หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 549

ซูอวี่ฉีหัวเราะ “ฉันก็ไม่คิดว่าคุณจะกล้าทำแบบนั้นหรอกค่ะ”

กู่หลิงเอ๋อร์อยากออกไปจากคฤหาสน์ตั้งแต่ที่หลินเทียนหู่กลับไป เพราะเธอทนกินอาหารของซูอวี่ฉีไม่ไหว ฝีมือการทำอาหารของเธอแย่มาก เธอเกือบจะออกไปได้แล้วตอนที่ซูอวี่ฉีลากเธอกลับมาที่โต๊ะกินข้าวและคะยั้นคะยอให้เธอลองชิม

กู่หลิงเอ๋อร์ไม่มีทางเลือกนอกจากนั่งลงอย่างไม่เต็มใจ แต่เฉินผิงกลับกินอาหารที่ซูอวี่ฉีทำอย่าง เอร็ดอร่อย คำชมของเขาทำให้เธอมีความสุขมาก

พอรู้สึกว่าซูอวี่ฉีมองมาที่เธอ กู่หลิงเอ๋อร์จึงฝืนใจหยิบมีดหั่นอาหารขึ้นมาแล้วเลือกกินสักอย่าง

ระหว่างที่กำลังกินมื้อค่ำ มือถือของเฉินผิงก็ดังขึ้น เขารับสายแล้วยืนขึ้น

“เฉินผิง ตอนนี้นายอยู่ที่หงเฉิงหรือเปล่า?”

คนที่โทรมาคือเฉินหยิงเซี่ย

“ใช่แล้ว เฉินหยิงเซี่ย มีอะไรเหรอ?” เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย เพราะเขานึกว่าเธอกำลังเจอปัญหาอะไรสักอย่าง

“ซ่งเถี่ยกำลังจะจัดคอนเสิร์ตที่หงเฉิงในอีกห้าวัน นายช่วยหาบัตรคอนเสิร์ตมาให้ฉันได้หรือเปล่า? เก่งๆ อย่างนายต้องหามาได้อยู่แล้ว” เฉินหยิงเซี่ยถามเสียงเบา

“ได้เลย!” เฉินผิงตอบตกลงอย่างไม่ลังเล

เฉินหยิงเซี่ยวางสายอย่างอารมณ์ดีหลังเฉินผิงตกลงช่วยเธอ แต่เฉินผิงมีค่อยเต็มใจนัก เพราะเขาไม่อยากเจอซ่งเถี่ย เขากลัวว่าจะหลงเสน่ห์ของเธอเข้า เพราะเธอนั้นช่างงดงามอย่างแท้จริงและเขาหวั่นใจว่าตัวเองจะเผลอใจให้เธอ ถ้าใช้เวลาอยู่กับเธอมากกว่านี้

ถึงยังไงเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับเธอ เพราะเขาสัญญาไว้แล้ว

หลังจากเก็บโทรศัพท์ เฉินผิงก็นั่งลงอีกครั้ง

“ใครโทรมาเหรอ?” ซูอวี่ฉีถามด้วยความสงสัย

“เฉินหยิงเซี่ยโทรมาขอให้ผมหาตั๋วคอนเสิร์ตของซ่งเถี่ยให้เธอ” เฉินผิงตอบ

กู่หลิงเอ๋อร์รีบถาม “คุณหามาได้จริงเหรอ? ตอนนี้ต่อให้จ่ายราคาแพงกว่าเดิมก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะได้บัตรมา ฉันเองก็หาซื้อบัตรไม่ได้เลย”

เฉินผิงพยักหน้า “ใช่แล้ว”

“คุณช่วยหาบัตรสักใบมาให้ฉันด้วยได้ไหม?”

“คุณพักอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย!”

ซ่งเถี่ยยิ้มละไมเมื่อได้เจอเฉินผิง

“คุณหาบ้านผมเจอได้ยังไง?” เฉินผิงแปลกใจแล้วหันไปมองซูอวี่ฉี

เขาไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้ซูอวี่ฉียังไงดี เพราะซ่งเถี่ยกำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

เฉินผิงไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ถ้าซูอวี่ฉีมาเห็นเข้า

“ไม่ยากเลยค่ะ! เพราะคุณให้ที่อยู่กับพ่อฉัน ฉันเอาศิลามาส่งค่ะ”

ซ่งเถี่ยชี้ไปที่รถบรรทุกที่จอดอยู่ไม่ไกล “นี่คือศิลาที่คุณต้องการ จะไม่เชิญฉันเข้าบ้านหน่อยเหรอคะ?”

“คุณควรจะกลับไปก่อน ตอนนี้ผมไม่ค่อยสะดวก แล้วผมจะโทรหาคุณทีหลัง เพราะผมมีเรื่องจะรบกวนคุณ” เฉินผิงพูดอย่างร้อนใจ

ซ่งเถี่ยถาม “เรื่องอะไรเหรอคะ? หรือจะเป็นเรื่องคอนเสิร์ต?”