หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4798

เมื่อเห็นหญ้าสีเขียวอ่อนรอบๆ ตัว กิเลนตัวน้อยก็รู้สึกดีใจมาก มันวิ่งไปรอบๆ และส่งเสียงร้องอย่างร่าเริง

ดูเหมือนว่าอสูรกลืนสวรรค์ก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างเช่นกัน และรีบออกไปจากแหวนเก็บของของเฉินผิง

เฉินผิงไม่อาจควบคุมอสูรกลืนสวรรค์ได้

กิเลนน้อยและอสูรกลืนสวรรค์หยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น ทั้งหงเย่าและหลานเย่าต่างก็ตะลึงงัน

“คุณเฉิน นี่มัน...”

หงเย่าเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“อ้อ พวกมันเป็นเทพอสูรตัวน้อยสองตัวที่ผมเลี้ยง พวกมันเชื่องมาก...”

เฉินผิงพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติ

หงเย่าและหลานเย่าสับสนไปหมด

ไม่น่าเชื่อ! เขามีเทพอสูรจริงๆ

เคร้ง!

ทันใดนั้นเสียงแหลมๆ ก็ดังขึ้น และธนูศักดิ์สิทธิ์ก็ร่วงลงมาจากร่างของเฉินผิง

“โทษที แหวนเก็บของของผมคงเต็มไปหน่อย...”

เฉินผิงก้มลงและหยิบธนูศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา

“ธนูศักดิ์สิทธิ์เหรอ?”

ทั้งสองตะลึงสุดๆ

เหลือเชื่อเขามีธนูศักดิ์สิทธิ์จริงๆ!

หลังจากเก็บธนูศักดิ์สิทธิ์ ทันใดนั้นก็เกิดประกายแสงวาบขึ้นที่ปลายนิ้วของเฉินผิง แล้วเขาก็ชี้นิ้วไปกลางอากาศ

แสงสีทองสว่างวาบ หายไปในอากาศทันที

ความว่างเปล่าบิดเบี้ยว ราวกับเวลาหยุดนิ่ง

“วิชาของผมไม่เลวใช่ไหม” เฉินผิงถาม

“วิชาเซียน?”

ปากของสองพี่น้องอ้ากว้างด้วยความประหลาดใจ กว้างพอที่จะยัดไข่ใส่ได้สองฟอง

เหลือเชื่อ! เขารู้วิชาเซียนจริงๆ!

เฉินผิงมองเห็นแพะสองสามตัวอยู่ไกลออกไป เขาโบกมือกลางอากาศ อาคมชุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้น

ทันใดนั้นวงแหวนอาคมก็ปรากฎ ทำให้แพะหลายตัวถูกขังในอาคม และถูกส่งมายังเฉินผิงกับคนอื่นๆ

ทันใดนั้น แพะหลายตัวก็ล้มลงกับพื้นราวกับถูกควบคุมโดยพลังที่มองไม่เห็น

เฉินผิงดีดนิ้ว และปราณอัคคีก็ลุกโชน

เหลือเชื่อ! เขาสร้างวงแหวนอาคมได้จริงๆ!

อะไรกัน! เขาถึงกับชุบชีวิตได้ด้วย

“มีอะไรอีกไหมที่ผมยังไม่ได้แสดง ผมอยากฝึกดูก่อน จะได้เอาไปแสดงที่เต้าเหมิน!”

เฉินผิงเช็ดคราบไขมันออกจากปากแล้วถาม

“ไม่ ไม่... คุณเฉิน คุณไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรแล้ว คุณไม่ได้แค่คุยโว แต่คุณมีความสามารถจริงๆ”

หงเย่ารีบห้ามเฉินผิง

หากเฉินผิงปลดปล่อยการโจมตีจนทำลายอาณาจักรนิรันดร์ ครอบครัวของพวกเธอสองคนคงไม่เหลือ

“แค่นี้พอแล้วเหรอ” เฉินผิงถาม

“พอแล้ว แค่นี้มากเกินพอ ถ้าพวกเขาได้เห็น จะไม่มีใครกล้าหาเรื่องคุณแน่นอน!”

หงเย่าเห็นด้วยและพยักหน้าซ้ำๆ

“เยี่ยม!” เฉินผิงพยักหน้า “ว่าแต่เต้าเหมินอยู่ที่ไหน ผมเพิ่งมาที่นี่ ผมไม่รู้ทาง”

“ฉันรู้ทาง ฉันจะพาคุณไปเอง”

หลานเย่ารีบนำทางเขา

ในขณะนั้น หลานเย่าไม่หวังอยากได้ค่าหัวของเฉินผิงอีก เธอหวังแค่อยากอยู่เคียงข้างเฉินผิง

ขณะที่หลานเย่านำทาง เฉินผิงก็มุ่งหน้าไปยังเต้าเหมิน

ไม่ว่าจะมีใครต่อต้านเขาหรือไม่ เฉินผิงก็ตัดสินใจที่จะลงมือจริงจัง เมื่อไตร่ตรองดูแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครในอาณาจักรนิรันดร์ที่เป็นภัยคุกคามต่อเขาอีกต่อไป