หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1699

เมื่อไม่ได้คำตอบจากพวกหมอ รษิกาจึงสงสัยและอยากออกไปดู

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะทำอะไร อีกฝ่ายพลันตั้งสติได้และปรี่เข้ามา

“ต้องการอะไรหรือเปล่าครับ คุณรษิกา?”

รษิกาทรุดตัวลงนั่ง “เลอศิลป์ไปหรือยังคะ?”

พวกหมอพยักหน้าอย่างลังเล แววตามีแต่ความสงสัย

หญิงสาวยิ้มเมื่อเห็นท่าทีของอีกฝ่าย “ฉันให้เขาออกไปซื้อผลไม้มาให้น่ะ คงสักพักแหละกว่าจะกลับมา ว่าแต่ ฉันมีเรื่องจะคุยกับพวกคุณทุกคนค่ะ”

บรรดาหมอต่างถอนใจอย่างโล่งอกและพยักหน้า

รษิกาดูจริงจังขึ้นมาทันที “พวกคุณคงได้รับผลตรวจเรื่องการฟื้นตัวของฉันแล้วใช่ไหม? ยาถอนพิษออกฤทธิ์ก็จริง แต่ตอนนี้ทำได้แค่ชะลอผลกระทบของยาพิษเท่านั้น พูดง่ายๆ คือมันไม่อาจรักษาฉันได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ถ้ามีโอกาสได้พัฒนา ยาพิษก็อาจออกฤทธิ์ได้ใหม่”

พูดอีกอย่างก็คือเจตนินให้ยาถอนพิษมาแค่บางส่วนเท่านั้น

มันเป็นวิธีการวางยาของเขา

ยาถอนพิษที่เจตนินให้มาต้องใช้หลายครั้ง แต่หมอนั่นให้เลอศิลป์มาเพียงหนึ่งโดส

รษิกานึกสงสัยตั้งแต่ตอนที่หมอตรวจร่างกายของเธอแล้ว

แต่ก็มั่นใจว่าจะแก้ปัญหาได้โดยไม่ให้เลอศิลป์ต้องเป็นห่วง

เธอจึงคิดหาเหตุให้เขาออกไป เพื่อจะได้หารือเรื่องนี้กับหมอ

บรรยากาศในห้องตึงเครียดขึ้นมาทันทีที่รษิกาพูดจบ

พวกเขาเชื่อว่ารษิการู้ดีว่าตัวเธอมีทักษะด้านการแพทย์เหนือชั้นกว่าพวกเขา แต่เธอกำลังบอกว่าต้องการความช่วยเหลือ

แถมยังดูจะเชื่อใจพวกเขามาก

พวกเขาท้อใจอย่างบอกไม่ถูกตลอดสองสามวันที่ผ่านมา แต่คำพูดของเธอเรียกความมั่นใจคืนมาอีกครั้ง

หลังจากสบตากัน บรรดาหมอต่างก็จริงจังและมั่นใจมากขึ้น พวกเขาเริ่มอธิบายเรื่องการทดสอบและการคาดเดาทั้งหมดที่มี

รษิกาฟังพร้อมกับพยักหน้าอย่างใช้ความคิด

เธอยิ้มให้ด้วยความรู้สึกขอบคุณเมื่ออีกฝ่ายพูดจบ

“ฉันเองก็มีสมมติฐานอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ต้องให้พวกคุณช่วยตรวจเลือด อยากยืนยันบางเรื่องให้แน่ใจค่ะ”