หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 688

เมื่อดูจากการที่ทุกคนในยุทธภพทั่วโลกนั้นรู้จักหุบเขายาเป็นอย่างดี พวกเขาก็ต่างตกใจกับการเปิดโปงของเฉินผิงเป็นอย่างมาก ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือเขาได้กล่าวหาผู้อาวุโสสูงสุดซึ่งๆ หน้า ซึ่งมันไม่ต่างอะไรไปจากการฆ่าตัวตายเลย

อันที่จริง ไป๋เสี่ยวซานกับจ้าวอู๋ฉีต่างก็เหงื่อกาฬแตกด้วยความเป็นกังวลว่าซูฉางเซิงนั้นจะบันดาลโทสะ

ในทางกลับกัน ฉินเซียวหลินกับฉินเสี่ยวเทียนต่างใคร่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้.

“ไอ้เด็กน้อย แกสมควรตายเพราะไปใส่ร้ายป้ายสีหุบเขายา” ยูดงขู่เขาพร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ

“แล้วไงเหรอ? คุณจะโจมตีผมหรือไง? ในฐานที่คุณพ่ายแพ้ต่อผมไปแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มีเสียงจะพูดอะไรได้หรอกนะ” เฉินผิงกล่าวด้วยเสียงเย็นชา

“แก...”

ยูดงโมโหมากเพราะถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าทุกๆ คนเพราะคำที่เฉินผิงพูดออกมา ด้วยความโกรธ เขาจึงจะพุ่งเข้าใส่เฉินผิง

“ยูดง!”

เมื่อรั้งยูดงไว้แล้ว ซูฉางเซิงก็หันมายิ้มให้เฉินผิง “เฉินผิง คุณคงจะเข้าใจเจตนาของเราผิดไป พวกเราไม่ได้ขโมยยาแต่อย่างใดเลย แต่กระนั้น ฉันก็ต้องขอโทษกับความสะเพร่าของเราเมื่อคืนนี้ด้วย”

ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสสูงสุดแห่งหุบเขายา เหตุใดคุณซูจึงต้องขอโทษด้วยล่ะ?

ทุกคนในที่นั้นรวมทั้งเฉินผิงต่างก็ไม่คาดคิดเลยว่าซูฉางเซิงจะแสดงความขอโทษออกมาแบบนี้

และตอนนี้เมื่อซูฉางเซิงได้ขอโทษแล้ว เฉินผิงก็ไม่ถือโทษโกรธเคืองอีกต่อไป

เมื่อสองพี่น้องตระกูฉินเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วนั้น ความกล้าหาญที่มีในตอนแรกของพวกเขาก็ลดลง พวกเขาต่างมึนงงกับความพิเศษของเฉินผิงที่ทำให้คนอย่างซูฉางเซิงถึงกับยอมขอโทษขอโพยเขาได้

ฉินเซียวหลินอึ้งไปทันทีที่ได้ยินคำของซูฉางเซิง นี่เขาจะให้ฉันโดนฆ่าตายงั้นเหรอ?

กระนั้น ฉินเสี่ยวเทียนยังคงยืนปกป้องฉินเซียวหลินด้วยกำลังคนของตระกูลฉินทั้งหมด เขาปฏิเสธที่จะก้าวออกไป เพราะเขามั่นใจว่าเฉินผิงจะต้องเอาชีวิตฉินเซียวหลินอย่างแน่นอน

“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือยังไง?” ซูฉางเซิงมองฉินเสี่ยวเทียนด้วยสายตาเย็นชา

ฉินเสี่ยวเทียนอ้อนวอนทันทีว่า “คุณซู ตระกูลฉินไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับหุบเขายามาก่อน หากคุณจะพอช่วยเหลือเราสักครั้ง เราจะถือว่าครั้งนี้เป็นหนี้บุญคุณ…”

“นี่คุณต้องการจะบอกอะไร? คุณจะติดสินบนฉันต่อหน้าทุกคนที่นี่งั้นเหรอ?” ซูฉางเซิงพูดแทรกขึ้นมาทันทีพร้อมกับหรี่ตามอง “ในฐานะที่เราเป็นกลุ่มคนที่มีเกียรติ หุบเขายานั้นมีหน้าที่ที่จะต้องปกป้องกฏของโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ไม่ให้ใครหน้าไหนก็ตามมาทำลายกฏลงได้ และเนื่องจากตระกูลของคุณเองเป็นผู้ออกคำท้ารบ คุณจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะฝ่าฝืนกฏเหล่านั้นได้เลย และในตอนนี้คุณก็ควรจะถอยไปได้แล้ว

ซูฉางเซิงผลักให้ฉินเสี่ยวเทียนตกอยู่ในที่นั่งลำบาก โดยไม่สนใจเลยว่าฉินเสี่ยวเทียนจะแสดงความเคารพต่อเขามากแค่ไหน

เมื่อโดนฉินเสี่ยวเทียนกระทำการท้าทาย ซูฉางเซิงจึงปลดปล่อยออร่าความน่าสะพรึงกลัวและตะโกนเสียงดังลั่นราวกับฟ้าร้องว่า “ถอยไป!”