หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 550

ก่อนเฉินผิงจะทันได้ตอบ ซูอวี่ฉีที่นั่งอยู่โต๊ะกินข้าวก็ถามขึ้น “เฉินผิง ใครมาเหรอคะ?”

“อ๋อ! แค่คนส่งของน่ะ!” เฉินผิงรีบตอบ

“คุณซ่อนผู้หญิงไว้ข้างในเหรอ ใครกันคะ?” ซ่งเถี่ยถามด้วยความสงสัยขณะที่ความสนใจของเธอถูกกระตุ้น

“นั่นแฟนของผมเอง มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด” เฉินผิงอธิบาย

“ฉันอยากเห็นว่าแฟนของคุณจะน่ารักขนาดไหน ถึงคู่ควรกับคนเก่งๆ อย่างคุณ ฉันชักอิจฉาแล้วสิ!” ซ่งเถี่ยพรวดพราดเข้าไปในบ้านหลังพูดจบ

เฉินผิงนึกอยากจะยั้งเธอไว้ แต่เขาก็คงพาเธอออกไปไม่ได้อยู่ดี

ซ่งเถี่ยเข้าไปข้างในบ้านและเห็นซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์กำลังกินมื้อเย็น ทั้งสองอึ้งเมื่อเห็นซ่งเถี่ยโผล่หน้ามาปุบปับ

ซ่งเถี่ยแปลกใจที่เห็นว่าหญิงสาวทั้งสองในบ้านช่างงดงาม เธอบอกไม่ได้ว่าคนไหนเป็นแฟนของเฉินผิง

กู่หลิงเอ๋อร์อึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะโพล่งขึ้น “คุณคือซ่งเถี่ยเหรอคะ?”

ซูอวี่ฉีดีอกดีใจเมื่อเธอได้รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคือซ่งเถี่ย

“สวัสดีค่ะ!” ซ่งเถี่ยยิ้มทักทาย

“สวัสดีค่ะ! เชิญนั่งเลย” กู่หลิงเอ๋อร์เชื้อเชิญซ่งเถี่ยแล้วรินชาให้เธอ

เฉินผิงเดินเข้ามาแนะนำซูอวี่ฉีให้ซ่งเถี่ยได้รู้จัก “นี่แฟนของผมครับ เธอชื่อซูอวี่ฉี”

ซ่งเถี่ยเพ่งพินิจซูอวี่ฉีแล้วยิ้ม “สวัสดีค่ะ ซูอวี่ฉี คุณน่ารักมากเลย! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเฉินผิงถึงได้หลงคุณหัวปักหัวปำ..”

ซ่งเถี่ยยื่นมือออกไปจับมือทักทายซูอวี่ฉี

ซูอวี่ฉีสบสน “คุณซ่งรู้จักแฟนของฉันเหรอคะ?”

“ถ้างั้นก็ไม่มีปัญหาค่ะ คุณซ่ง เชิญเข้ามานั่งก่อน!” ซูอวี่ฉีเชิญซ่งเถี่ยอย่างมีไมตรีจิต

“สาวๆ คุยกันก่อนเลยนะครับ ผมจะไปจัดการเอาศิลาลงจากรถ”

เฉินผิงรีบหาข้ออ้างไปที่อื่น เพราะเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

เขาสั่งให้คนของเขาระบายศิลาวิญญาณลงที่ลานกว้าง แต่ในสายตาของผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นและคนส่วนใหญ่ พวกมันเป็นแค่ก้อนหินไร้ค่า

หลังจากที่เอาศิลาวิญญาณลงหมดแล้ว เฉินผิงก็กลับไปที่ห้องนั่งเล่นและเห็นซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์กับซ่งเถี่ยหัวเราะด้วยกัน ทำไมพวกผู้หญิงถึงทำอย่างกับรู้จักกันมานานได้ทั้งที่เพิ่งเจอกัน?

“ผมเอาศิลาวิญญาณลงหมดแล้ว ถ้าไม่มีอะไรอีกคุณจะกลับเลยก็ได้ ว่าแต่คุณกำลังจะจัดคอนเสิร์ตในอีกไม่กี่วันใช่ไหมครับ? มีบัตรคอนเสิร์ตสักสองสามใบเหลือไว้ให้ผมหรือเปล่า?” เฉินผิงถามซ่งเถี่ย

“แน่นอนค่ะ!” ซ่งเถี่ยยืนขึ้นตอบ “ฉันจะเอาบัตรแถวหน้าให้ คุณจะได้เห็นฉันชัดๆ”

ระหว่างที่ซ่งเถี่ยพูด เธอก็ขยิบตาให้เฉินผิง ทำเอาเขาต้องรีบหลบตา