ในโรงเรียน อชิกับเบนนี่นั่งที่โต๊ะตัวเองอยู่เงียบๆ ขณะที่เด็กคนอื่นๆ กำลังเล่นเกมกับพิมพ์รภา
พวกเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติไปตอนที่รษิกาบอกว่าเธอจะมาส่งพวกเขาที่โรงเรียนเมื่อตอนเช้า
จนกระทั่งรษิกาส่งพวกเขาให้พิมพ์รภาแล้ว พวกเขาจึงเห็นว่ารษิกาเหลือบมองไปทั่วเป็นครั้งคราว ราวกับเธอกำลังหาใครคนหนึ่ง
เมื่อพิมพ์รภาพาพวกเขาเข้าไปในโรงเรียน พวกเขาก็หันหลังไปมองและเห็นว่ารษิกากำลังมองหาคนอื่นอยู่จริงๆ
แม้อชิกับเบนนี่จะไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเขาก็รู้ว่ารษิกากำลังมองหาเลอศิลป์กับไอรดา
แม่จะต้องรู้สึกแย่แน่ๆ หลังจากทะเลาะกับพ่อไปวันนั้น
เมื่อคิดได้ว่ารษิกาคงจะเสียใจและผิดหวัง อชิและเบนนี่จึงอารมณ์ไม่ดีไปด้วย
“อชิ เบนนี่ เป็นอะไรไปจ๊ะ?”
เมื่อเห็นใบหน้าสิ้นหวังของเด็กชายทั้งสอง พิมพ์รภาก็เดินเข้ามาหาพวกเขา “คิดถึงไอรดาเหรอ?”
พอพูดถึงไอรดา อชิกับเบนนี่ก็เศร้าสลดไปทันที ฉันสงสัยว่าไอวี่จะเป็นยังไงบ้าง…
“ไม่ต้องห่วงนะ คุณเลอศิลป์จะดูแลเธอเป็นอย่างดีอยู่แล้ว” เป็นปกติที่พิมพ์รภาจะไม่กล้าโทรไปถามเลอศิลป์ ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ยืนยันกับเด็กชายทั้งสองไปให้ดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้
เมื่อรู้ว่าพิมพ์รภากำลังปลอบพวกเขาอยู่ อชิกับเบนนี่ก็ยิ้มให้ “ไม่ต้องห่วงเราหรอกครับคุณครู เราไม่เป็นไร ปล่อยเราอยู่กันสองคนสักพักนะครับ”
พิมพ์รภาไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้อีกนอกจากปลอบใจพวกเขาด้วยการลูบหัว จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นแล้วกลับไปหาเด็กคนอื่นๆ
การได้เห็นเด็กๆ เล่นกันอย่างมีความสุขนั้นยิ่งทำให้เบนนี่อารมณ์ไม่ดีมากขึ้นไปอีก “อชิ พี่คิดว่าไอวี่จะเป็นยังไงบ้างตอนนี้? พ่อน่าจะส่งเธอไปโรงเรียนแล้วใช่ไหม?”
อชิเป็นห่วงว่าเด็กที่โรงเรียนใหม่จะแกล้งไอรดาอีก เราจะทำยังไงถ้าไอวี่โดนแกล้งอีกครั้ง? เราไม่ได้อยู่ข้างๆ เธอแล้วด้วย…
อชิมองน้องชายอย่างจริงจังและถามว่า “นายลืมไปแล้วเหรอว่าคุณย่าพูดถึงเรายังไงบ้างเมื่อคราวก่อน?”
ศศิตาชี้หน้าอชิกับเบนนี่และดุพวกเขาที่พาไอรดาหนีออกไปจากบ้านเมื่อวันก่อน น้ำเสียงของเธอรุนแรงมาก และคำพูดก็มีแต่คำดูถูก
ที่สำคัญที่สุดคือ รษิกาถูกดึงเข้ามาในความยุ่งเหยิงนี้ก็เพราะสิ่งที่พวกเขาทำ
เมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น เบนนี่ก็เศร้าใจ เขาฟุบลงบนโต๊ะอย่างอ่อนแรง “งั้นเราควรทำไงดี? ถ้าเกิดว่ามีคนมาแกล้งไอวี่ล่ะ จะทำยังไง?”
อชิตบไหล่เบนนี่และยืนยันกับเขาไปว่า “ไอวี่สัญญากับเราแล้วว่าเธอจะพยายามทำให้พ่อคืนดีกับแม่ ดังนั้นตอนนี้อารมณ์เธอคงมั่นคงแล้ว ถ้ามีใครมาแกล้งเธอ ฉันเชื่อว่าเธอจะต้องบอกพ่อแน่นอน”
หลังจากพูดจบแล้ว เด็กชายก็หรี่ตาและพูดด้วยน้ำเสียงร้ายกาจว่า “แล้วที่ร้ายมากไปกว่านั้นนะ เราจะหาทางแก้แค้นให้เธอแน่ๆ ด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...