หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 687

จ้าวอู๋ฉีรีบเดินเข้าไปทักทายเขาอย่างนอบน้อม “ผมแปลกใจที่เจอคุณที่นี่ คุณซูเป็นเกียรติมากครับ”

“ชมกันเกินไปแล้ว นายพลจ้าว ฉันก็แค่โผล่มาดูเพราะสงสัย” ซูฉางเซิงยิ้มอย่างจริงใจ

“คุณซู..”

ในตอนนั้น ไป๋เสี่ยวซานกับฉินเซียวหลินต่างก็เข้าไปทักทายเขาด้วยความนับถือ

เมื่อทุกคนเห็นว่าเหล่าคนใหญ่คนโตต่างให้ความเคารพซูฉางเซิง จึงพากันหลีกทางให้ พวกเขาไม่อาจรับแรงกดดันที่ท่วมท้นที่แผ่ออกจากเขา

หลังเหลือบมองซูฉางเซิงกับยูดง เฉินผิงก็ถามอย่างห้วนๆ “นี่พวกคุณสองคนกะจะเข้ามายุ่งเหรอครับ?”

“คุณเฉิน นี่คือคุณซูฉางเซิงจากหุบเขายา ซึ่งก็คือ-“

เมื่อจ้าวอู๋ฉีเห็นว่าเฉินผิงดูจะไม่ต้อนรับซูฉางเซิง เขาจึงรีบแนะนำและอธิบายว่าซูฉางเซิงเป็นใคร

แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ ซูฉางเซิงก็บอกมือห้ามเขาพลางหัวเราะขึ้นจมูก “นายพลจ้าว ไม่ต้องแนะนำตัวให้ฉันหรอก เฉินผิงกับฉันรู้จักกันแล้ว”

คำพูดของเขาทำเอาจ้าวอู๋ฉีกับไป๋เสี่ยวซานอึ้งไป พวกเขาสงสัยว่าเฉินผิงไปรู้จักกับซูฉางเซิงตอนไหน

แต่กับฉินเซียวหลิน เขาสัมผัสได้ถึงหายนะที่ใกล้เข้ามาเมื่อได้ยินแบบนั้น

ถ้าเฉินผิงกับซูฉางเซิงรู้จักกันดี ตระกูลฉินคงไม่กล้าแตะต้องเขาอีกต่อไป

พอได้ยินดังนั้น ฉินเซียวหลินก็ขึ้นเสียงใส่เฉินผิง “ ตามนั้น คุณซูสำเร็จถึงขั้นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธเมื่อนานมาแล้ว แม้แต่ฉันยังต้องเคารพเขาที่อาวุโสกว่า แกคิดเหรอว่าตัวเองจะเทียบกับเขาได้? อีกอย่างหุบเขายามีชื่อในด้านการกลั่นยา จะเป็นไปได้เหรอที่พวกเขาอยากจะขโมยของจากแก? เห็นชัดว่าแกก็แค่อ้างนู่นอ้างนี่ไปเรื่อย”

ตราบใดที่เขาชักจูงให้ซูฉางเซิงมาอยู่ข้างเขาได้ เขาก็ไม่ต้องกลัวเฉินผิงอีกแล้ว ยิ่งกว่านั้นเฉินผิงคงซวยแน่ถ้าคิดจะเป็นศัตรูกับหุบเขายา

ในระหว่างนั้น ฉินเสี่ยวเทียนมองเฉินผิงอย่างกับเขาเป็นคนโง่ เขาคิดว่าเฉินผิงก็แค่กุเรื่องขึ้นมาหยามหน้าคนของหุบเขายา

“คุณเฉิน คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน คุณซูคงไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่”

ไป๋เสี่ยวซานรีบส่งสายตาเตือนเฉินผิง

เฉินผิงเข้าใจที่เขาพยายามบอก เขายิ้มเยาะ “พวกเขารุกล้ำคฤหาสน์ของผมในตอนกลางคืน ซึ่งก็เห็นชัดเลยว่าพวกเขามีเป้าหมายอะไร”