารย์ปู๋ฮั่วเป็นพวกตัณหากลับที่ตกเป็นเหยื่อของหญิงสาวได้ง่าย ดูจากที่เมียของมันสวยขนาดนั้น อาจารย์ปู๋ฮั่วคงจะโดนฆ่าเพราะตกหลุมพรางของมันอย่างแน่นอน!”

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้น เฉินผิงก็เคลื่อนหมอกสีดำไปสลายในช่องท้องของเขา จากนั้นก็แสร้งทำเป็นประหลาดใจและถามผู้คุ้มหันฝ่ายขวาว่า “นั่นแกเล่นกลอะไรเหรอ? ทำไมมันหายแวบไปอย่างนั้นล่ะ?”