หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 545

ต้าฉางเหล่าตระหนักแล้วว่า เฉินผิงกำลังช่วยคนของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ด้วยการขับกู่ฉงออกมา

“ขอบคุณมากคุณเฉิน” พวกเขากล่าวของคุณเฉินผิงอย่างพร้อมเพรียง

เฉินผิงพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่เข้าจะตรงเข้าไปยังห้องโถงกลางของหุบเขา เมื่อเขาเห็นแจกันดินเผาที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาก็ยิ้มออกมาพร้อมเอามือล้วงเข้าไป

ภายในแจกันนั่นมีเหล่ากู่ฉงอยู่มากมาย พวกมันรุมเข้ากัดไปที่มือของเขาในทันที แต่เพียงไม่นานพวกมันก็ตายลง

“ที่หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่นี้มียาหรือสมุนไพรบ้างหรือเปล่า?” เฉินผิงถามกับต้าฉางเหล่า

“ครับ เรายังพอมียาฟื้นพลังและสมุนไพรอยู่อีกจำนวนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เฉียนเฟิงได้ทำการส่งพวกมันบางส่วนกลับไปยังหมู่บ้านหม่าว” ต้าฉางเหล่าอธิบาย

“สั่งการลงไป ห้ามให้ผู้ใดแตะต้องสมุนไพรพวกนี้ ฉันต้องใช้พวกมัน” เฉินผิงออกคำสั่ง

ต้าฉางเหล่าพยักหน้ารับโดยปราศจากคำถาม สิ่งใดก็ตามที่เฉินผิงต้องการ พวกเขาพร้อมจะทำตามอย่างไม่มีเงื่อนไข

เมื่อถึงเวลา เฉินผิงได้พาไป๋จ่านถังและเซินเมิ่งเฉินกลับไปยังบ้านตระกูลเซิน ซึ่งมันก็เป็นเวลามืดค่ำแล้ว ในขณะที่ซู่ชีเม่าเขากลับไปยังจิงตูด้วยอาการบาดเจ็บสาหัส ประสบการณ์จากการเดินทางในครั้งนี้ ทำให้เขาได้กลับมาทบทวนตัวเองและมุ่งมั่นจะเปลี่ยนแปลงมันไปในทางที่ดีขึ้น

เมื่อเซินเมิ่งเฉินกลับมาถึงบ้าน เธอตะโกนใส่เซินเตี้ยนซาน “พ่อ พ่อยังมีอะไรปิดบังหนูอีก?”

เมื่อเซินเตี้ยนซานได้ยินคำถามของเซินเมิ่งเฉิน เขารับรู้ได้ทันทีว่าเธอได้ล่วงรู้เรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับหุบเขาซีหนาส๋วนเยว่แล้ว เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบไปว่า “เซินเมิ่งเฉินไว้พ่อจะอธิบายให้ลูกฟังทีหลังนะ ตอนนี้พ่อมีเรื่องที่จะต้องหารือกับคุณเฉินเสียก่อน”

เฉินผิงมองไปยังไป๋จ่านถัง เขาก็รีบพาเซินเมิ่งเฉินออกไป

“คุณเฉินคุณได้ฆ่าเฉียนเฟิงแล้วใช่หรือไม่?” เซินเตี้ยนซานเอ่ยถาม

การกลับไปยังสถานที่ที่เขาก่อตั้งขึ้นมาหลายปี ในตอนนี้ความรู้สึกของเซินเตี้ยนซานเต็มไปด้วยความอาวรณ์

ขณะเดียวกัน เฉินผิงใช้ยาและสมุนไพรจากหุบเขาเพื่อเริ่มการบำเพ็ญเพียรอีกครั้ง ตอนนี้เข้ามาถึงระดับสูงสุดของพลังขึ้นพื้นฐานแล้ว เขาต้องการที่จะก้าวข้ามไปยังขั้นหลุดพ้นต่อไป

ส่วนเซินเตี้ยนซานนั้น เขากำลังสอนเซินเมิ่งเฉินในสิ่งที่เธอจำเป็นต้องรู้ โดยที่มีไป๋จ่านถังคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่ข้างๆ

ห้าวันต่อมา เซินเตี้ยนซานก็สิ้นลม เซินเมิ่งเฉินได้ของร้องให้เฉินผิงช่วยให้พ่อของเธอฟื้นคืนชีพ เพราะสำหรับเธอแล้วเขาเปรียบเสมือนเทพเซียน

น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่คนผู้นั้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเทพจริงก็ไม่อาจจะฝืนโชคชะตาได้ ตอนนี้เวลาของเซินตี้ยนซานได้หมดลงแล้ว สิ่งที่เฉินผิงพอจะทำได้ก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

เมื่อฝังศพของเซินเตี้ยนซานแล้ว เฉินผิงสั่งให้ไป๋จ่านถังอยู่กับเซินเมิ่งเฉินก่อน คอยช่วยเหลือและปลอบโยนเธอเพราะเธอเพิ่งสูญเสียบิดาไป และเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว จึงค่อยขึ้นเครื่องบินกลับไปยังหงเฉิง