หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 541

เมื่อเขาพูดจบลง เฉียนเฟิงประสานมือเข้าด้วยกันและเริ่มเป่าล่มเข้าไป

ทันใดนั้น ก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนมากมายดังออกมาจากปากของเขา

เสียงพวกนั้นมาพร้อมกับการไหลวนของน้ำมากมายจากทะเลสาบ เพียงไม่นานน้ำวนจำนวนก็ปรากฏตัวและพุ่งขึ้นราวกับว่าพวกมันมีชีวิต ภายในน้ำวนมีสัตว์ร้ายมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ในนั้น

“คุณเฉิน ระวัง! เขากำลังอัญเชิญสัตว์พิษออกมา!” ต้าฉางเหล่าเตือนเฉินผิงอย่างร้อนรน

เฉินผิงกระโดดขึ้นไปบนอากาศแล้วมองลงไปในน้ำ

เป็นจริงอย่างที่คิด พวกกู่ฉงมากมายพุ่งตัวออกมาจากน้ำและรุมใส่เขา

พวกมันมีอยู่มากมายเสียจนบดบังจนแทบไม่เห็นแสงอาทิตย์ลอดผ่าน พวกมันห่อหุ้มตัวของเฉินผิงเอาไว้จนไร้ซึ่งทางหนี

ไม่นานนักเหล่ากู่ฉงจำนวนมากมายก็ปกคลุมไปทั่วทั้งตัวของเฉินผิง พวกมันห่อหุ้มตัวเขาราวกับรังไหม ท้ายที่สุด เขาตกลงไปในทะเลสาบพร้อมกับพวกมัน เขาตกลงไปจนน้ำกระเซ็นทั่วและหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

เพียงไม่นาน ทะเลสาบก็ค่อยๆ สงบลง สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือฟองอากาศที่ลอยขึ้นมาเท่านั้น

อีกทางด้านหนึ่ง ไป๋จ่านถังและผู้อาวุโสทั้งสี่ต่างตกใจเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

“ทุกคน หนีเร็ว!” ต้าฉางเหล่าตะโกนออกมาทันทีพร้อมหันหลังหนี

เมื่อปราศจากเฉินผิง พวกเขาก็ไม่อาจต่อกรกับเฉียนเฟิงได้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คงมีเพียงความตายเท่านั้น

ไป๋จ่านถังคว้าไปที่แขนของเซินเมิ่งเฉินแล้วเริ่มวิ่ง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพวกแกจะไร้เดียงสาขนาดนี้ ไม่มีใครหลุดรอดเงื้อมมือของฉันไปได้ทั้งนั้น!” เฉียนเฟิงหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ทว่าเขากลับไม่ได้ไล่ตามพวกเขา เพราะเขามีแผนอื่นอยู่ในหัวของเขาอยู่แล้ว

เมื่อพวกเขาเห็นว่าเฉียนเฟิงไม่ได้ไล่ตามมาไป๋จ่านถังและคนอื่นๆ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อย่างไรก็ดี ก่อนที่พวกเขาจะไปได้ไกล พวกเขากลับได้ยินเสียงประหลาดใกล้เข้ามา วินาทีต่อมา ได้มีงูพิษมากมายเลื้อยออกมาจากหุบเขาทั้งสองด้าน พวกมันเรียงหน้ากันเข้ามาชูคอขึ้นและร้องขู่พร้อมปิดกั้นทางหนีของพวกเขา

“ซู่ชีเม่าดูแลคุณเซินด้วย!”

หลังจากส่งเซินเมิ่งเฉินให้ซู่ชีเม่า ไป๋จ่านถังก็ก้าวออกไปเพื่อเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเช่นกัน เขารู้ดีว่าเหล่าผู้อาวุโสต้องการความช่วยเหลือเท่าที่จะเป็นไปได้

เนื่องจากเขาได้รับบาดเจ็บ ซู่ชีเม่าจึงจำเป็นจะต้องเป็นผู้ที่ปกป้องเซินเมิ่งเฉิน แม้ว่าเขาจะอยากเข้าร่วมต่อสู้เพียงใด แต่เขาตระหนักดีว่าสภาพของเขาตอนนี้อ่อนแอเกินกว่าจะทำเช่นนั้นได้

เฉียนเฟิงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน “ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกแกคิดว่าปลวกมดอย่างพวกแกจะเอาชนะฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”

“เอาเลย!” ต้าฉางเหล่าคำราม เขาพุ่งตัวไปด้านหน้าพร้อมกวัดแกว่งอาวุธในมือของเขา

“ลุย!”

“ตายซะ!”

ผู้อาวุโสทั้งสามพร้อมด้วยไป๋จ่านถังก็พุ่งตัวไปข้างหน้าเช่นกัน