จักรภพรับรู้ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับอารมณ์ของฝนทิพย์
เขาครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะพูดว่า “บอกพี่หน่อยก็แล้วกันถ้าเธอจะไปพบคุณหมอรษิกาน่ะ พี่จะไปด้วย”
เมื่อเข้าใจในสิ่งที่จักรภพบอก ฝนทิพย์ก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น สีหน้าของเธอก็ดูสดใสมากขึ้นด้วย
จักรภพทำสีหน้าเคร่งเครียดก่อนจะพูดต่ออย่างดุดันว่า “ถ้าเธอเคยทำอะไรให้คุณหมอรษิกาขุ่นเคืองใจมาก่อน ก็รีบไปขอโทษซะ คุณหมอรษิกาไม่ได้เป็นคนใจแคบ เพราะฉะนั้นคุณหมอจะยกโทษให้อย่างแน่นอนถ้าเกิดว่าเธอยอมรับความผิดพลาดนั้น ไม่ต้องกลัว เพราะพี่จะอยู่ข้างๆ เธอเอง”
ฝนทิพย์พยักหน้าตอบรับอย่างเชื่อฟัง แต่ภายในใจของเธอมีความคิดต่างๆ ผุดขึ้นมามากมาย
แม้ว่าจักรภพจะพูดเหมือนมันง่ายมาก แต่ฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะว่ารษิกาจะให้อภัยได้ง่ายๆ ขนาดนั้น หากเธอรู้ว่าฉันเป็นคนทำร้ายลูกๆ ของเธอโดยการเอาเชื้อแบคทีเรียให้กับอัญชสา ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเธอจะให้อภัยฉันอยู่ไหม บางทีฉันควรจะค่อยๆ ประเมินปฏิกิริยาของเธอก่อนจะสารภาพความผิดนั้น
“เอาล่ะ เธอขึ้นไปพักผ่อนเถอะ ยังไงบอกพี่นะ ถ้าเธอตัดสินใจแล้ว พี่จะได้แจ้งให้คุณหมอรษิกาทราบ” จักรภพพูดขึ้น
หลังจากพูดจบเขาก็ถอนหายใจพร้อมกับโบกมือให้ฝนทิพย์ขึ้นไปพักผ่อน
จักรภพคิดว่าความพยายามในการเกลี้ยกล่อมจะไม่เป็นผลอีกครั้ง แต่กลับกัน มันช่างน่าประหลาดใจเป็นอย่างมากเพราะฝนทิพย์พูดขึ้นมาว่า “พี่ ฉันว่าฉันผิดจริงๆ แหละ ถามคุณหมอรษิกาให้หน่อยก็แล้วกันว่าเธอว่างเมื่อไร ฉันจะได้ไปขอโทษเธอให้เร็วที่สุดน่ะ”
ความประหลาดใจแล่นขึ้นมาในหัวของจักรภพทันที ทำไมวันนี้เธอถึงเปลี่ยนใจง่ายๆ แบบนี้ล่ะ?
ฝนทิพย์เอามือจับจมูกก่อนจะพูดขึ้นว่า “อย่างที่พี่บอกนั้นแหละ ก่อนหน้านี้ฉันเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางจนเกินไป วันหนึ่งคุณหมอรษิกาก็จะแต่งงานกับเลอศิลป์ ถ้าหากฉันทำไม่ดีกับเธอ ในอนาคตมันจะไม่เป็นผลดีต่อตระกูลของเรา”
ก่อนจะพูดจบประโยค เธอยิ้มให้พี่ชาย “เป็นไปได้ไหมที่ฉันจะกลับมาร่วมงานกับคชาเรศกรุ๊ปอีกครั้งเมื่อฉันกับคุณหมอรษิกาคืนดีกันแล้วน่ะ?” ฝนทิพย์ถาม
จักรภพมองดูเธอสักพัก แต่ก็ไม่เห็นว่าสีหน้าของฝนทิพย์จะผิดปกติอะไร
ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงทันที “หลังจากที่เธอขอโทษคุณหมอรษิกา และทันทีที่คุณหมอรษิกาให้อภัยเธอ เธอก็กลับมาทำงานที่บริษัทได้ทันที แต่ก็ต้องจำไว้ด้วยว่าอย่าทำอะไรโง่ๆ อีก”
ตราบใดที่ฉันได้กลับมาทำงานที่คชาเรศกรุ๊ป ฉันก็จะสามารถตามใจอัญชสาได้ถ้าหากว่าเธอจะขอเงินเพิ่มจากฉัน
เป็นผลให้เธอไม่มีเวลาใส่ใจกับข้อพิพาทภายนอกใดๆ ทั้งสิ้น
เมื่อจักรภพโทรหาเธอ เธอกำลังยุ่งอยู่กับการพัฒนายาใหม่ๆ กับนักจิวัยคนอื่นๆ ที่สถาบันวิจัย
หลังจากที่มีการจับกุมอัญชสา ความรับผิดชอบที่เธอแบกรับในสถาบันวิจัยก็เพิ่มมากขึ้น
อันที่จริงแล้ว รษิกามีงานล้นมือมากจนต้องหาเวลาว่างมารับสายของจักรภพเลยก็ว่าได้
จักรภพบอกเธอทางโทรศัพท์ว่าเขาต้องการคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง ซึ่งตระกูลคชาเรศมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับสถาบันวิจัยแห่งนี้ เธอจึงตอบตกลงที่จะพบเจอกับเขาทั้งๆ ที่เธอยุ่งมาก
พวกเขาวางสายกันหลังจากที่ตกลงเวลาและสถานที่กันเรียบร้อยแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...