หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 691

หากว่าฉินเซียวหลินระเบิดตัวเองได้สำเร็จ แน่นอนว่าเฉินผิงก็ไม่อาจมีชีวิตรอดออกมาได้

อย่างไรก็ตาม การที่ปรมาจารย์อาวุโสในวัยยี่สิบกว่าได้สังหารปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์จนสิ้นท่า ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้เป็นหนึ่งในการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นที่สุดเท่าที่เคยมีมาในวงการ นอกจากนี้สถานการณ์ตกอับของคนใหญ่ที่พ่ายต่อคนเล็กยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้น่าดูเข้าไปอีก

ไม่มีใครจินตนาการได้ถึงวิธีการที่เฉินผิงเอาชนะฉินเซียวหลินและหยุดเขาจากการทำลายตัวเองได้

“ฉินเซียวหลิน...”

เมื่อฉินเสี่ยวเทียนเห็นฉินเซียวหลินกลายเป็นซากศพแห้งๆ เขาก็พุ่งตรงเข้าไปข้างๆ พร้อมกับเหล่าลูกน้องที่ติดตามไปเบื้องหลัง

“เฉินผิง ฉันจะฆ่าแก!”

ฉินเสี่ยวเทียนพุ่งเข้าไปหาเฉินผิงด้วยความรวดเร็ว ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธแค้น

เฉินผิงไม่ได้ตอบสนองสิ่งใด แต่เป็นซูฉางเซิงที่ก้าวเข้ามาตบหน้าฉินเสี่ยวเทียน ทำให้เขากระเด็นลอยไปไกล

“ได้ยินที่ฉันพูดเมื่อครู่นี้ไหม?”

ซูฉางเซิงจ้องไปยังฉินเสี่ยวเทียนอย่างเย็นชา “ถ้าพวกแกอยากจะตายกันแล้วล่ะก็ ฉันไม่ถือสาที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือให้ได้ตายสมใจ”

คำพูดของซูฉางเซิงทำให้ฉินเสี่ยวเทียนได้สติขึ้นมา

หลังจากสั่งคนของเขาให้พาร่างของฉินเซียวหลินกลับไป ฉินเสี่ยวเทียนก็เหลือบไปมองเฉินผิงและซูฉางเซิง “ตระกูลฉินจะจดจำเรื่องนี้เอาไว้และหาทางแก้แค้นในสักวันหนึ่ง และแม้จะเป็นหุบเขายา พวกคุณก็จะหนีความโกรธแค้นของพวกเราไม่พ้น”

เมื่อพูดจบแล้ว ฉินเสี่ยวเทียนและพรรคพวกของเขาก็จากไป ขณะนั้นเอง ซูฉางเซิงกลับไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำขู่ของฉินเสี่ยวเทียนเลย

“เฉินผิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” ซูอวี่ฉีถามด้วยความเป็นห่วง

เฉินผิงส่ายหัว “ผมไม่เป็นไร ผมแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้น คุณรีบไปพักจะดีกว่านะ” ซูอวี่ฉีเข้ามาพยุงเฉินผิงและเตรียมจะพาเขากลับไป

“เฉินผิง ความสำเร็จของคุณจะแพร่กระจายไปไกลแสนไกลในยุทธภพหลังจากการประลองในครั้งนี้ แต่คุณมั่นใจได้ว่าหุบเขายาจะปกป้องความศักดิ์สิทธิ์ของกฏแห่งยุทธภพเอาไว้ เราจะไม่ยอมให้ตระกูลฉินได้ทำตามใจชอบ แต่อย่างไรเสียถ้าหากคุณพอมีเวลา ฉันหวังว่าคุณจะแวะไปที่หุบเขายาบ้าง เราอาจจะได้แลกเปลี่ยนความรู้ในวิชาการกลั่นยาด้วยกันได้” ซูฉางเซิงกล่าวอย่างสุภาพ

“ถ้าฉันแปรเปลี่ยนร่างนั้นให้กลายเป็นราชาซากศพได้แล้วล่ะก็ ฉันคงอยู่ยงคงกะพัน” ราชาพิษออกความเห็นอย่างตื่นเต้น

เมื่อผู้นำทั้งห้าได้ยินคำพูดของเขา ทุกคนต่างก็สบตากันก่อนจะก้มหน้าลงไปเงียบๆ

เฉินผิงเพิ่งจะสังหารฉินเซียวหลินผู้ซึ่งเป็นถึงปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ แต่แล้วราชาพิษกลับอยากได้ร่างของเฉินผิงมาเพื่อหวังว่าจะได้เป็นปรมาจารย์อาวุโส และแม้ว่าเขาจะฝึกฝนมานานร่วมหลายปีแล้วก็ตาม เขาก็ยังล้มเหลวที่จะได้เลื่อนตัวเองขึ้นไปในระดับปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์

อย่างไรก็ตาม หมู่บ้านหม่าวนั้นเชี่ยวชาญในการใช้พิษเพื่อประโยชน์ของพวกเขา ดังนั้น ช่องว่างใดๆ ในพลังก็สามารถเชื่อมโยงได้อย่างง่ายดายด้วยความเชี่ยวชาญในการใช้ยาพิษ แต่โชคไม่ดีที่ร่างกายของเฉินผิงมีภูมิต้านทานต่อพิษเกือบทุกชนิด จึงมีหนทางเพียงน้อยนิดที่พวกเขาจะเอาชนะเฉินผิงได้

ด้วยเหตุนั้น ผู้นำทั้งห้าจึงไม่ตอบโต้อะไรเพราะไม่มีใครกล้าเข้าไปขวางทางเฉินผิงเด็ดขาด เพราะอย่างไรเสียพวกเขาก็ไม่ได้ปรารถนาจะเจอกับความตายก่อนวัยอันควร

แม้จะไม่มีการตอบสนองใดๆ จากคนของเขา ราชาพิษก็ไม่ได้โกรธแต่อย่างใด เขากลับหยิบเอาแมลงตัวหนึ่งออกมาจากภาชนะดินเผาและเหวี่ยงมันขึ้นไปในอากาศ

ในไม่ช้าหลังจากแมลงถูกเหวี่ยงออกไป หญิงสาวที่มีเรือนร่างสวยงามในชุดสีดำก็เดินออกมา

“พ่อทูนหัว คุณอยากจะพบฉันเหรอ?” หญิงสาวถามขณะเดินมาคุกเข่า