หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1385

พวกเขาไม่ได้ฟังคำอธิบายของเธอเลย

รษิกาเหลือบมองเจตนิน โดยหวังว่าเขาจะช่วยเธอได้

ทว่าเจตนินเพียงแต่ยิ้มก่อนจะหันไปและเปลี่ยนเรื่อง “ไม่ว่าเราจะมีความสัมพันธ์แบบไหน มันก็จะไม่ผลกระทบต่อการทำงานแน่นอนครับ คนต่อไปเชิญครับ”

เขาไม่ได้ปฏิเสธคนชราในเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้นพวกคนชราจึงยิ่งมีความมั่นใจในการเดามากขึ้นเมื่อพวกเขามองที่รษิกาและเจตนินด้วยความรัก

เมื่อรู้แล้วว่าเธอคงทำให้เปลี่ยนใจไม่ได้ รษิกาจึงตัดสินใจยุติหัวข้อนี้

ถึงอย่างนั้นเธอต้องแน่ใจว่าต่อไปนี้จะต้องไม่ทำอะไรที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจตนิน

รษิกาให้คำปรึกษาทางการแพทย์แก่คนชราจำนวนหลายสิบคน แต่ปัญหาสุขภาพของพวกเขาทั้งหมดเป็นเรื่องปกติและไม่มีอะไรรุนแรง

ขณะที่เธอเตรียมการมาอย่างเต็มที่ว่าจะเจอคนป่วยอาการหนัก เธอก็รู้สึกดีใจที่เห็นว่าพวกเขาดูดีกว่าที่เธอคิดไว้

ขอบคุณพระเจ้าที่พวกเขาไม่ได้แย่อย่างที่ฉันคิดไว้

แต่ก็ยังคงมีคนชราที่มีอาการค่อนข้างแย่อยู่

ขณะที่เธอให้คำปรึกษาทางการแพทย์แก่คนชราที่เป็นโรคหัวใจรูห์มาติก รษิกาก็ค่อยๆ ทำไปอย่างช้าๆ จนเห็นได้ชัด

เขาอายุมากแล้วและไม่มีลูก ถ้าเขาหัวใจวาย...

เธอนึกภาพไม่ออกว่าชายสูงอายุคนนี้จะลำบากแค่ไหน

เมื่อสังเกตเห็นพฤติกรรมแปลกๆ ของเธอ เจตนินจึงเดินเข้าไปถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”

รษิกายิ้มให้คนชราอย่างเรียบเฉยก่อนจะกระซิบกับเจตนินว่า “เขาเป็นโรคหัวใจรูห์มาติก ฉันเกรงว่าการฝังเข็มจะไม่สามารถรักษาเขาได้ เราควรส่งเขาไปโรงพยาบาลแทนดีไหม?”

แม้แต่คนอย่างหาญชัยก็ยังชื่นชมเทคนิคการฝังเข็มนี้ เขาจะเอ่ยปากชมให้รษิกาฟัง เป็นครั้งคราว และนั่นทำให้รษิกาอยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอบอกกับเขาว่าเธอต้องการเรียนรู้เทคนิคนี้ หาญชัยก็บอกกับเธอว่านี่เป็นเทคนิคเฉพาะของครอบครัวดำรงกุล

ย้อนกลับไปตอนนั้นรษิกายังอยู่ที่ต่างประเทศ เธอรู้เพียงว่าครอบครัวดำรงกุลเป็นครอบครัวที่เข้าถึงได้ยาก และเมื่อเธอเห็นท่าทีมีลับลมคมในของอาจารย์เธอเมื่อพูดถึงเทคนิคนี้ เธอก็เริ่มสงสัยว่านี่เป็นเรื่องที่เขาแต่งขึ้นมาหลอกเธอหรือไม่

รษิกาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งทายาทของตระกูลดำรงกุลจะเป็นผู้สาธิตเทคนิคนี้ให้เธอดู

เนื่องจากรษิกาไม่มีจุดประสงค์อะไรแอบแฝง นอกจากชื่นชมแก่นที่สิบสามมาหลายปี เธอจึงอดไม่ได้ที่จะมุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่การสาธิตของเจตนิน

เจตนินเห็นแล้วว่าเป็นตามที่เขาคาดไว้ และรอยยิ้มที่ไม่ไม่มีใครมองเห็นปรากฏบนริมฝีปากของเขา

ฉันรู้น่าว่าเธอหมกมุ่นอยู่กับทักษะทางการแพทย์เหมือนกับที่ฉันคิดเอาไว้ ฉันอาจจะไม่เก่งในด้านอื่นเท่าเลอศิลป์ และฉันอาจจะไม่ได้รู้จักเธอมานานเท่ากับเขา แต่ฉันเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยเธอพัฒนาทักษะทางการแพทย์ของเธอได้!