คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1022

1.5 แสนล้านดอลลาร์ ที่จริงเป็นราคาสูงมากมายมหาศาล

เมสันเตือนคนอื่นไว้ว่าอย่าเสนอเพิ่มราคา พอตอนนี้มีบางคนกล้าที่จะเปิดราคาสูงเสียดฟ้าเช่นนี้ เห็นได้ชัดเจนว่าเขากําลังท้าทายแคมโปส คอร์ปอเรชั่นนั่นเอง

ผู้จัดอึ้งไปเลยแต่ต่อมาเขาก็เอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “1.5 แสนล้านดอลลาร์ นับครั้งที่1 นับครั้งที่ 2... ขายแล้วครับ”

ในห้องส่วนตัวเฟรยารู้สึกประหลาดใจ “จู่ ๆ ใครกันคือคนที่ตะโกนราคานี้ออกมาอย่างไม่นึกไม่ฝัน? 1.5 แสนล้านดอลลาร์? ขอฉันนับเลขหน่อยนะ มันเยอะมากอะ”

“เงินจํานวนนี้... ไม่ใช่สิ่งที่หลายคนจะสามารถควักกระเป๋าจ่ายได้” แคทเธอรีนรู้สึกประหลาดใจ กระนั้นชายลึกลับที่เธอเห็นสูบบุหรี่อยู่เมื่อครู่นี้ก็เข้ามาในหัวของเธอ

“เมสันไม่ต้องการประมูลต่อแล้วรึไง?” เฟรยาถอนหายใจ "แบบนี้เหรอ?"

“เห็นอยู่ว่าเมสันใจแคบแค่ไหน คนอย่างเขาคงเต็มใจจะทุ่มเงินแสนล้านดอลลาร์หรอกนะ? นั่นคงเป็นเรื่องตลก” ทันทีที่แคทเธอรีนเปิดประตูมา ชายสองคนก็ขวางทางเธออยู่

"เฮ้ยเป็นผู้หญิง" ชายคนหนึ่งตะคอกใส่ “รอตรงนี้ ประธานแคมโปสต้องการพบเธอ”

“แคทเธอรีน เธอน่ะเองที่เป็นคนเสนอราคานั้นออกมา” ชาร์ลีและเมลานีที่บังเอิญเดินผ่านมา จู่ ๆ ก็เข้ามาจิกกัดเธอ “เธอนี่บ้าดีเดือดแค่ไหน ตอนนี้เธอไม่มีฌอนคอยหนุนหลังเธอแล้วนะ ยังมากล้าท้าทายเราอีก”

“คุณกําลังกัดไปคำโตกว่าที่คุณจะเคี้ยวไหวทำอะไรเกินตัวไปแล้วนะ” ชาร์ลีจ้องแคทเธอรีนไม่วางตาด้วยสายตาแผดเผาและยิ้มหยัน

แคทเธอรีนหัวเราะคิกคัก “ตระกูลแคมโปสก็ทำเอาฉันประหลาดใจจริง ๆ พวกคุณไร้ยางอายแค่ไหนที่จะเสนอราคา 100 ดอลลาร์ นั่นเปิดหูเปิดตาฉันมากจดจำไปนานเลย”

สีหน้าของชาร์ลีเปลี่ยนเป็นรําคาญก่อนที่เขาจะหัวเราะอย่างเย็นชาออกมา “สําหรับสถานที่โชคร้ายอย่างคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ การเพิ่มให้ 100 ดอลลาร์นับว่าพวกเราใจดีมากแล้วนะ”

“แน่อยู่แล้วใครก็ตามไปอยู่ที่นั่นจะโชคร้าย ฉันหมายถึงตอนนี้พวกฮิลล์ยากจนมากกระทั่งพวกเขาถึงกับต้องขายทอดตลาดคฤหาสน์หลังนี้ของพวกเขาไงจ๊ะ” เมลานีล้อเล่นเคราะห์ร้ายของพวกเขานั้นอย่างสนุก

“ฉันรู้นะพวกคุณก็เอื้อมซื้อมันไม่ถึงด้วยตัวเองน่ะแหละแต่ก็ไม่ยอมให้คนอื่นซื้อด้วยเช่นกัน ตอนนี้เมสันคงทําให้ผู้ซื้อตกอยู่ในความลำบาก ให้ฉันแนะนําพวกคุณนะว่าไม่มีใครสามารถควักเงิน 1.5 แสนล้านดอลลาร์เพื่อลงทุนในคฤหาสน์ได้โดยไม่ใช้ความพยายาม ลองคิดดูสิตระกูลแคมโปสสามารถทุ่มเงินจำนวนนี้ซื้อได้อย่างง่ายดายไหมล่ะ?” แคทเธอรีนเตือนพวกเขา

ชาร์ลีขมวดคิ้วเข้าหากัน

1.5 แสนล้านดอลลาร์ไม่มากมายอะไรสําหรับตระกูลแคมโปสเมื่อพิจารณาถึงความมั่งคั่งของพวกเขาในวันนี้ อย่างไรก็ตามการต้องควักจ่ายเงินเป็นจํานวนมากในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ ทำให้พวกเขาต้องจัดการประชุม ยิ่งธุรกิจใหญ่โตขึ้นเท่าไร พวกเขาก็ต้องการกระแสเงินสดมากขึ้นเท่านั้น

แคทเธอรีนพยักหน้าแต่ก่อนที่เธอจะทันได้พูดเฟรยาก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ประธานแคมโปสกําลังขวางทางเราไว้เขาใช้อิทธิพลข่มขู่และห้ามเราไม่ให้ออกไป”

เวสลีย์หันไปมองชาร์ลี ซึ่งเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่พอใจว่า “คนที่เสนอราคา 5 หมื่นล้านดอลลาร์คือแคทเธอรีนนะ ประธานลียงส์ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าคิดจะช่วยเหลือตระกูลฮิลล์ล่ะสิ คุณควรระวังเธอนอกใจคุณอีกครั้งนะ”

ใบหน้าหล่อเหลาของเวสลีย์ถมึงทึงไม่พอใจสุดขีดมากขึ้นมาทันที แคทเธอรีนอธิบายว่า “อย่าเข้าใจฉันผิดสิ ฉันคิดว่าจะซื้อคฤหาสน์และขายทิ้งในภายหลังเพื่อทําเงินได้ตั้งหลายล้านดอลลาร์”

"คุณไม่ได้รับคําเตือนจากพวกเราเหรอ?" ชาร์ลีถามอย่างดุเดือด

“พวกคุณได้วางแผนจะซื้อคฤหาสน์แต่ทนไม่ได้ที่จะต้องใช้จ่ายมากขนาดนี้ ดังนั้นพวกคุณจึงจงใจข่มขู่คนอื่นไม่ให้ซื้อด้วยและถึงกับห้ามพวกเขาไม่ให้เสนอราคาเพิ่มขึ้นมาด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าพวกคุณคิดอะไรกันอยู่”

แคทเธอรีนเย้ยหยัน

“ชาร์ลีพวกคุณก็เป็นแค่พวกนักธุรกิจเท่านั้นเอง ยังไงซะพวกคุณก็ไม่ใช่นายกรัฐมนตรี คุณไม่มีทางปกปิดความจริงบางอย่างไปได้หรอก ฉันพูดถูกไหมจ๊ะเฟรยา?”