หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1045

รษิกากำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับอชิและเบนนี่ เมื่อเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

เมื่อเด็กชายทั้งสองเห็นว่าใครเป็นคนโทรเข้ามาพวกเขาก็ตาโต

ต่างจากรษิกาที่หรี่ตามอง

เรื่องเดียวที่เธอเกี่ยวข้องกับเลอศิลป์ในขณะนี้คือเรื่องการได้รับบาดเจ็บของอชิและเบนนี่

ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลอศิลป์จะต้องโทรมาเพราะมีบางอย่างคืบหน้าเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ฉันสงสัยว่าเขารู้แล้วหรือยังว่าใครเป็นคนลงมือ

“คุณแม่” เบนนี่เร่ง “คุณเลอศิลป์โทรมาครับ!”

รษิกาเรียกสติของเธอกลับคืนมาและยิ้มให้ลูกๆ ของเธอ “อืม เดี๋ยวแม่ขึ้นไปข้างบนเพื่อรับโทรศัพท์ ระวังแผลของลูกด้วยนะ โอเคไหม?”

เด็กชายรู้สึกผิดหวังที่ได้ยินว่าแม่ของเขาจะไม่ได้รับโทรศัพท์ในระยะที่พวกเขาสามารถได้ยินได้

อย่างไรก็ตาม รษิกาก็ไม่ทันได้สังเกตเห็นสีหน้าผิดหวังของเด็กๆ ขณะที่เธอเดินขึ้นไปที่ห้องทำงานชั้นบนเพื่อนรับโทรศัพท์

“ผมตามสืบเรื่องนี้แล้ว แน่นอนว่ามีคนว่าจ้างพวกเขา แต่ผมยังไม่รู้ว่าใคร” เลอศิลป์เอ่ยขึ้นทันทีที่รษิการับสาย

รษิกานิ่งไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น “คุณไม่รู้จริงๆ ว่าใครเป็นคนทำ หรืออันที่จริงคุณไม่อยากบอกฉันว่าใครเป็นคนลงมือกันแน่?”

เธอเดาว่าเป็นอัญชสา และเธอไม่เชื่อว่าคนอย่างเลอศิลป์จะไม่สามารถหาหลักฐานที่บ่งชี้ได้ว่าอัญชสาเป็นคนลงมือหลังจากผ่านเวลาไปนาน

เลอศิลป์ขมวดคิ้ว “คุณหมายความว่ายังไง คุณรษิกา? ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะเต็มที่กับการหาตัวคนร้ายให้กับอชิและเบนนี่ ถ้าผมรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง ทำไมผทจะต้องปิดบังคุณล่ะ?”

“แล้วถ้าคนคนนั้นคือ อัญชสา ภักดีสรวง คู่หมั้นของคุณล่ะ? ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีถ้าคุณอยากจะปิดบังเรื่องนี้เพื่อเธอ” รษิกาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหยียด

เลอศิลป์อึ้งไป

รษิกากล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “คุณเลอศิลป์ คุณกำลังบอกว่าคุณไม่พบเบาะแสหรือหลักฐานอะไรเลยจากเหตุการณ์ที่เด็กๆ โดนวางยาครั้งก่อนอย่างนั้นเหรอ?”

สีหน้าของเลอศิลป์เครียดขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เลอศิลป์ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดเช่นกันว่า “เราต้องการหลักฐานที่ชัดเจนกว่านี้เพื่อพิสูจน์ว่าอัญชสาเป็นคนทำ แค่คำพูดของคุณมันไม่เพียงพอ”

ทันทีที่เขาพูดเช่นนั้น ความเงียบก็ปกคลุมคนทั้งคู่

รษิกาไม่ได้ตอบอะไรเขาอยู่ครู่ใหญ่

ในที่สุดเธอก็หัวเราะออกมา แต่เป็นเสียงหัวเราะที่เจือไปด้วยความผิดหวัง “ในกรณีนี้ฉันไม่มีหลักฐานที่จะมัดตัวเธอได้จริงๆ ฉันจะทำอะไรได้ถ้าคุณคิดว่าฉันใส่ร้ายเธอ จริงไหมคุณเลอศิลป์?”

ดังนั้นเธอจึงหัวเราะออกมาด้วยความสิ้นหวังอีกครั้งก่อนที่จะวางสาย

เธอคิดว่าคำตอบนั้นชัดเจนมากแล้วสำหรับเลอศิลป์ หลังจากที่เธออธิบายถึงหลักฐานและเบาะแสต่างๆ ที่เธอพบให้เขาฟัง

ใครจะไปคิดว่าเลอศิลป์จะปกป้องอัญชสาออกนอกหน้าได้ขนาดนั้น?

เธอจะหาหลักฐานที่จะเอาผิดอัญชสาได้ด้วยตัวเธอเองเพียงลำพังได้อย่างไรกัน?