หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 533

“คุณเฉิน ฆ่าเขาแล้วทำลายที่นี่ซะ ผมไม่เสียใจถ้าผมต้องตาย!” ซู่ชีเม่าบอกเขาด้วยความหนักแน่น

“คุณได้ยินไหม?” เฉินผิงยิ้ม “เขาไม่ได้กลัวที่จะตาย”

“ย๊า!” ผู้อาวุโสสามกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นเตรียมที่จะกระทืบลงไปเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อจบชีวิตของซู่ชีเม่า

ปัง!

ก่อนที่ผู้อาวุโสสามจะทันได้กระทืบเท้าลงไป เฉินผิงก็พุ่งเข้าหาเขาพร้อมกับกระแทกมือลงไปที่อกของผู้อาวุโสสาม เพียงชั่วพริบตา ร่างของผู้อาวุโสสามก็กระเด็นถอยหลังไปชนเข้ากับรูปปั้นทำให้มันแตกละเอียดออกเป็นชิ้นๆ

ซู่ชีเม่าหลับตาเตรียมพร้อมรับความตาย เขารออยู่ครู่หนึ่งแต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาลืมตาขึ้นอย่างลังเลแล้วก็พบว่าผู้อาวุโสสามหายไป กลับกลายเป็นเฉินผิงที่ยืนอยู่ตรงนี้แทน

“คุณลุกขึ้นยืนได้อยู่หรือเปล่า? ถ้าได้ก็อย่าแกล้งทำเป็นตายอยู่เลย” เฉินผิงพูดพร้อมกับมองไปที่ซู่ชีเม่า

ซู่ชีเม่ากัดฟันต่อสู้กับความเจ็บปวดแล้วลุกขึ้นยืน ถึงซี่โครงจะหักแต่ฉันก็ยังขยับได้อยู่น่า

ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสสามก็พยุงตัวเองออกมาจากซากรูปปั้น ใบหน้าเขาซีดขาวเลือดสีแดงเข้มทะลักออกมาจากปากของเขา

เฉินผิงยกมุมปากยิ้มเย็นชา “ได้เวลาส่งคุณไปตามทางของคุณแล้ว ไม่ว่าคุณจะทำนายเก่งสักแค่ไหนแต่คุณก็ไม่สามารถทำนายได้ว่าตัวเองจะต้องตายวันนี้”

ตึง! ผู้อาวุโสสามคุกเข่าลงตรงหน้าเฉินผิง

“ได้โปรดอย่าฆ่าผม! เฉียนเฟิงฝังกู่ฉงเอาไว้ในตัวผม ทำให้ผมไม่มีทางเลือกต้องทำตามคำสั่งของเขา ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย ผมสามารถเป็นไส้ศึกให้ได้ถ้าคุณต้องการ ผมยังรู้วิธีปิดและหลบหลีกกับดักของพวกมัน” ผู้อาวุโสสามอ้อนวอนพร้อมกับกอดขาเฉินผิง

เฉินผิงย่นคิ้วที่ได้ยินแบบนั้น ถ้าฉันฆ่าผู้อาวุโสสาม ผู้หญิงพวกนั้นก็คงจะตาย…

“คุณเซิน พวกเราเคยเป็นคนของตระกูลเซิน จนกระทั่งเฉียนเฟิงไล่พ่อของคุณออกไปแล้วยึดหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่แทน ที่พวกผมต้องทำตามคำสั่งของเขาก็เพราะกู่ฉงที่ถูกฝังอยู่ในตัว อีกอย่าง เฉียนเฟิงกำลังวางแผนที่จะสู้กับพ่อของคุณ เขาจึงต้องการลักพาตัวคุณมาเพื่อเอาไว้เป็นข้อต่อรอง” ผู้อาวุโสสามอธิบาย

“คุณกำลังโกหก…” เซินเมิ่งเฉินตกตะลึง เธอจ้องผู้อาวุโสสามแล้วถ่มน้ำลายใส่เขา “พวกคุณจะเป็นคนของพ่อฉันได้ยังไง? พวกคุณเป็นคนเลว อีกอย่าง หุบเขาซีหนานส๋วนเยว๋นี่ไม่ได้เป็นที่พักตากอากาศหรอกหรือ? แล้วพ่อของฉันจะกลายเป็นเจ้าสำนักได้ยังไง?”

ความจริงแล้วเซินเตี้ยนซานปิดบังเรื่องนี้เอาไว้ เขาไม่ต้องการให้เซินเมิ่งเฉินรับรู้ เขาอยากให้เธอมีชีวิตเหมือนคนธรรมดาทั่วไป เขาไม่ต้องการให้ลูกสาวต้องเดินตามรอยเท้าของเขา

เขาถึงขนาดหาเหตุผลเพื่อส่งเธอไปเรียนยังเมืองจิงตู

“คุณเซิน หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่เป็นสำนักนิกายหนึ่ง ในส่วนของรีสอร์ทนั้นมีขึ้นมาเพื่อหลบหลีกสายตาของคนทั่วไป สำนักหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่แท้จริงแล้วอยู่ภายในรีสอร์ทแห่งนี้ พ่อของคุณเป็นผู้ก่อตั้งสำนักของเรา” ผู้อาวุโสสามกล่าวเสริม

“มันจะเป็นไปได้ยังไง? ทำไมพ่อถึงต้องโกหกฉัน? ยังมีเรื่องอะไรอีกที่พ่อปิดบังฉันเอาไว้?” เซินเมิ่งเฉินคร่ำครวญ เธอไม่ได้คาดหวังให้พ่อของเธอเป็นผู้นำหรือเจ้าสำนักอะไรทั้งนั้น