ภัคจีราไม่ได้ใส่ใจกับไอรดาและเธอไม่กล้าพูดโกหกต่อหน้าต่อตาของเลอศิลป์
ดังนั้น เมื่อเธอพูดมาได้ครึ่งทาง เธอหันไปมองรษิกาด้วยสายตาวิงวอน
รษิกาคิดว่าจะคุยกับเลอศิลป์เรื่องนี้อยู่แล้ว เมื่อเธอสบตาภัคจีรา เธอจึงพูดต่อคำที่ภัคจีราเว้นเอาไว้
“เด็กๆ รวมกลุ่มกันรอบๆ ไอวี่และพูดบางอย่างกับเธอ พวกเขาถึงขั้นเหยียบมือของไอวี่ ไอวี่ขัดขืนแล้วแต่พวกเขาผลักเธอล้มอีกครั้ง ฉันทนดูไม่ได้ ฉันจึงยื่นมือเข้าไปช่วย”
รษิกาคาดเดาได้ว่าพวกเด็กๆ พูดอะไรกับไอรดา แต่เธอไม่อยากพูดแทงใจดำของเด็กหญิง
เมื่อรษิกาอธิบายกับเลอศิลป์ สีหน้าของเลอศิลป์ก็เย็นชามากยิ่งขึ้น
ในขณะเดียวกัน ยิ่งรษิกาพูดมากเท่าไร เธอก็ยิ่งโมโหมากขึ้น เธอถามว่า “เหตุการณ์รุนแรงของเด็กๆ ที่แกล้งไอวี่หมายความว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาแล้วมากกว่าหนึ่งหรือสองครั้งแล้วนะ คุณเลอศิลป์ คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยเหรอ?”
ทำไมเขาถึงให้ไอวี่เข้าโรงเรียนแบบนี้? เป็นเพราะเขาตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยกันกับอัญชสาและกำลังวางแผนที่จะมีลูกกับเธออย่างงั้นเหรอ? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงปล่อยปละละเลยไอวี่เหรอ?
ความคิดที่อาจจะเป็นไปได้ทำให้หัวใจของรษิการู้สึกพังทลาย และด้วยความเจ็บปวดหัวใจของเธอ เธอก็กอดไอรดาแน่นขึ้น
เลอศิลป์ไม่พูดอะไร แต่เขาเดินเข้ามาหาเธอ
ตามสัญชาตญาณแล้ว รษิกาจะก้าวถอยหลังแต่มีโซฟาอยู่ข้างหลังเธอ เธอจึงทำเช่นนั้นไม่ได้
ไม่นานนัก เลอศิลป์ก็อยู่ตรงหน้าเธอ รษิกาก็ตึงเครียด
ขณะที่เธอกำลังจะถามเขาว่าเขากำลังจะทำอะไร เลอศิลป์ก็เอื้อมมือไปจับมือที่เจ็บของไอรดา
หลังจากตรวจดูอาการบาดเจ็บของไอรดา เลอศิลป์จึงหันไปมองภัคจีราอีกครั้ง “โรงเรียนของคุณดูแลเด็กๆ กันแบบนี้ใช่ไหม?”
ใจของภัคจีราวูบไหว
เธอคิดมาเสมอว่าไอรดาไม่ใช่เด็กประเภทที่ก่อปัญหา เธอจึงไม่เคยใส่ใจกับไอรดามากนัก
ภัคจีราไม่คาดคิดมาก่อนว่ารษิกาจะกล้าพูดกับเลอศิลป์ด้วยน้ำเสียงแบบนั้น เธอจึงรู้สึกประหลาดใจ
จากนั้นเธอก็รู้สึกตัวช้าไปว่าเธอไม่ได้รับความสนใจอีกแล้ว ด้วยเหตุนั้น เธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนที่จะพยายามทำตัวให้เงียบมากที่สุด
แน่นอนว่าคำพูดของรษิกาดึงดูดความสนใจของเลอศิลป์
แต่ไม่มีคำอธิบายใดที่เขาจะสามารถบอกได้
เมื่อเร็วๆ นี้ อัญชสาเป็นคนที่รับส่งไอรดาจากโรงเรียน สรุปคือเขาแทบไม่ได้พูดคุยกับคุณครูเลย
ขณะที่เขาเห็นไอรดาเสียใจ เขาคิดเพียงว่าเป็นเพราะเธอไม่ชอบโรงเรียนใหม่
เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...