หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี นิยาย บท 5

“ดูพอหรือยัง”

ฉินอิ๋งที่อยู่ข้างๆเห็นเขาจ้องมองถังหว่านอย่างตั้งใจ อดไม่ได้ที่พูด

แม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของหลินเฟิงจะเก่งมาก แต่เธอก็ยังสงสัยว่าวิธีการรักษาด้วยถอดเสื้อผ้านี่เขาคนนี้ตั้งใจอยากจะเอาเปรียบถังหว่านหรือเปล่า

หลินเฟิงยิ้มเบาๆ สีหน้าไม่มีความอึดอัดใจเลยแม้แต่น้อย

และชื่นชมจากใจจริงว่า “คุณถังสวยมากๆครับ ผมอดไม่ได้ที่จะดูไปหลายครั้ง”

“ฮา ฮา”

ถังหว่านยิ้ม “หมอเทวดาหลินก็พูดตรงไปตรงมามากนะ”

เธอไม่คิดว่าหลินเฟิงจะยอมรับอย่างใจกว้างขนาดนี้

ไม่เหมือนพวกที่เรียกตัวเองว่าเป็นสุภาพบุรุษ กล้าทำแต่ไม่กล้ายอมรับ

“ตราบใดที่หมอเทวดาหลินสามารถรักษาโรคฉันหาย อยากดูอย่างไรก็ได้”

ถังหว่านสายตาอ่อนโยนมีเสน่ห์ มุมปากมีรอยยิ้มที่น่าสนใจ

“ไม่จำเป็นหรอก ของที่สวยงามดูเพียงครั้งเดียวก็ประทับใจมากเพียงพอแล้ว”

หลินเฟิงส่ายหัว

เอาเข็มเงินเข็มออกมา

ปลายนิ้วผ่านหน้าอกถังหว่าน สัมผัสได้ถึงความเย็นบนผิวที่เรียบเนียนและละเอียดอ่อน

เข็มหนึ่งฝังในจุดเฟิงฝู่

ถังหว่านหายใจเข้าลึกๆ ร่างกายสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

หลินเฟิงเอาเข็มเงินหนึ่งออก กดนิ้วมือลงไปเรื่อยๆ

ผ่านท้องน้อยของเธอ ฝังเข็มอีกหนึ่งเข็มเข้าในจุดชี่ไห่

ทั้งหมดสามสิบกว่าเข็มติดต่อกัน การฝังเข็มแต่ละครั้งก็ทำให้ถังหว่านรู้สึกเจ็บปวดเพิ่มขึ้น

นิ้วมือที่ขาวเหมือนหิมะจับผ้าห่มแน่นๆ หน้าผากมีเม็ดเหงื่อ

การหายใจหนักขึ้นเรื่อยๆ หน้าอกขึ้นๆลงๆอย่างไม่หยุด

สายตาของหลินเฟิง

เขาแต่งงานกับหลี่ฮุ่ยหรานมาสามปี แต่แม้ว่าจะพักในบ้านหลังเดียวกัน แต่ก็ไม่เคยนอนห้องเดียวกัน

เขากำลังเข้าสู่วัยกลางคน มีผู้หญิงที่สวยงามที่สุดในโลกนอนอยู่ตรงหน้าเขา แถมไม่ได้สวมเสื้อผ้าด้วย

หลินเฟิงก็มีกระสับกระส่ายบ้าง

เขารีบกัดปลายลิ้น ใช้ความเจ็บปวดขจัดความคิดที่ฟุ้งซ่านในใจและฝังเข็มต่อ

ฉินอิ๋งที่อยู่เคียงข้างเอาผ้าขนหนูมาเช็ดเหงื่อบนหัวของถังหว่านอย่างไม่หยุด

สักพักใหญ่ ถังหว่านกัดฟันและถามว่า “ยังเหลือกี่เข็มคะ”

“เข็มสุดท้ายแล้ว”

ถังหว่านโล่งอก ความเจ็บปวดนี้ใกล้จะสิ้นสุดแล้วสักที

“งั้นก็ขอหมอเทวดาหลินฝังเข็มโดยเร็วเถอะ”

”

หลินเฟิงพยักหน้า เขาใช้นิ้วมือกดบนสะดือของเธอและค่อยๆวัดลงไป

ถังหว่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเลยรีบถามทันที “เข็มสุดท้ายฝั่งอยู่ที่จุดไหนคะ”

“จุดฉวี่ฉื” ห้านิ้วใต้จุดเสินเชวีย”

ถังหว่านอึ่ง ใบหน้าขาวแดงก่ำขึ้นทันที

จุดเสินเชวียเรียกกันทั่วไปว่าสะดือ ที่ที่ลงไปห้านิ้วนั้น....

ในฐานะที่เป็นคุณหนูของตระกูลถัง ได้รับการศึกษาสองประเภทของตะวันออกและตะวันตกตั้งแต่เด็ก

แม้ว่าภายนอกจะดูเปิดเผย แต่ในใจยังมีแนวคิดอนุรักษ์นิยมแบบตะวันออก

การอนุญาตให้หลินเฟิงใช้วิธีรักษาด้วยถอดเสื้อผ้าก็ถือเป็นขีดจำกัดของเธอแล้ว

ฝังเข็มในที่นั่น เธอจะไม่อายได้อย่างไร

แต่หลินเฟิงไม่ได้สนใจ อย่างไงก็ได้เห็นทุกสิ่งที่เขาต้องการเห็นแล้ว และไม่มีอะไรที่ล้ำเส้นไป

ยังไม่ทันรอถังหว่านตอบสนอง เขาก็ฝังเข็มสุดท้ายลง

ถังหว่านแค่รู้สึกมีความเจ็บป่วยเกิดจากตันเถียนและไหลพุ่งไปทั้งร่างกาย

พลังภายในทั้งหมดพังทลายทันที

แต่เธอกลับกัดฟันอย่างแรงและหลับตา ร่างกายตึงเหมือนกับคันธนู

ความอายทำให้เธออดทนต่อความเจ็บป่วดได้ ไม่ได้ออกเสียงแม้แต่น้อย

หลินเฟิงประหลาดใจไม่น้อย ไม่คิดว่าคนๆนี้จะเข้มแข็งได้ขนาดนี้

การที่เปิดเส้นเมอริเดียนและกระจายชี่ มันเจ็บปวดมาก ผู้หญิงคนนี้สามารถไม่ออกเสียงใดๆ สมกับเป็นอัจฉริยะที่ฝึกศิลปะการต่อสู้จริงๆ

“พี่หว่านเอ๋อ พี่เป็นอย่างไงบ้าง”ฉินอิ๋งที่อยู่ข้างๆพอได้เห็นเธอมีสีหน้าที่บิดเบี้ยว ก็รู้สึกเป็นห่วงมาก

“โฮ.....ไม่ ไม่เป็นอะไร”

เมื่อความเจ็บปวดเริ่มหาย ถังหว่านก็ถอนหายใจออกมา

แม้จะสูญเสียการบำเพ็ญไปสิบปี แต่เธอกลับรู้สึกว่าเส้นเมอริเดียนของตัวเธอเองถูกขยายกว้างเท่าหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน