คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1019

“คุณป้าลีอาคะ ช่วงนี้เครียดมากเลยเหรอคะ? ป้าดูแก่กว่าแต่ก่อนมากเลยค่า”

โจแอนน์มองอย่างลิงโลดย่ามใจขณะป้องปากของเธอ “แต่นั่นเป็นที่เข้าใจได้อยู่หรอกนะคะด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลฮิลล์ ถ้าฉันเป็นคุณป้า ฉันคงกังวลมากซะจนผมหงอกไปเลยค่ะ”

“ถึงฉันจะแก่ แต่ฉันก็ยังแข็งแรงมากกว่าคนอย่างเธอที่นอนกับผู้ชายอายุคราวพ่อเธอนะจ๊ะ” ตอนนี้ลีอามีสติรับรู้และสงบมากยิ่งขึ้นแล้ว กล่าวอีกอย่างก็คือเธอไม่มีสิทธิ์จะมาขึ้งโกรธหรือตรอมใจได้อีกต่อไปแล้ว

“แก...” สีหน้าของโจแอนน์เปลี่ยนไป จากนั้นเธอก็เขย่าเมสันแล้วเอ่ยว่า “สามีขา ดูสิ เธอเรียกคุณว่าตาแก่ แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นค่ะ คุณดูหนุ่มมาก เหมือนคุณอายุ 30 เอง”

"คุณพูดจาระรื่นน่าฟังอะไรอย่างนี้" เมสันบีบแก้มของเธออย่างกรุ้มกริ่ม

ลีอารู้สึกคลื่นไส้เมื่อเห็นปฏิสัมพันธ์ของพวกเขา

เมสันอาจรักษารูปร่างได้เป็นอย่างดีในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ซึ่งทําให้เขาดูเหมือนอยู่ในวัย 40 ปี ถึงแม้ว่าเขาอายุ 50 กว่าปีแล้วก็ตาม แต่ยังไงเขาก็ดูเหมือนพ่อของโจแอนน์เมื่อพวกเขายืนอยู่เคียงกัน

สําหรับลีอา เมสันตอนหนุ่มเป็นผู้ชายที่อบอุ่น มีความสามารถ และสมบูรณ์แบบ แต่ยังไงก็ตามตอนนี้สำหรับเธอเขามีแต่ความน่ารังเกียจ

เธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าตอนนั้นทําไมเธอถึงตกหลุมรักผู้ชายอย่างเมสันเข้าให้นะ

“สามีขาหยุดก่อนค่ะ ดูสิว่าใบหน้าของป้าลีอาน่ากลัวแค่ไหน เธอต้องไม่มีความสุขแน่ ๆ ถึงยังไงเธอก็เป็นภรรยาเก่าของคุณนะคะ”

“เธอนี่คิดมากไปแล้วจ้ะ ฉันค่อนข้างพบว่าภาพที่เห็นนี้ออกจะน่าขยะแขยงเนื่องจากช่องว่างระหว่างวัยของคุณทั้งคู่เยอะมหาศาล” ลีอาห่อริมฝีปากของเธออย่างเยาะเย้ยดูถูก

สีหน้าของเมสันเปลี่ยนไปและการจ้องมองของเขาก็กลับกลายเป็นจ้องถมึงทึง “ลีอา อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าคุณกําลังวางแผนจะขายทอดตลาดคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์เนื่องจากคุณขาดเงินทุนหมุนเวียน น่าเสียดายที่แผนของคุณถึงคราวต้องล้มเหลว”

"คุณหมายความว่ายังไงกัน?" ลีอาขมวดคิ้ว

“ใช่แล้ว ดูสิ ฌอนเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ?” โจแอนน์พูดอย่างอวดดีว่า “ขนาดตระกูลฮิลล์ที่ใหญ่โตยังถูกทําลายโดยลูกชายของคุณไปแล้วเลย ดังนั้นคุณก็ไม่ควรทำตัวโลภนัก”

ลีอายกมือเธอจะตบหน้าเมสัน

ถึงยังไงเมสันก็เอามือเขาสกัดกั้นเอาไว้ได้ เขาผลักเธอออกไปและวางมือเขาโอบรอบเอวของโจแอนน์ "ไปกันเถอะจ้ะ"

“เมสัน เลียมไปอยู่ไหนก็ยังไม่รู้เลย กระนั้นคุณยังมีแก่ใจคิดหาวิธีการต่าง ๆ นานามาต่อกรกับฉันและไปอยู่กับผู้หญิงอื่น” ลีอาครวญครางด้วยความเศร้าเสียใจ “คุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า? เลียมเป็นลูกชายคุณนะ”

“ฉันจะทําอะไรได้ล่ะ? ฉันไม่ใช่คนที่มีส่วนทําให้เขาหายตัวไปนี่ ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ใช่ลูกชายคนเดียวของฉันสักหน่อย ในเมื่อสภาพร่างกายของโจแอนน์สามารถให้กําเนิดลูกของฉันได้ทุกเมื่อ ซึ่งแตกต่างจากคุณ” หลังจากนั้นเมสันก็จากไปพร้อมกับโจแอนน์อย่างไม่สะทกสะท้าน

ลีอายืนงงอยู่ตรงนั้นไปพักใหญ่หลังจากนั้นเธอก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาเธอจึงเดินตรงไปหาผู้จัดงานอย่างรวดเร็ว