หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 931

เหลือเวลาอีกนิดหน่อยก็จะถึงเวลาเที่ยง ตอนนั้นพวกเขาก็จัดเตรียมพื้นที่เสร็จแล้ว ดังนั้น รษิกาจึงพาเด็กๆ ไปเล่นกันในสถานที่ใกล้ๆ

เธอเตรียมของเล่นมาให้เด็กๆ มากมาย โดยเฉพาะสำหรับไอรดา

เพราะรษิกาไม่รู้ว่าไอรดาชอบเล่นของเล่นแบบไหนเวลามาเล่นกลางแจ้ง เธอจึงรวบรวมของเล่นบางอย่างและนำติดตัวมาด้วย

ก่อนที่จะออกไปจากเต็นท์ เด็กแต่ละคนก็หยิบของเล่นที่ตัวเองชอบออกมา

อชิกับเบนนี่หยิบปืนฉีดน้ำกับกล้องมาคนละชิ้น ส่วนไอรดาเลือกกระดานวาดรูปหลังจากครุ่นคิดอยู่นาน

รษิกาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นว่าเด็กๆ เลือกอะไร หลังจากนั้น เธอก็พาพวกเขาออกไปจากลานกางเต็นท์

ยิ่งพวกเขาเดินออกไปไกลมากเท่าไร พวกเขาก็ได้เห็นดอกไม้และต้นไม้หลากหลายชนิดมากขึ้นเท่านั้น

ต้องขอบคุณการชี้นำของรษิกาที่ทำให้เด็กๆ สนอกสนใจเหล่าพืชพันธุ์ไม้ในป่าเป็นพิเศษ

ระหว่างทาง พวกเขาจะคอยถามเธอว่าต้นไม้และดอกไม้เหล่านั้นมีชื่อว่าอะไร ส่วนกล้องที่พวกเขาเอามาด้วยก็เป็นประโยชน์อย่างมาก

เพราะในโลกนี้มีพืชพันธุ์มากมายที่ใช้เป็นยาได้ จึงเป็นเรื่องปกติที่รษิกาจะคุ้นเคยกับเหล่าต้นไม้ดอกไม้เหล่านี้

ดังนั้น เธอจึงตอบคำถามไปทีละคำถามอย่างมีน้ำอดน้ำทน

แต่ไอรดานั้นเงียบไปมากกว่าเด็กชายทั้งสองอย่างเห็นได้ชัด แทนที่จะถามอะไร เธอกลับเดินตามหลังพวกเขาและวาดภาพในกระดานแผ่นนั้นอยู่เงียบๆ

เมื่อรษิกาเห็นว่าไอรดาเงียบผิดปกติ เธอก็คิดว่าไอรดาคงรู้สึกอึดอัดใจ จึงหยุดเดินและถามว่า “หนูสนุกไหมจ๊ะ? ไอวี่ ฉันพากลับไปที่เต็นท์ได้นะถ้าหนูเหนื่อยแล้ว”

เด็กชายเองก็หันไปมองไอรดาด้วยความเป็นห่วงเช่นกัน เด็กๆ คิดว่าเธอเงียบไปเพราะไม่คุ้นเคยกับสถานที่เช่นนี้

แต่แล้วพวกเขาก็ต้องแปลกใจ ไอรดาเอารูปที่เธอวาดบนกระดานขึ้นมาให้พวกเขาดูหลังจากรษิกาพูดจบ

ฝีแปรงของไอรดาก็ยังดูเป็นเด็กๆ วาดรูปอยู่ แต่ภาพวาดนั้นก็งดงามมาก มันคือต้นไม้ที่รษิกาอธิบายไว้ก่อนหน้านี้

ก่อนที่พวกเขาจะอ้าปากพูดอะไร รษิกาก็เอานิ้วมาจรดปากตัวเองเพื่อบอกให้พวกเขาเงียบก่อน

เมื่อเห็นเช่นนั้น เด็กชายทั้งสองคนก็ปิดปากเงียบและยิ้มออกมาขณะที่มองรษิกาวางพวงดอกไม้ไว้บนหัวของไอรดา

“อ๊ะ!” ไอรดาตกใจเพราะคิดว่ามีอะไรหล่นใส่หัวของเธอ

เมื่อเธอตั้งสติได้ เธอก็เห็นรษิกากับเด็กชายทั้งสองคนกำลังจ้องมองเธออยู่ซึ่งทำให้เธอยิ่งสับสนมากไปใหญ่

ไอรดาแต่งชุดเดรสสีขาวและถักเปียสองข้างซึ่งห้อยประอยู่บนไหล่เธอ ประกอบกับรูปลักษณ์ที่น่ารักและพวงดอกไม้นั้น ทำให้เธอดูเหมือนภูติจิ๋วที่ออกมาจากหนังสือนิทาน โดยเฉพาเมื่อเธอจ้องมองพวกเขาอย่างไร้เดียงสาเช่นนี้

เมื่อเห็นว่าเธอน่ารักมากแค่ไหน อชิก็รีบหยิบกล้องออกมาและถ่ายภาพเอาไว้

พอไอรดาเห็นเช่นนั้น เธอก็มีสีหน้างุนงงและค่อยๆ เอามือแตะหัวของตัวเอง