หลังอาหารเช้า รษิกาเล่นกับอชิและเบนนี่สักพักก่อนจะไปทำงานต่อ
ในขณะที่เธอกำลังเล่นกับลูกๆ ของเธอ รษิกายังกังวลไม่หยุดเกี่ยวกับดอกไม้ที่จะมาพรุ่งนี้ เธอกลัวว่าเธอจะหาข้อแก้ตัวไม่ได้
ในที่สุด รษิกาก็ตัดสินใจว่าเธอไม่มีทางเลือกนอกจากโทรหาเลอศิลป์
ในขณะเดียวกัน เลอศิลป์กำลังทำงานล่วงเวลาอยู่ที่สำนักงานของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป
ห้องทำงานของเลอศิลป์กำลังบานสะพรั่งไปด้วยดอกไม้ ซึ่งมันดูขัดแย้งกับการตกแต่งภายในห้อง
ด้วยการเพิ่มแจกันดอกไม้ทีละใบจากช่อดอกไม้ที่ถูกปฏิเสธ บรรยากาศในห้องจึงดูค่อยๆ เย็นตา
เมื่อครรชิตเข้ามาพร้อมช่อดอกไม้อีกช่อด้วยความรู้สึกผิด เลอศิลป์สังเกตเห็นว่ามันถูกแกะออกและจัดใส่แจกันแทน
"คุณเลอศิลป์ เธอส่งดอกไม้กลับมาอีกแล้วครับ" ครรชิตพูดเบาๆ ทั้งตัวของเขาแข็งทื่อขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เลวร้าย
เลอศิลป์ชายตามองครรชิตอย่างเย็นชา ทำให้ห้องนั้นดูอึมครึมจนน่ากลัว
ครรชิตวางดอกไม้ไว้ที่มุมห้องอย่างเงียบๆ และออกจากห้องไป เขาเคลื่อนไหวอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้วยเกรงว่าเจ้านายของเขาจะโกรธหากส่งเสียงดังแม้แต่น้อย
ไม่นานนัก เลอศิลป์ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในห้องทำงาน
มองไปที่สวนดอกไม้ในห้องทำงานของเขา เขาค่อยๆ เดินเข้าไปหาพวกมัน
ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เขายอมทำตามตำราคำแนะนำของจักรภพ โดยส่งดอกไม้ช่อแล้วช่อเล่า แม้ว่ารษิกาจะปฏิเสธมันทุกครั้งก็ตาม
แต่รษิกาไม่ได้รู้สึกอ่อนไหวหรือซาบซึ้งใจกับการกระทำของเขาตามที่จักรภพบอกไว้
มันผิดพลาดตรงไหน?
ในเวลาต่อมา เลอศิลป์ละสายตาออกจากเหล่าดอกไม้ด้วยความผิดหวังและเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขา และคว้าโทรศัพท์ โดยวางแผนจะโทรไปถามจักรภพเกี่ยวกับแผนการอันชาญฉลาดของเขา
ทันใดนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของเขาสว่างขึ้นพร้อมสายเรียกเข้าขณะที่ถือโทรศัพท์อยู่ในมือ
รษิกาเหรอ? ทำไมเธอถึงโทรหาฉันตอนนี้?
เดี๋ยวก่อน... ถ้าเกิดอยู่ๆ เธอเปลี่ยนใจล่ะ?
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเขาจะไม่หยุดส่งดอกไม้ให้เธอ
รษิกากำหมัดแน่นด้วยความโมโหขณะที่เธอกัดฟันพูด “ฉันอาจไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่ฉันขอร้องให้คุณพิจารณาความเหมาะสมและสถานะของคุณด้วย ฉันเชื่อว่าคุณเองก็ไม่ต้องการให้เด็กๆ รับรู้เรื่องแบบนี้ใช่ไหมคะ? คุณเลอศิลป์”
ในที่สุด เลอศิลป์ก็ตกอยู่ในความเงียบ
เขาทำแบบนี้ลับหลังไอรดา
ไอรดาคิดอยู่เสมอว่ารษิกายอมรับพวกเขาสองพ่อลูก และเลอศิลป์ไม่ต้องการทำให้เธอผิดหวัง
ถ้าอชิและเบนนี่รู้ว่ารษิกาปฏิเสธดอกไม้ของเลอศิลป์ พวกเขาจะหาทางบอกไอรดาเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
รษิกาใช้ความเงียบเป็นการตกลง และเธอเสริมว่า “คุณเลอศิลป์ ได้โปรดหยุดส่งสิ่งเหล่านี้มาที่บ้านฉันสักที!”
จากนั้นเธอก็วางสายโดยไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...