ราวกับว่าเขาต้องการให้เธอสังเกตเทคนิคให้ดีขึ้น เจตนินจึงทำไปอย่างช้าๆ เป็นพิเศษทุกครั้งที่เขาฝังเข็ม
รษิกามีเวลามากขึ้นในการพิจารณาถึงรายละเอียดต่างๆ
แน่นอนว่าวิธีที่เจตนินฝังเข็มนั้นแตกต่างจากเทคนิคการฝังเข็มอื่นๆ ที่เธอได้เรียนรู้มาจนถึงตอนนี้ แม้ว่าเธอจะอ่านตำราแพทย์แผนโบราณมาบ้างแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยพบวิธีการที่เขาใช้เลย
เธอเดาว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้เทคนิคของตระกูลดำรงกุลมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
รษิการู้สึกสับสนทุกครั้งที่เธอเห็นเจตนินฝังเข็มเข้าไปในจุดฝังเข็ม แต่เมื่อเธอเห็นจุดฝังเข็มถัดไปที่เขาเลือก เธอก็ค้นพบว่าอะไรทำให้พวกมันเสริมกัน
“ส่วนต่อไปนี้คือหัวใจสำคัญ ดังนั้นตั้งใจดูให้ดีๆ”
จู่ๆ เจตนินก็หันมาหาเธอและชะลอการกระทำของเขาลงในขณะที่เขาแสดงให้เธอเห็นถึงตำแหน่งที่เขาต้องการ
รษิกาจับตาดูมือของเขาอย่างใกล้ชิด
เมื่อเธอเห็นเขาลดเข็มลงตรงตำแหน่งนั้น เธอก็ขมวดคิ้วด้วยความตกใจและสับสน
การฝังเข็มหกครั้งล่าสุดไม่ได้อยู่ที่จุดฝังเข็มใดๆ และเธอก็รู้สึกงุนงงกับเรื่องนั้น อันที่จริง เธอสงสัยว่าเข็มเหล่านั้นจะทำอะไรไม่ได้เลยหรือเปล่า
จากนั้นรษิกาก็ลดสายตาลงเพื่อดูสภาพของชายชรารายนี้
เมื่อเจตนินฝังเข็มเสร็จแล้ว ชายสูงอายุก็ขมวดคิ้วขณะที่รอยแดงคืบคลานไปบนใบหน้าของเขาและเหงื่ออาบบนหน้าผาก
รษิกาเป็นกังวล เธอถามว่า “คนไข้รู้สึกยังไงบ้างคะ? รู้สึกไม่สบายตัวหรือเปล่า?”
เมื่อพูดจบ รษิกาก็หันกลับมาหาเจตนิน
เธอเพียงแต่พูดแบบนั้นด้วยความกังวลเกี่ยวกับสภาพแปลกๆ ของชายชรา แต่เธอกลัวว่าเจตนินจะคิดว่าเธอไม่ไว้วางใจในเทคนิคของครอบครัวดำรงกุล
ชายรีบพูด “ฉันรู้ๆ ทักษะการฝังเข็มของคุณยอดเยี่ยมมาก...”
หลังจากเก็บเข็มสุดท้ายแล้ว เจตนินก็หันไปเห็นชายชรากำลังคุกเข่าต่อหน้าเขา
“คุณไม่ต้องทำแบบนี้ครับ! นี่เป็นงานของเรา!” เจตนินร้องออกมาขณะที่เขารีบคว้าแขนของชายชราไว้
ขณะที่ชายชราน้ำตาไหล เขาก็พึมพำว่า “พวกเธอไม่รู้หรอกว่าปัญหานี้รบกวนจิตใจฉันมานานแค่ไหนแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอสองคน ฉันคิดว่าวันหนึ่งฉันจะต้องตายเพราะโรคนี้จริงๆ…”
คนชราเช่นพวกเขาเป็นคนโดดเดี่ยว สำหรับพวกเขา การตายด้วยโรคภัยไข้เจ็บก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ความทุกข์จากโรคก็เป็นความทรมานเช่นกัน
หากไม่มีใครดูแลพวกเขา การเจ็บป่วยของพวกเขาทุกครั้งจะเท่ากับช่วงเวลาแห่งการทรมานเหมือนตกนรก
ชายชราผู้นี้รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับทราบว่าโรคของเขาสามารถรักษาให้หายขาดได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...